Cardiovascular consequences of sleep apnea: II-Cardiovascular mechanisms

ÖZETAmaç: Obstrüktif uyku apnesi sendromu (OSA) solunumla ilgili uyku bozuklukları içinde incelenen ve vücuttaki birçok sistemi ilgilendiren önemli bir sağlık sorunudur. Koroner arter hastalığı için asemptomatik olup, OSA varlığından şüphe edilen hastalar kullanılarak yapılan bu kesitsel gözlem çalışması, obstrüktif uyku apnesi sendromu ile koroner ateroskleroz varlığı ve yaygınlığı arasındaki ilişkiyi doğrudan araştırmak için planlanmıştır. Yöntemler: Çeşitli nedenler ile uyku laboratuvarında uyku testi yapılan 97 hastaya (yaş: 49.17±0.86) tomografik koroner kalsiyum skorlaması tetkiki yapıldı. Tüm hastaların kardiyovasküler risk faktörleri, kullanmakta oldukları ilaçlar ile uyku testi sonuçları kaydedildi. Hastalar uyku testinde saptanan apne-hipopne indeksleri (AHİ) kullanılarak obstrüktif uyku apnesi şiddetine göre 4 gruba ayrıldı. Değişkenler arasında ilişkile-rin değerlendirilmesinde lineer ve lojistik regresyon analizleri kullanıldı. Bulgular: Gruplar arasında basit horlama grubundan ağır OUAS grubuna gidildikçe tomografik koroner kalsiyum skorlaması ile öngörülen kardiyovasküler risk skorlarının doğrusal olarak anlamlı derecede arttığı görüldü (p=0.046). Hastalar cinsiyete göre ayrıldıklarında, AHİ ve uyku ABSTRACT Objective: This cross-sectional observational study is designed to evaluate direct effects of obstructive sleep apnea syndrome (OSA) on presence and extent of coronary atherosclerosis by using tomographic coronary calcification scoring on a population asymptomatic for coronary artery disease. Methods: Ninety-seven consecutive patients (49.17±0.86 years) who were evaluated with sleep study for the suspicion of obstructive sleep apnea syndrome underwent tomographic coronary calcium scoring test. Cardiovascular risk factors, current medications and sleep study recordings of all patients were recorded. Patients were classified into 4 groups according to the apnea-hypopnea index (AHI). Linear and logistic regression analyses were used for assessment of association between variables. Results: Coronary risk scores of patients, assessed by tomographic coronary calcium scoring, were observed to increase linearly from simple snoring group to severe OSA groups (p=0.046). When patients were classified according to their gender, AHI and parameters reflecting severity of OSA-related hypoxia were found to correlate significantly with coronary risk scores of women but not with scores of men. Linear regression analysis revealed age as the only independent associated variable with cardiovascular risk scores assessed by tomographic coronary calcification scoring (Beta coefficient: 0.27, 95% CI 0.007-0.087, p=0.018). Binary logistic regression analysis also revealed age as the only variable which independently predicted the presence of coronary calcification (OR:1.11, 95% CI 1.039-1.188, p=0.002). Conclusion: These results suggest that presence of OSA may contribute to coronary artery disease risk of patients in association with its severity; however, association between OSA and subclinical atherosclerosis seems ...

Section: Discussionsupporting

confidence: 83%

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Evaluation of association between obstructive sleep apnea and coronary risk scores predicted by tomographic coronary calcium scoring in asymptomatic patients

Kepez¹,

Niksarlıoğlu²,

Hazırolan³

et al. 2011

“…From the present study, it is not possible to explain the mechanism of improvement in FMD after CPAP. Endothelial dysfunction in OSA is believed to be initiated mainly by hypoxia, inflammation, or oxidative stress (21). Not only reduction in vasodilator substances, but also elevated vasoconstrictor substances in OSA play role in the development of endothelial dysfunction.…”

Section: Discussionmentioning

confidence: 99%

Effect of overnight nasal continuous positive airway pressure treatment on the endothelial function in patients with obstructive sleep apnea

Tulmaç¹,

Tireli²,

Ebinç³

et al. 2012

Objective: In this prospective study, we aimed to investigate acute effect of nasal continuous positive airway pressure (CPAP) therapy on the endothelial function of patients with obstructive sleep apnea syndrome (OSA) by using brachial artery flow mediated dilatation (FMD) method. Methods: Newly diagnosed thirty OSA patients with ages between 29 and 72 years were included in this study. FMD and high sensitivity C-reactive protein (hsCRP) values of patients obtained before and after CPAP dose titration test were compared with paired samples t test or Wilcoxon signed ranks test. Results: With CPAP therapy apnea hypopnea indices were reduced (60.6±24.9/h vs. 9.6±7.9/h; p<0.001) and oxygen desaturation indices recovered (50±27/h vs. 6±7/h; p<0.001). Heart rates of patients decreased after CPAP therapy (80±10/min vs. 73±8/min; p=0.003). Original Investigation Özgün Araşt›rma 560ÖZET Amaç: Bu prospektif çalışmamızda obstrüktif uyku apneli (OUA) hastalarda endotel fonksiyonuna nazal sürekli pozitif hava yolu basıncı (SPHB) tedavisinin akut etkisini brakiyal arterde akıma bağlı genişleme (ABG) yöntemini kullanarak değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Yeni tanı almış 29 ve 72 yaş arasında otuz OUA hastası çalışmaya dahil edildi. Hastaların SPHB doz titrasyonu öncesi ve sonrasında bakılan ABG ve yüksek duyarlıklı C-reaktif protein (ydCRP) değerleri eşleştirilmiş örneklem t-testi ya da Wilcoxon işaret rank testi ile karşılaştırıldı. Bulgular: SPHB tedavisi ile apne hipopne indeksleri azaldı (60.6±24.9/st vs. 9.6±7.9/st; p<0.001), oksijen desatürasyon indeksleri düzeldi (50±27/st vs. 6±7/st; p<0.001). Hastaların SPHB tedavisi sonrası kalp hızları azaldı (80±10/dk vs. 73±8/dk; p=0.003). ABG değerleri SPHB sonrası belirgin olarak arttı (%8.55±5.82 vs. %12.08±7.17; p=0.003). ydCRP değeri SPHB sonrası bazal değerlerden farklı değildi. Sonuç: Bir gecelik SPHB tedavisi ile akıma bağlı dilatasyonun düzelmesi OUA hastalarında endotel disfonksiyonunun akut patofizyolojik mekanizmalar sonucu geliştiğini düşündürmektedir. Orta ve ağır OUA hastalarında SPHB tedavisi endotel disfonksiyonu ile ilişkili hastalıkların akut tedavisinde düşünülebilir. (Anadolu Kardiyol Derg 2012; 12: 560-5) Anahtar kelimeler: Endotel disfonksiyonu, obstrüktif uyku apnesi, sürekli pozitif havayolu basıncı, C-reaktif protein, akıma bağlı genişleme

“…Obstructive sleep apnea (OSA) is the most common sleeprelated breathing disorder and is characterized by repetitive narrowing or collapse of the pharyngeal airway during sleep with decreases in oxygen saturation leading to a series of pathological events, primarily in the cardiovascular system (1)(2)(3)(4). The mechanisms by which OSA affects the cardiovascular system may involve mechanical effects on intrathoracic pressure, sympathetic overstimulation, intermittent hypoxia, oxidative stress, inflammation, hyper coagulation, metabolic dysregulation and endothelial dysfunction (3,5).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

“…The mechanisms by which OSA affects the cardiovascular system may involve mechanical effects on intrathoracic pressure, sympathetic overstimulation, intermittent hypoxia, oxidative stress, inflammation, hyper coagulation, metabolic dysregulation and endothelial dysfunction (3,5). The repetitive respiratory events cause hypoxia, hypercapnea, arousals, or disrupted sleep singly or in combination (6)(7)(8)(9)(10).…”

Section: Introductionmentioning

confidence: 99%

Influence of the severity of obstructive sleep apnea on nocturnal heart rate indices and its association with hypertension

Özeke

Gungor²,

Hızel³

et al. 2011

ÖZETAmaç: Kalp hızı ve kan basıncı ölçümleri otonom sinir sistemi kontrolündeki kardiyovasküler düzenleyici mekanizmaların patofizyolojisi hakkın-da önemli veriler sağlarlar. Uyku apnesi gerek sempatik sinir sistemi aktivasyonu gerekse hipertansiyon ile ilişkili yeni bir kardiyovasküler risk faktörü olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada uyku apnesi ciddiyetinin gece kalp hızı değerleri üzerine etkisi ve gece kalp hızı değerlerinin hipertansiyon varlığı ile ilişkisi araştırıldı. Yöntemler: Hastanemizde gece kalp hızlarını da kaydeden polisomnografi cihazı ile uyku apnesi tanısı konulan tüm hastaların tıbbi kayıtları ve polisomnografik verileri retrospektif olarak değerlendirildi. Gece en düşük, ortalama ve en yüksek kalp hızları ile uyku apnesi alt gruplarındaki değişkenlik ve hipertansiyon varlığı arasındaki ilişki araştırıldı. Bulgular: Çalışmaya toplam 540 hasta alındı. Ciddi uyku apneli bireylerde, gece "ortalama" ve "en yüksek" kalp hızları, orta (sırasıyla, p=<0.049 ve p=0.044, erkeklerde; sırasıyla, p=0.002 ve P=NS, kadınlarda) ve hafif uyku apneli (sırasıyla, p=<0.001 ve p=0.004, erkeklerde; sırasıyla, p=<0.001 ve p=0.003, kadınlarda) olan gruplara göre istatistiki anlamlı olarak daha yüksekti. Yine gece ortalama kalp hızı ile apne hipopne indeksi (Pearson's p=0.504, p<0.001 kadınlarda; Pearson's p=0.254, p<0.001 erkeklerde) ve hipertansiyon varlığı (Spearman's p=0.090, p=0.394 kadınlar-da; Spearman's p=0.272, p<0.001 erkeklerde) arasında pozitif korelasyon mevcuttu. Sonuç: Bu çalışmada gece ortalama ve en yüksek kalp hızı değerlerinin uyku apnesi ciddiyeti ve hipertansiyon varlığı ile ilişkili olduğu saptandı. Uyku apneli hastalardaki artmış sempatik sinir sistemi aktivasyonuna bağlı artan ortalama ve en yüksek kalp hızlarının, uyku apnesi ve hipertansiyon varlığı arasındaki ilişkiyi açıklayan mekanizmalardan biri olabileceği ileri sürüldü. (Anadolu Kardiyol Derg 2011; 11: 509-14) Anahtar kelimeler: Gece kalp hızı, uyku apnesi, hipertansiyon, sempatik sinir sistemi aktivasyonu ABSTRACT Objective: Both heart rate (HR) and blood pressure parameters provide important information on the pathophysiology of the cardiovascular regulatory mechanisms, and are mainly affected by the autonomic nervous system. We sought to clarify whether the severity of obstructive sleep apnea (OSA) affects nocturnal HRs and whether there is a relationship between nocturnal HRs and the presence of hypertension. Methods: We retrospectively reviewed medical records of all patients who performed nocturnal polysomnography with monitoring of HRs, and examined whether there is a relationship among the nocturnal HRs, the severity of OSA and the presence of hypertension. Results: A total of 540 patients were included in the study. Nocturnal mean and maximal HRs were significantly higher in severe OSA group than in moderate (p=0.002 and p>0.05 in females; p<0.049 and p=0.044, in males, respectively) and mild OSA groups (p<0.001 and p=0.003, respectively in females, p<0.001 and p=0.004, respectively in males); and there was a positive corr...