Bir Meydan Okuma: Geleneksel Tuvalet Eğitimine Karşı Yoğun Tuvalet Eğitimi

Abstract

Bu çalışmanın amacı, gelişimsel yetersizliği olan çocuklara tuvalet eğitimi kazandırmak amacıyla geleneksel ve yoğun tuvalet eğitimi protokollerini kullanan tek-denekli deneysel çalışmaların katılımcı ve uygulama özelliklerini betimlemek ve kalitelerini değerlendirmektir. Ayrıca, geleneksel ve yoğun tuvalet eğitimi protokollerinin gelişimsel yetersizliği olan çocuklar için kanıta-dayalı uygulama olup olmadığını incelemektedir. Çalışmada sistematik derleme kullanılmıştır. Çalışmalara ulaşmak amacıyla son 50 yıla ilişkin kapsamlı bir elektronik ve elle tarama yapılmış ve erişilen tüm çalışmalara dahil etme ve dışlama ölçütleri uygulanmıştır. Ölçütleri karşılayan çalışmaların kaliteleri değerlendirilmiş ve sonrasında kanıt dayanakları olup olmadığı ortaya konmuştur. Toplam 3025 çalışmadan 65'inin tam metinleri incelenmiş ve bu çalışmalara dahil etme ölçütleri uygulanmıştır. Dahil etme ölçütlerini karşılayan 20 çalışmaya desen standartları uygulanmış, geleneksel tuvalet eğitimi için iki çalışma desen standartlarını koşullu karşılamış, yoğun tuvalet eğitimi içinse yalnızca bir çalışma desen standartlarını karşılamıştır. Yapılan değerlendirmeye göre geleneksel tuvalet eğitimi ve yoğun tuvalet eğitimi gelişimsel yetersizliği olan çocuklar için henüz kanıta-dayalı değillerdir.

İzmit Yeni Kent Meydanı’nın Kamusal Mekân Kalite Kriterleri Açısından Değerlendirilmesi

“…İnceoğlu & Aytuğ, 2009, s. 135) meydanları tarih boyunca kentlerin kimliklerini ve yaşamını ortaya koyan birer odak olarak anlatmaktadır. Tarihsel süreçte meydanların toplanma alanı, çeşitli kültürel aktivitelerin ve ticari faaliyetlerin gerçekleştirildiği mekânlar olarak kullanıldığı görülmektedir (Tönük & Barkul, 1999). Meydanların kentlerdeki varlığı Yunan kentlerindeki "Agora" kavramına kadar iner.…”