Badania Edukacji Z Perspektywy Pedagogiki Porównawczej - Kilka Uwag Teoretycznych

Abstract

Pedagogika porównawcza jest stosunkowo nową dziedziną wiedzy. Jej głównym celem jest zbieranie, klasyfikowanie, szeregowanie i analiza danych dotyczących systemów edukacji w różnych krajach świata. Pierwsze próby "porównywania" systemów edukacji mają rodowód oświeceniowy. Już bowiem w 1817 roku we Francji, Marc-Antoine Jullien de Paris zaproponował, aby każdy rząd wypełnił kwestionariusz dotyczący głównych aspektów szkolnictwa we własnym państwie. Odpowiedzi te miały być porównywane, zestawiane i publikowane-dostarczając w ten sposób "standardu", wobec którego każdy naród mógłby mierzyć własne "postępy" lub "braki" w sferze edukacji 1. Od końca dziewiętnastego wieku zaczęto tworzyć opisowe zestawienia dotyczące systemów edukacyjnych na świecie. W wielu przypadkach materiał badawczy pochodził z oficjalnych statystyk poszczególnych krajów, które zawierały zwykle podstawowe dane, takie jak: liczba uczniów, ilość lat kształcenia, wysokość odsiewu szkolnego, liczba absolwentów, a także liczba i typy nauczycieli, ilość budynków szkolnych, czy wysokość publicznych funduszy przeznaczanych na edukację. Stopniowo, statystyki takie stawały się coraz bardziej rozbudowane oraz usystematyzowane; jednocześnie coraz częściej pojawiać się zaczęły zestawienia obejmujące większą liczbę krajów.

Etnolekty czy języki? Rzecz o Saamach (Lapończykach) i ich recepcji w Polsce

“…Warto w tym miejscu zaznaczyć, że istnieją przedszkola saamskie, szkoły podstawowe i średnie z saamskim językiem jako pierwszym bądź drugim (por. Gmerek 2005Gmerek , 2007Gmerek , 2013. We wszystkich krajach skandynawskich najwięcej przedszkoli i szkół prowadzi nauczanie w języku północnosaamskim, w Norwegii i Szwecji w kilku placówkach również w lule i południowosaamskim, natomiast w Finlandii w inari i skolt.…”

“…Na zakończenie warto odpowiedzieć na pytanie, jaka jest recepcja Saamów i ich języka w Polsce. Należy zaznaczyć, że istnieje wiele opracowań z zakresu socjologii, kulturoznawstwa, a także pedagogiki porównawczej, przedstawiających w sposób wieloaspektowy i wielopłaszczyznowy zarówno dawną, jak i obecną sytuację Saamów (Gmerek 2005(Gmerek , 2007(Gmerek , 2013Piasecki 2009;Bonusiak 2012Bonusiak , 2014Bonusiak , 2016Kaczmarek 2013;Kozieł 2017;Krasnowolski 2018;Szpak 2018). Nieliczne, lecz niezwykle cenne są pionierskie opracowania literaturoznawcze (Sibińska 2015(Sibińska , 2017, w tym także dotyczące historii teatru (Sibińska 2016) i sztuki filmowej (Chacińska 2021;Chacińska i Sibińska 2022).…”