Are Social Networking Sites a Source of Online Harassment for Teens? Evidence from Survey Data

Abstract

Media reports on incidences of abuse on the internet, particularly amongst teenagers, are growing at an alarming rate causing much concern among parents of teenagers and legislations aimed at regulating internet use among teenagers. Past studies have found that one in five youth were exposed to sexual solicitation, one in seventeen were harassed or threatened and only a fraction reported these cases while more than 63% reported being upset, embarrassed or stressed as a result of these unwanted contacts. Social networking sites (SNS) have been blamed to be a major source of harassment for teen users. Despite several media reports, there is a serious paucity of research in this area that explicitly identifies risk factors that make teens prone to internet abuse, and strategies for prevention and intervention. This study examines the extent to which internet use and having SNS site memberships result in incidences of stranger contact and online harassment for teens in the United States. We also determine the characteristics of teens that make them more likely to be victims of online harassment. Using parental background information, we also seek to shed light on the relationship between parental awareness and teen abuse on the internet.

Karakteristike Nosilaca Uloga U Elektronskom Maltretiranju

“…Nalazi koji se odnose na razlike po polu su relativno nekonzistentni.U nekim istraživanjima dobijene su vrlo male i statistički neznačajne razlike u uključenosti u elektronsko maltretiranje dečaka i devojčica, i kao nasilnika i kao žrtava (Hinduja & Patchin, 2008;İçellioğlu & Özden, 2014;Mishna et al, 2012;Sontag et al, 2011), dok je u drugim studijama dobijeno da su devojčice pod većim rizikom da budu žrtve nego dečaci (Festl & Quandt, 2013;Sengupta & Chaudhuri, 2011). Neki nalazi i tumačenja su posebno intrigantni -u pomenutom istraživanju (Mishna et al, 2012) ističe se da nema ukupnih razlika u odnosu na pol i uključenost u maltretiranje, ali se pominje jedna značajna razlika u odnosu na pol: devojčice su češće identifikovale sebe i kao nasilnika i kao žrtvu.…”

“…U početnim istraživanjima u ovoj oblasti je utvrđena povezanost između intenzivne upotrebe interneta i rizika od elektronskog maltretiranja (Wolak et al, 2007), dok su u kasnijim dodata neka specifičnija rizična ponašanja, kao što su postavljanje svojih fotografija, provođe-nje vremena u pričaonicama (eng. chat) i otkrivanje informacija vezanih za školu tokom četa, korišćenje više socijalnih mreža, flertovanje, kao i korišćenje interneta bez nadzora roditelja (Festl & Quandt, 2013;Sengupta & Chaudhuri, 2011). Postoje i rezultati koji su interesantni, ali ne mogu da budu provereni u našoj sredini.…”

“…Postoje i rezultati koji su interesantni, ali ne mogu da budu provereni u našoj sredini. Na primer, dobijenje podatak da su pod većim rizikom od viktimizacije adolescenti koji rade honorarni posao (Sengupta & Chaudhuri, 2011).…”

“…Pretpostavka je bila da posedovanje sopstvenog računara povlači veću privatnost u njegovom korišćenju, a time i veći rizik od uključivanja u maltretiranje, odnosno da deljenje računara sa ukućanima smanjuje mogućnost za rizično ponašanje. Pri tom se mislilo na utvrđenarizična ponašanja, kao što su provođenje dosta vremena na onlaj četu, flertovanje na internetu, postavljanje svojih fotografija (Fest & Quandt, 2013;Sengupta & Chaudhuri, 2011). Međutim, između nasilnika, žrtava, nasilnika-žrtava i svedoka nije bilo nikakvih razlika u odnosu na ovu varijablu.…”

“…Verovatno roditelji uočavaju problem u vezi sa upotrebom interneta, međutim, ne reaguju pojačanim interesovanjem, već samo kontrolom, možda i zbog toga što im je područje problema strano. Prethodna istraživanja su pokazala da je nedostatak roditeljske kontrole faktor koji doprinosi uključenju u elektronsko maltretiranje (Festl & Quandt, 2013;Sengupta & Chaudhuri, 2011). Međutim, na našem uzorku takva povezanost nije potvrđena.…”