Are endocrine disrupting compounds environmental risk factors for autism spectrum disorder?

Abstract

Recent research on the etiology of autism spectrum disorder (ASD) has shifted in part from a singular focus on genetic causes to the involvement of environmental factors and their gene interactions. This shift in focus is a result of the rapidly increasing prevalence of ASD coupled with the incomplete penetrance of this disorder in monozygotic twins. One such area of environmentally focused research is the association of exposures to endocrine disrupting compounds (EDCs) with elevated risk for ASD. EDCs are exogenous chemicals that can alter endogenous hormone activity and homeostasis, thus potentially disrupting the action of sex and other natural hormones at all stages of human development. Inasmuch as sex hormones play a fundamental role in brain development and sexual differentiation, exposure to EDCs in utero during critical stages of development can have lasting neurological and other physiological influences on the developing fetus and, ultimately, the child as well as adult. This review will focus on the possible contributions of EDCs to autism risk and pathogenesis by first discussing the influence of endogenous sex hormones on the autistic phenotype, followed by a review of documented human exposures to EDCs and associations with behaviors relevant to ASD. Mechanistic links between EDC exposures and aberrant neurodevelopment and behaviors are then considered, with emphasis on EDC-induced transcriptional profiles derived from animal and cellular studies. Finally, this review will discuss possible mechanisms through which EDC exposure can lead to persistent changes in gene expression and phenotype, which may in turn contribute to transgenerational inheritance of ASD.

Otizm Spektrum Bozukluğunda Endokrin Bozucuların Rolü Var mıdır?

“…Endokrin bozucuların farklı sınıflandırma yöntemleri bulunmaktadır. Bu maddeler doğal endokrin bozucular, sentetik olarak üretilen hormonlar ve insan yapımı kimyasallar olarak sınıflanabildiği gibi (Çetinkaya, 2009) yarılanma sürelerine göre; kısa ömürlü (yarılanma süresi<1 yıl) ve uzun ömürlü (yarılanma süresi>1 yıl) olarak da sınıflanabilmektedir (Moosa, Shu, Sarachana, & Hu, 2017). Günümüzde yaygın olarak kullanılan endokrin bozucular ve bulundukları yerler, yarılanma sürelerine göre sınıflandırılmıştır (Tablo 1).…”

“…Yarılanma ömrü kısa olan endokrin bozucular genellikle suda çözünüp idrardaki düzeyi değerlendirilirken, H.Ü. Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi Cilt:5, Sayı:3 doi: 10.21020/husbfd.420631 91 yarılanma ömrü uzun olanlar ise yağda çözünür ve serumdaki düzeyine göre değerlendirilir (Moosa et al, 2017). Tablo 1.…”

“…Tablo 1. Yaygın olarak kullanılan endokrin bozucular ve bulundukları yerler (Moosa et al, 2017). Knickmeyer, & Belmonte, 2005).…”

“…Bu genin OSB görülen bireylerin lenfoblastoid hücre dizisinde ve ölüm sonrası beyin dokusunda ekpresyonunun azaldığı saptanmıştır Sarachana ve arkadaşları ise androjen (özellikle dihidrotestosteron) ve östrojenin (beta östradiol) RORA ekspresyonunu baskıladığını bulmuşlardır (Sarachana, Xu, Wu, & Hu, 2011). Bu durum artmış testosteron seviyelerinin ve OSB'nin erkeklerde daha fazla görülüyor olmasının muhtemel nedeni olarak kabul görmüştür (Moosa et al, 2017). Östradiol RORA ekspresyonunu arttırdığı için kadınlarda yüksek östradiol seviyelerinin RORA yetersizliğinin neden olabileceği olumsuz durumlara karşı koruyucu olduğu düşünülmektedir ve bu durum OSB'nin kadınlarda görülme oranının düşük olmasını H.Ü.…”

“…Bailey ve arkadaşları (Bailey et al, 2009) otizmin tanısı ile ilgili olarak tek yumurta ikizleri ve kardeşler arasında yaptıkları çalışmada, genetik yatkınlığın bu hastalığa önemli ölçüde etki ettiğini göstermiş olmasına rağmen; genetik etmenlerin tek başına hastalığın tüm patogenezini ve çeşitliliğini açıklamadığını belirtmiştir. (Moosa et al, 2017). Yapılan çalışmalarda OSB'ye genetik yatkınlığın tek yumurta ikizlerinde çift yumurta ikizlerine göre daha yüksek olduğu belirlenmesine rağmen penetransı henüz net değildir.…”