Analytical results for the paper-chromatographic zone-strip technique

Abstract

The use of paper chromatography for micro-scale quantitative analysis by the zonestrip technique gives accurate and reproducible results within certain concentration limits. Analytical results concerning these limits, obtained under specified experimental conditions, are given. Furthermore, some other conclusions concerning the mode of deviation outside these ranges are given. SHIMI and co-workers1 y2 have described a method for micro-scale quantitative analysis by partitionpaper chromatography. They used narrow strips, and solutions to be assayed were loaded in 2-mm wide zones near the upper end of the strips. They derived the equationwhere I is the length, in cm, of the loaded zone in the developed strip, 1 = Klogclogd c is the concentration of the substance, in pg, that occupies the zone and d is the distance, in cm, travelled by the developing solvent.K is a constant factor that determines the value of I with respect to the two variables, c and d. This constant factor, as well as the concentration limit, are specific for every compound under the experimental conditions adopted.The present study was made to determine the range of concentrations over which application of the zonestrip technique gives accurate and reproducible results for the various compounds, EXPERIMEKTALThe experimental technique used was that described by Shimi and co-workers.1$2 The classes of compounds used in this study were organic, amino-and keto-acids, 2,4-dinitrophenylhydrazones of keto-acids and acetone, sugars and penicillins.

Προσδιορισμος Πενικιλλινων Στο Γαλα Αγελαδας Με Υγροχρωματογραφια Υψηλης Αποδοσης

“…έχουν περιγραφεί αρκετές χρωματογραφικές μέθοδοι ανάλυσης της PEN G, της PEN V, της 0XAC και της CL0X, το μεγαλύτερο ποσοστό από αυτές αφορά αναλύσεις φαρ μακευτικών σκευασμάτων καθώς επίσης και δειγμάτων, όπως είναι το ούρο και το αίμα, που προέρχονται από κλινικές εφαρμογές. Για τις παραπάνω αναλύσεις χρησιμοποιήθηκε η χρωματογραφία σε χαρτί (Thomas 1961, Shimi and Imam 1965, Hellberg 1968), η χρωματογραφία λεπτής στιβάδας (Fooks and Mattok 1969, Sinsheimer et al 1969, Hendrickx et al 1984, Agarwal and Nwaiwu 1985, η αεριοχρωματογραφία (Hishta et al 1971, Roy and Szinai 1976, Meesschaert et al 1977, Hoyt et al 1980) και η υγροχρωματογραφία υψηλής απόδοσης (Blaha et al 1975, White et al 1975, White et al 1977, LeBelle et al 1979, Vadino et al 1979, Westerlund et al 1979, LeBelle et al 1980, Thijssen 1980, Rudrik and Bawdon 1981, White and Zarembo 1981, Ghebre-Sellassie et al 1982, Rogers et al 1983, Aboul Khier et al 1984, Briguglio and Lau-Cam 1984, Lindberg et al 1984, Rouan 1985, Rumble and Roberts 1985, Van Gulpen et al 1986, Lipczynski 1987, Tjaden et al 1987, Tyczkowska and Aronson 1988. OL μέθοδοι όμως αυτές, όπως χρησιμοποιήθηκαν μέχρι σήμερα, δεν είναι δυνατόν να εφαρμοσθούν σε αναλύσεις τροφίμων ζωικής προέλευσης, δεδομένου ότι στην προκειμένη περίπτωση απαι τείται μεγαλύτερη ευαισθησί...…”