An Overview of the Biocompatibility of Polymeric Surfaces

Glasgow, Katherine C.; Dhara, Dibakar

doi:10.1021/bk-2008-0977.ch016

Cited by 3 publications

(2 citation statements)

References 18 publications

(22 reference statements)

Supporting

Mentioning

Contrasting

Unclassified

Order By: Relevance

“…A (PMMA) mat is used in our study because of its availability, light weight, and low cost. It is a biocompatible polymer commonly used in medical applications [63,64] and areas such as photovoltaic and triboelectric generators [65,66]. A SEM image of the produced PMMA fiber mat manufactured by electrospinning is shown in figure 2(a).…”

Section: Resultsmentioning

confidence: 99%

Effect of interfiber bonding on the rupture of electrospun fibrous mats

Chavoshnejad¹,

Alsmairat²,

Ke³

et al. 2020

J. Phys. D: Appl. Phys.

View full text Add to dashboard Cite

Electrospun fibrous mats have a wide range of applications, and characterizing their mechanical behavior is an important task. In addition to the mechanical properties of the individual fibers, other factors can alter the overall mechanical behavior of the mat. In this study, we use computational and experimental methods to investigate the effect of interfiber bonding on the failure and rupture of typical fibrous mats. A non-linear finite element model of a mat is simulated with randomly distributed fibers with different porosities. The percentage of bonding between intersecting fibers is controlled by an auxiliary code. The results reveal that interfiber bonding increases the stiffness of the mat, and the toughness of the mat increases as well. Interestingly, a large percentage of interfiber bonding at a predefined porosity of a mat does not increase the elastic modulus of the mat, nor does it have considerable effects on the failure behavior. Moreover, the effect of interfiber bonding increases with a mat’s porosity. The findings of this study could help tune the mechanical properties of fibrous mats used for different applications.

show abstract

Section: Resultsmentioning

confidence: 99%

Effect of interfiber bonding on the rupture of electrospun fibrous mats

Chavoshnejad¹,

Alsmairat²,

Ke³

et al. 2020

J. Phys. D: Appl. Phys.

View full text Add to dashboard Cite

show abstract

“…Η πολυ(βινυλική αλκοόλη) (Poly(vinyl alcohol), PVA) είναι ένα υδρόφιλο πολυμερές, καθώς διαθέτει πολλές υδροξυλομάδες, όπως και η πολυ(αιθυλενογλυκόλη). Επίσης, είναι ένα βιοσυμβατό υλικό το οποίο προτείνεται για χρήση σε τεχνητά όργανα [223], σε stent βαλβίδας καρδιάς [224], σε φακούς επαφής [225], και στη μεταφορά φαρμάκων [226,227]. Ακόμη, η PVA είναι ένα υλικό το οποίο δεν παρουσιάζει φθορισμό, το οποίο είναι ένα επιθυμητό χαρακτηριστικό επειδή η ανίχνευση των πρωτεϊνών σε πολλές διαγνωστικές συσκευές γίνεται μέσω φθορισμού [187].…”

Section: επιλογή συστήματοςunclassified

Φωτοχημική Τροποποίηση Λεπτών Πολυμερικών Υμενίων Για Εφαρμογές Στη Νανοβιοτεχνολογία

Pavli¹,

Παυλή²

View full text Add to dashboard Cite

Κατά τη διάρκεια της Διδακτορικής Διατριβής διερευνήθηκαν δυνατότητες χρησιμοποίησης υμενίων φωτολιθογραφικών υλικών για τη σχηματοποίηση μικρών βιομορίων, πρωτεϊνών και κυττάρων και αναπτύχθηκαν μέθοδοι για την επίτευξη αυτού του σκοπού. Επιλέχθηκε η χρησιμοποίηση πολυμερικών υμενίων, επειδή αυτά είναι πιο ανθεκτικά σε σχέση με τα Αυτοοργανωμένα Μονομοριακά Στρώματα και είναι εύκολο να σχηματοποιηθούν με τροποποίηση καθιερωμένων τεχνικών φωτολιθογραφίας. Οι προτεινόμενες προσεγγίσεις έχουν τα πλεονεκτήματα των μεθόδων που στηρίζονται στη φωτολιθογραφία δηλαδή υψηλή ακρίβεια, επαναληψιμότητα, δυνατότητα χρήσης σε διάφορα υποστρώματα και εύκολη ενσωμάτωση σε διεργασίες κατασκευής Μικροσυστοιχιών και Βιο-Μικροηλεκτρομηχανικών Συστημάτων και γενικότερα σε διεργασίες μαζικής παραγωγής.Στο πρώτο μέρος της Διδακτορικής Διατριβής επιτεύχθηκε η ανάπτυξη διεργασίας για τη σχηματοποίηση βιομορίων με χημική πρόσδεση σε σχηματοποιημένο λιθογραφικό υμένιο εποξειδικής ρητίνης. Η καινοτομία αυτής της προσέγγισης έγκειται στο γεγονός ότι η τροποποίηση της επιφάνειας για την ομοιοπολική πρόσδεση των βιομορίων και η φωτολιθογραφία επιτελούνται από το ίδιο υλικό οδηγώντας σε μία μη χρονοβόρα διεργασία ενός σταδίου. Παράλληλα, αξιοποιείται η δυνατότητα λιθογραφίας υψηλής διακριτικής ικανότητας που παρέχει το φωτολιθογραφικό υλικό που επιλέχθηκε, το οποίο ήταν εποξειδική ρητίνη που περιείχε φωτοπαραγωγό οξέος. Χρησιμοποιώντας έκθεση στο βαθύ υπεριώδες και εκτύπωση επαφής με βελτιστοποίηση της λιθογραφικής διεργασίας κατασκευάστηκαν συστοιχίες του θειϊκού Ν-υδροξυηλεκτριμιδοεστέρα της βιοτίνης μέχρι 0.5 μm στις οποίες ακινητοποιήθηκε επιτυχώς στρεπταβιδίνη.Στο δεύτερο μέρος της Διδακτορικής Διατριβής ένα φωτολιθογραφικά σχηματοποιήσιμο υλικό, το οποίο ανθίσταται στην προσρόφηση πρωτεϊνών και στην προσκόλληση κυττάρων, αξιοποιήθηκε για την επιλεκτική ακινητοποίησή τους. Η διεργασία αυτή βασίζεται στη σχηματοποίηση υμενίων πολυ(βινυλικής αλκοόλης) μέσω φωτοχημικά προκαλούμενης διασταύρωσης. Ακολουθώντας την προτεινόμενη φωτολιθογραφική διεργασία κατασκευάστηκαν δομές μέχρι 2.5 μm πάνω από υμένιο πολυστυρενίου. Οι σχηματοποιημένες επιφάνειες εμβαπτίστηκαν σε διαλύματα πρωτεϊνών και παρατηρήθηκε ότι οι πρωτεΐνες ακινητοποιούνται μόνο στις περιοχές του πολυστυρενίου, ενώ δεν προσροφώνται στις δομές της πολυ(βινυλικής αλκοόλης). Στη συνέχεια εφαρμόζοντας τη σχηματοποίηση της πολυ(βινυλικής αλκοόλης) επιτεύχθηκε η επιλεκτική προσκόλληση κυττάρων σε κατάλληλα υποστρώματα.

show abstract