An Examination of Co-Teaching

Abstract

Co-teaching has been developed as an instructional approach to support students with disabilities in general education classrooms. The purpose of this study was to identify teachers’ and students’ perspectives of co-teaching and the efficacy of this teaching approach. Forty-five co-teachers and 58 students with disabilities ( N = 103), all of whom were new to co-taught classrooms during the 2004 through 2005 school year, participated in this study. Data were collected from surveys, observations, and records review. Significant differences in student academic and behavioral performances were found in comparisons between the year before co-teaching and the year of co-teaching. Students with disabilities and their teachers also reported positive perspectives about co-teaching. Based on these preliminary results, co-teaching appears to be an effective instructional delivery option for meeting the needs of students with disabilities in general education classrooms.

Το Ζήτημα Της Εκπαίδευσης Των Μαθητών Με Αυτισμό Στην Ελλάδα Υπό Το Πρίσμα Των Γνώσεων/Αντιλήψεων Και Στάσεων Των Εκπαιδευτικών: Μια Ανασκόπηση Της Βιβλιογραφίας

“…Φαίνεται πως οι εκπαιδευτικοί γενικής εκπαίδευσης δεν έχουν ακόμη συνειδητοποιήσει πως είναι πιθανότερο από ποτέ να βρεθούν αντιμέτωποι με έναν μαθητή με αυτισμό στις τάξεις τους και δεν έχουν συνειδητοποιήσει το μέγεθος και το είδος της εργασίας που απαιτείται από αυτούς για την επιτυχημένη συμπερίληψη ενός μαθητή με αυτισμό (Leach, & Duffy, 2009). Παράλληλα, η έλλειψη κατανόησης μεταξύ των εκπαιδευτικών (γενικής και ειδικής αγωγής), η οποία μάλλον οφείλεται στην έλλειψη του από κοινού σχεδιασμού της διδασκαλίας (Hang, & Rabren, 2009), η έλλειψη εξειδικευμένης κατάρτισης σε θέματα συνδιδασκαλίας, η απροθυμία των εκπαιδευτικών γενικής εκπαίδευσης να μοιραστούν τον έλεγχο της τάξης και οι αυτόνομοι ρόλοι που επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας στους εκπαιδευτικούς γενικής και ειδικής εκπαίδευσης εμποδίζουν την εφαρμογή της συμπερίληψης (Stefanidis, & Strogilos, 2015) Οι εκπαιδευτικοί πολλές φορές λόγω της ελλιπούς κατάρτισής τους σε θέματα ειδικής αγωγής, αποτελεσματικών πρακτικών συμπερίληψης και συνεργατικών πρακτικών, βασίζονται σε έτοιμες «συνταγές» από το διαδίκτυο, για να εκπαιδεύσουν τους μαθητές με αναπηρία. Αυτές οι «συνταγές» έχουν να κάνουν με το τυποποιημένο υλικό το οποίο χαρακτηρίζεται από σχετική ευκολία και δεν κεντρίζει το ενδιαφέρον των μαθητών με αναπηρία.…”

Le coenseignement : condition suffisante de différenciation pédagogique?

“…Murawski et Swanson (2001), dans une méta-analyse, observent un effet d'ampleur statistique modérément important (.40). Dans des recherches récentes, l' on observe également de meilleures performances en lecture/écriture sous l' effet d'un coenseignement (Tremblay, 2012b(Tremblay, , 2013, une amélioration de l' estime de soi et du comportement des élèves à besoins spécifiques (Fontana, 2005;Hang et Rabren, 2009;Rea, McLaughlin et Walther-Thomas, 2002). Les élèves estiment recevoir plus d'aide, bénéficier d'approches et de styles d' enseignement différents et ainsi obtenir de meilleurs résultats (Wilson et Michaels, 2006).…”

Co-teaching in higher education: Reflections from an early career academic

“…Co-teaching has been regularly used as a pedagogical tool in K-12 and postsecondary learning environments for decades, yet its practice in higher education institutions has only recently started to grow in popularity. Defined as 'two instructors who team teach by providing simultaneous instruction to a large group of students in a course over a period of time', co-teaching has been well documented to offer students greater staff support, alternative perspectives on course material, and exposure to different teaching styles (Lock et al, 2016, p. 24;Lock, Rainsbury, Clancy, Rosenau, & Ferriera, 2018;Pratt, 2014;Hang & Rabren, 2009). In my experience, benefits of co-teaching also extend to teaching staff, including opportunities to learn from other instructors, mentor new academics, and share workloads.…”