Alcestis Barcinonensis

Morphological properties of impact fracture surfaces and essential work of fracture analysis of cellulose nanofibril‐filled polypropylene composites

“…2 Considerable effort has been devoted in recent years to the research and development of materials that utilize cellulose fibers as the load bearing constituents for various polymeric composites. 3 Since cellulose represents the primary structural component of plants 4 and has positive attributes such as renewability and biodegradability, there are major incentives for exploring new uses. 5 Cellulose nanofibrils are emerging as an important new application of cellulose in reinforcing materials.…”

“…6 The term ''fibril" has been used by various researchers to describe relatively long and very thin pieces of cellulosic material. 3,[7][8][9][10][11] Meanwhile, the term ''nanofibers" has come into increasing use, which helps to emphasize cases where very small cellulosic fibrous materials can display behavior and functionality that differ from what has been observed with larger cellulosic fibers. 6 Polyolefins are relatively low cost polymers and when reinforced with low cost lignocellulosic fillers, properties can be achieved which correspond to more expensive engineering polymers.…”

Η Μεταβολή Και Η Ταυτότητα Στη Φιλοσοφία Του Ηράκλειτου

“…Σε μία επίσης σωστή ερμηνεία προβαίνει και ο Marcovich 1377 , που αναγνωρίζει ορθώς την ταυτότητα μεταξΰ £ριδος-πολέμου-δίκης, και πιστεύει ότι το απόσπασμα αποτελεί μία 'αυθόρμητη δήλωση' 1378 του Ηράκλειτου, η οποία έχει πολεμικοΰ τόνου 'χιαστή δομή', κι όχι 'ομογενή' και 'προσεκτικά ισορροπημένη', όπως πιστεύει ο Kirk 1379 . Η δίκη θεωρεί σωστά πως εδώ έχει χαρακτήρα πολεμικό, ενάντια στον Ησίοδο 1380 και τον Όμηρο 1381 , σημαίνοντας 'δικαιοσύνη', 'δίκαιο', κι όχι την 'κανονική πορεία των πραγμάτων', το 'σωστό δρόμο', τον 'καθορισμένο τρόπο' ή τον 'κανονικό νόμο συμπεριφοράς', όπως θεωρεί ο Kirk 1382 .…”

“…Απ' την άλλη, ο Αξελός 1093 θεωρεί εσφαλμένα ότι ο θεός, το πυρ, ο κεραυνός, και ο πόλεμος απλώς 'ενώνονται' βαθύτατα, δίχως να ταυτίζονται, διαφωνώντας με τον επικούρειο Φιλόδημο 1094 που υποστήριζε ορθά την ταυτότητα θεοϋ-πολέμου. Ο Marcovich 1095 θεωρεί κι αυτός ως ζεύγη αντιθέτων τα τέσσερα ζεύγη του αποσπάσματος, κι αναφέρει ότι εμφανίζονται επίσης στο Ηρακλείτειο δόγμα του πυρός και του λόγου. Μ' αυτό τον τρόπο, κάνει μεν έναν ορθό υπαινιγμό περί της ταυτότητας θεοϋ-πυρος-λόγου, αλλά δεν βλέπει και την ταυτότητα θεοϋ-πολέμου ως ταυτότητα οντολογικών εκφάνσεων, αφού ερμηνεύει τον πόλεμο ως απλό αντίθετο.…”