Aeternum Dei servitium ad sanctum locum. Pokuta zabójców Pięciu Braci Męczenników w relacji Brunona z Kwerfurtu

Abstract

W polskiej historiografii istnieje pewna tradycja badań nad praktykami pokutnymi we wczesnym średniowieczu 1. Tradycja ta przedstawia się jednak skromnie, co oczywiście z wielu względów nie dziwi. Główną przyczyną tego stanu rzeczy są dotkliwe niedostatki bazy źródłowej-problem, na który badacze zwracali uwagę. A mimo to do tej pory nie dostrzeżono wagi dwóch jedenastowiecznych przekazów źródłowych. Tymi źródłami są dwa najstarsze teksty hagiograficzne wspominające o posłudze, zamordowaniu i kulcie tzw. Pięciu Braci Męczenników, czyli eremitów z kręgu św. Romualda 2 osiadłych w 1001 r. w domenie piastowskiej, w nieznanej bliżej lokalizacji na terytorium podległym jurysdykcji biskupa Ungera 3. Starszy z nich to przekaz spisany przez św. Brunona