Acute fractures of the pediatric foot and ankle

Abstract

The integrity of the physis, articular surface and soft tissues are all equally important in treating these injuries.

Proksimal tibia ve tibia diyafiz kırıkları

“…[1] Talus boyun kırığı sonrası osteonekroz riski yaklaşık %50 olup bu oran Tip III ve IV kırıklarda daha yüksektir. [1,2] Düz radyografilerde, talus kubbesinin subkondral kemiğinde, genellikle yaralanmadan 6-8 hafta sonra ortaya çıkan lusensi (Hawkins bulgusu), talus gövdesinin yeterince vaskülarize olduğunu ve osteonekroz riskinin düşük olduğunu gösterir. Teknesyum kemik taraması ve daha sık olarak MR görüntüleme, borderline olgularda osteonekroz varlığını değerlendirmek için yararlı olabilir.…”

“…[3] Metatars başlarının belirgin sagittal dizilim bozukluğu olduğu nadir durumlarda, ileride transfer lezyonlarından kaçınmak için, kapalı redüksiyon ve internal tespit düşünülmelidir (Şekil 8). [1] Metatarsal kırığın bir sonucu olarak büyüme bozukluğu ortaya çıkabilir. [1] Birinci metatars bazisinin fizis kırıkları, nadir de olsa, potansiyel olarak büyüme bozukluğuna ve 1. parmak kısalığına neden olabilir.…”

“…[1] Metatarsal kırığın bir sonucu olarak büyüme bozukluğu ortaya çıkabilir. [1] Birinci metatars bazisinin fizis kırıkları, nadir de olsa, potansiyel olarak büyüme bozukluğuna ve 1. parmak kısalığına neden olabilir. [5] Metatarsal kırıklardan sonra aşırı büyüme de olabilir.…”

“…[5] Metatarsal kırıklardan sonra aşırı büyüme de olabilir. [1] DİĞER TARSAL KEMİK KIRIKLARI Naviküler, küboid ve küneiform kemik kırıkları, pediatrik ayak yaralanmalarının %2-7'sini oluşturur. [15] Tarsal kırıkların çoğu avulsiyon veya stres kırıklarıdır.…”

“…Falanks kırıkları, iyi bir hizalama ile genellikle 3-4 hafta içinde iyileşir. [1] Kırık iyileşmesi gerçekleşene kadar, hasta konforu için sert tabanlı bir ayakkabı kullanılabilir. [5,6] Ayak 1. parmak proksimal falanksının, belirgin derecede açılanmış, eklem yüzeyinin %25'inden fazlasının etkilendiği intra-artiküler veya 2 mm'den fazla deplasmanı olan kırıklarında, açık veya kapalı redüksiyon ve pinleme düşünülmelidir (Şekil 9).…”