A study on public sports organization employees: The relationship between mushroom management and organizational commitment

Abstract

Purpose: In the study, it was aimed to examine the effect of mushroom management perceptions of the personnel working in the central organization of the General Directorate of Sports Services on their organizational commitment levels. Method: In this study, which was designed in correlational survey model, the research group consisted of 200 personnel, 55% male (n=110), 45% female (n=90), working in the central organization of the General Directorate of Sports Services. A 19-item mushroom management scale developed by Birincioğlu and Tekin (2018) was used to measure the participants' perceptions of mushroom management. In order to measure organizational commitment levels, an 18-item organizational commitment scale, developed by Allen and Meyer (1996) and adapted to Turkish by Dağlı, Elçiçek and Han (2018), whose validity and reliability tests were performed. Due to the data structure supporting the assumptions of normal distribution and parametric statistics, pearson correlation and simple linear regression analysis are included in addition to descriptive analyses. Results: It was determined that there was a moderate negative correlation between the mushroom management scale and the organizational commitment scale (r=-.349; p<.01). Afterwards, it was determined that mushroom management perception was a significant predictor of organizational commitment levels (p<.01), explaining approximately 12% of the variance (R=0.349, R2=0.12). The standardized regression coefficient was found to be β=−0.349. Conclusions: As a result of the research findings, it is seen that the increase in the perception of mushroom management within the institution has a negative effect on organizational commitment. ​Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. Özet Amaç: Araştırmada, Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü merkez teşkilatında çalışan personelin kurum içindeki mantar yönetim algılarının örgütsel bağlılık düzeylerine olan etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. Yöntem: İlişkisel tarama modelinde tasarlanan bu çalışmada araştırma grubunu, Gençlik ve Spor Bakanlığı bünyesinde yer alan Spor Hizmetleri Genel Müdürlüğü merkez teşkilatında görev yapan %55’i erkek (n=110), %45’i kadın (n=90) olmak üzere toplamda 200 personel oluşturmaktadır. Katılımcıların mantar yönetimi algılarını ölçmek üzere Birincioğlu ve Tekin (2018) tarafından geliştirilen 19 maddeli mantar yönetimi ölçeği, örgütsel bağlılık düzeylerini ölçmek üzere ise Allen ve Meyer (1996) tarafından geliştirilen, Dağlı, Elçiçek ve Han (2018) tarafından Türkçeye uyarlanarak geçerlik ve güvenirlik testleri gerçekleştirilen 18 maddeli örgütsel bağlılık ölçeği kullanılmıştır. Normal dağılım ve parametrik istatistik varsayımları destekleyen veri yapısı sebebiyle betimsel analizlere ek olarak pearson korelasyonu ve basit doğrusal regresyon analizine yer verilmiştir. Bulgular: Mantar yönetimi ölçeği ile örgütsel bağlılık ölçeği (r=-,349; p<,01) arasında orta düzeyde negatif yönlü bir ilişkinin mevcudiyeti tespit edilmiştir. Sonrasında ise, mantar yönetimi algısının örgütsel bağlılık düzeylerinin anlamlı bir yordayıcısı olduğu (p<.01), varyansın yaklaşık %12’sini açıkladığı (R=0,349, R2=0,12) ve standardize edilmiş regresyon katsayısının ise β=−0,349 olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: Araştırma bulguları sonucunda görülmektedir ki, kurum içinde mantar yönetim algısının artması, çalışanların örgütsel bağlılık düzeyleri üzerinde olumsuz bir etki oluşturmaktadır.