A Review of Language: The Cultural Tool by Daniel L. Everett

Abstract

Language: The Cultural Tool by Daniel Everett covers a broad spectrum of issues concerning the nature of language from the perspective of an anthropological linguist who has had considerable fieldwork experience studying the language and culture of the Pirahã, an indigenous Amazonian tribe in Brazil, as well as a number of other indigenous languages and cultures. This review focuses mainly on the key elements of his approach to language: language as a solution to the communication problem; Everett's conception of language; what makes language possible; how language and culture influence each other.

Pain perception and physiological responses are modulated by active support from a romantic partner

“…Humans continuously use vocalizations to communicate their emotions and physiological needs to other human beings (Cordaro et al, 2016; Cowen et al, 2019). Indeed, through voice humans as infants shape their first bonds with their significant ones (i.e., their caregivers), and during development, they continue to mutually share and receive information about each other's needs through language (Weitzman, 2013). In particular, through verbal communication humans provide and receive support to alleviate significant others' distress (Cohen, 2004).…”

Οι Ψυχο-Κοινωνικές Επιπτώσεις Των Διαταραχών Του Λόγου Και Της Ομιλίας Στην Παιδική Ηλικία

“…Η ομιλούμενη γλώσσα αποτελεί τη μεγαλύτερη και πιο καθοριστική κατάκτηση του ανθρώπινου είδους. Μέσω αυτής το άτομο κατορθώνει να δομεί τόσο την προσωπική του επικοινωνία όσο και να αναπτύσσει το ατομικό και το κοινωνικό επίπεδο της σκέψης του, εσωτερικεύοντας και εξωτερικεύοντας ιδέες, συναισθήματα και εμπειρίες της καθημερινής ζωής (Everett, 2012;Weitzman, 2013;Sirbu, 2015;Melchiors Αngst et al, 2016). Η εκμάθησή της γλώσσας, στη λεκτική και μη λεκτική έκφανσή της, πραγματώνεται διαμέσου της διαδικασίας της επικοινωνίας, η οποία στο σύνολό της σφυρηλατεί την ικανότητα του ατόμου για ενεργή και νοηματοδοτούμενη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον του (Oller et al, 2006;Conti-Ramsden et al, 2009;Durkin et al, 2009;Resnick et al, 2010;Ladd et al, 2012;Rubin et al, 2012;Sirbu, 2015) Όσον αφορά στα παιδιά, η χρήση της γλώσσας στο εκπαιδευτικό συγκείμενο τους επιτρέπει να επικοινωνούν και να αλληλεπιδρούν ενεργά με τους ενήλικες και τους συνομήλικούς τους, να λαμβάνουν τη γνώση αλλά και να αναπτύσσουν δεξιότητες ανάγνωσης και γραφής, οι οποίες ούσες αλληλοεξαρτώμενες, καθορίζουν τη γενική γλωσσική και αλφαβητική τους ικανότητα (Oller et al, 2006;Conti-Ramsden et al, 2009;Durkin et al, 2009;Fletcher-Campbell et al, 2009;Pennington & Bishop, 2009;Ladd et al, 2012;Rubin et al, 2012;Stoeckel et al, 2013).…”