“…Ωστόσο, όσο πιο διαφανές είναι το πλαίσιο δόμησης μιας κοινότητας, τόσο πιο ευδιάκριτη θα είναι η διαδικασία επίτευξης των στόχων, αλλά και η αξία του αποτελέσματος. Οι κοινότητες που επικεντρώνονται στη μάθηση χρησιμοποιούνται σε πολλούς τομείς, όπως στην τυπική εκπαίδευση, στην εκπαίδευση ενηλίκων, στην εξ αποστάσεως εκπαίδευση, στην ενδοεταιρική κατάρτιση, στην ενδοσχολική ανταλλαγή καλών πρακτικών, σε προγράμματα επαγγελματικής εξέλιξης και επιμόρφωσης εκπαιδευτικών (Turner & Tennant, 2009;Keown, 2009;Prestridge, 2010;MacDonald, 2008;Niesz, 2010) και σε πολλές ειδικότητες, όπως οι θετικές επιστήμες, οι θεολογικές σπουδές, σε κοινωνικές επιστήμες, στην επιστήμη της ιατρικής, στη διδασκαλία δεύτερης γλώσσας (Galles & Olson, 2008;Littleton, 2008;Smith, 2010). Το πιο σημαντικό σε κάθε περίπτωση είναι ο προσδιορισμός του κοινού χαρακτηριστικού, του ενοποιητικού παράγοντα πάνω στον οποίο θα δομηθεί η κοινότητα.…”