“…Ayrıca eğitim fakültelerinin büyük çoğunluğunda mevcut kaynakların yeterli olmadığı ve öğretim elemanlarının teknolojiye erişebilmesine yönelik kaygı duyduğu (Ashrafzadeh ve Sayadian, 2015;Georgina ve Olson, 2008); öğretim elemanlarının derslerinde bilgisayar, internet ve projeksiyon cihazınının kullanımına ağırlık verdikleri, ancak kullanılan bu teknolojileri derslerinde etkili bir şekilde kullanamadıkları (Sadi ve diğerleri, 2010); öğretim elemanlarının BİT'e karşı olumlu tutum geliştirmelerine karşın, bu teknolojileri kullanmada zorluk yaşadıkları (Şahin, 2008); BİT'den yeterince yararlanmak adına hizmetiçi eğitim, teknoloji planı ve kurumsal yapılandırmanın yetersiz olduğu (Kaya ve Yılayaz, 2013;Owen ve Demb, 2004) ifade edilmektedir. Benzer şekilde öğrenme ve öğretme sürecinde teknik altyapı eksikliğinden dolayı öğretmen adaylarının dikkat dağınıklığı yaşadıkları (Hew ve Brush, 2007;Taşkesen ve Yılmaz, 2018;Wachira ve Keengwe, 2011), BİT'i öğretim amaçlı kullanma sürecinde zamanı etkin kullanamadıkları (Uslupehlivan, Erden ve Cebesoy, 2017) Öğretim ortamlarında teknoloji kullanımıyla hem öğrencilerin anlamlı öğrenmelerine katkı sağlamak, hem de arka planda teknolojiyi yakından takip eden, değişime ayak uyduran bireyler yetiştirmek mümkündür (Fluck, 2003). Bu süreçte değişimi kabul etmek; bireylerin yeni teknolojileri benimsemelerine, yenilikçi bakış açısına sahip olmalarına ve eğitimdeki paydaşlarla gerektiğinde işbirliği yapmalarına bağlıdır (Al-Husseini ve Elbeltagi, 2016).…”