Depressive symptoms in patients with acute coronary syndrome

Abstract

The evaluation and multiprofessional follow-up can help patients cope with the illness in addition to providing greater compliance to drug therapy and beginning changes in life habits.

Somatic and cognitive-affective depressive symptoms among patients with heart disease: differences by sex and age

“…The World Health Organization (WHO) estimates that the global mortality due to cardiomyopathies will increase from 17.1 million in 2004 to 23.4 million in 2030, with a larger relative increase in countries of low and medium income ( 1 ) . Emotional issues in person with cardiomyopathy have been studied, including studies of depression in patients in Brazil ( 2 - 3 ) and other countries ( 4 - 5 ) .…”

ปัจจัยทำนายภาวะซึมเศร้าในผู้ป่วยภายหลังการเกิดภาวะกล้ามเนื้อหัวใจตายเฉียบพลัน

“…However, education and uncertainty in illness were not able to predict of depression among post acute myocardial infarction patients. (Carney et al, 2007;Huffman, Celano, Beach, Motiwala, & Januzzi, 2013) ภำวะซึ มเศร้ ำ จึ งเป็ นสำเหตุ ของกำรเพิ ่ มอั ตรำกำรกลั บเป็ นซ้ ำ (Recurrence rate) อั ตรำกำรตำย (Mortality rate) และอั ตรำกำรกลั บเข้ ำรั บกำรรั กษำซ้ ำในโรงพยำบำล (Readmission rate) (Meijer et al, 2013;Osler et al, 2016; สุ จิ ตรำภรณ์ พิ มพ์ โพธิ ์ , 2554) ภำวะซึ มเศร้ ำในผู ้ ป่ วยภำยหลั งกำรเกิ ดภำวะกล้ ำมเนื ้ อหั วใจตำยเฉี ยบพลั น ยั งท ำให้ กำรท ำ หน้ ำที ่ ของร่ ำงกำยลดลง มี ข้ อจ ำกั ดในกำรท ำกิ จกรรมและกำรด ำรงชี วิ ต ผู ้ ป่ วยต้ องพึ ่ งพิ งผู ้ อื ่ นมำกขึ ้ น ส่ งผลให้ บทบำทหน้ ำที ่ ภำยในครอบครั วเปลี ่ ยนแปลง เกิ ดภำระกำรเลี ้ ยงดู จำกครอบครั วเพิ ่ มขึ ้ น และ ท ำให้ คุ ณภำพชี วิ ตของผู ้ ป่ วยลดลง (Sakai et al, 2011 (Meijer et al, 2013;Osler et al, 2016; สุ จิ ตรำภรณ์ พิ มพ์ โพธิ ์ , 2554) จำกข้ อมู ลของสถำบั นวิ จั ยและ ประเมิ นเทคโนโลยี ทำงกำรแพทย์ พบว่ ำค่ ำใช้ จ่ ำยในกำรรั กษำพยำบำลผู ้ ป่ วยกลุ ่ มโรคหั วใจ คิ ดเป็ น 154,876 ล้ ำนบำทต่ อปี (กรมกำรแพทย์ กระทรวงสำธำรณสุ ข, 2557) ภำวะกล้ ำมเนื ้ อหั วใจตำยเฉี ยบพลั นถื อเป็ นภำวะวิ กฤติ ฉุ กเฉิ นที ่ ผู ้ ป่ วยจ ำเป็ นต้ องได้ รั บกำร ตรวจวิ นิ จฉั ย กำรบ ำบั ด ดู แลรั กษำหลำยขั ้ นตอน เพื ่ อให้ ผ่ ำนพ้ นระยะวิ กฤตและภำวะแทรกซ้ อนที ่ เป็ น อั นตรำยจนอำจเสี ยชี วิ ต ผู ้ ป่ วยยั งต้ องได้ รั บกำรประเมิ นอย่ ำงใกล้ ชิ ด ต่ อเนื ่ องและยำวนำน เนื ่ องจำกมี โอกำสกลั บเป็ นซ้ ำหรื อมี อำกำรก ำเริ บมำกขึ ้ น (สมำคมแพทย์ โรคหั วใจแห่ งประเทศไทยในพระบรม รำชู ปถั มภ์ , 2557) ท ำให้ ผู ้ ป่ วยไม่ สำมำรถท ำนำยหรื อคำดเดำเหตุ กำรณ์ ควำมเจ็ บป่ วย ผลลั พธ์ ของกำร เจ็ บป่ วย แนวทำงกำรรั กษำ ผลกำรรั กษำและกำรด ำเนิ นโรคของตนเองได้ (ดวงรั ตน์ วั ฒนกิ จไกรเลิ ศ, 2552) สอดคล้ องกั บทฤษฎี ควำมรู ้ สึ กไม่ แน่ นอนในควำมเจ็ บป่ วยของ Mishel (1988) ที ่ อธิ บำยว่ ำ ควำมรู ้ สึ กไม่ แน่ นอนในควำมเจ็ บป่ วย คื อ กำรที ่ บุ คคลไม่ สำมำรถให้ ควำมหมำย อธิ บำย หรื อคำดเดำ ผลลั พธ์ ของควำมเจ็ บป่ วยของตนได้ จำกกำรทบทวนวรรณกรรมทั ้ งในประเทศและต่ ำงประเทศพบว่ ำ กำรศึ กษำภำวะซึ มเศร้ ำใน ผู ้ ป่ วยภำยหลั งกำรเกิ ดภำวะกล้ ำมเนื ้ อหั วใจตำยเฉี ยบพลั น ส่ วนใหญ่ เป็ นกำรศึ กษำถึ งควำมถี ่ หรื อ อุ บั ติ กำรณ์ ปั จจั ยที ่ ศึ กษำส่ วนใหญ่ เป็ นปั จจั ยส่ วนบุ คคล ได้ แก่ เพศ (Doyle et al, 2015;Kang et al, 2015; มลฤดี บุ รำณ, 2548) อำยุ รำยได้ (Kang et al, 2015;Ossola et al, 2015; มลฤดี บุ รำณ, 2548) ระดั บกำรศึ กษำ (Mello, Carvalho, & Higa, 2011) ระยะเวลำกำรเจ็ บป่ วย (Parker et al, 2008; มลฤดี บุ รำณ, 2548) ควำมเหนื ่ อยล้ ำ (มลฤดี บุ รำณ, 2548) มี ประวั ติ กำรสู บบุ หรี ่ กำร มี อำกำรกล้ ำมเนื ้ อหั วใจตำยเฉี ยบพลั นมำก่ อน (Naqvi et al, 2007) ประสิ ทธิ ภำพกำรท ำงำนของ หั วใจ (Doyle et al, 2015; มลฤดี บุ รำณ, 2548) กลุ ่ มอำกำร แบบแผนกำรด ำเนิ นชี วิ ต (สุ จิ ตรำภรณ์ พิ มพ์ โพธิ ์ , 2554) ควำมกลั ว …”

Padronização da rotina de trabalho nos processos do setor de vendas de uma rede de farmácias.

“…Para Scucuglia (2009) é preciso buscar a perfeição na execução de todos os processos da organização -sejam eles de produção, financeiros, de recursos humanos, entre outros -, descrevendo-os e trabalhando para atender plenamente às necessidades dos clientes. Mello (2011) complementa afirmando que melhorar um processo não quer dizer alterálo completamente, mas sim reduzir os desperdícios, tanto de materiais quanto de tempo dos que o executam, melhorando a qualidade dos resultados finais. Dessa forma, se faz necessário melhorar sempre as pessoas, os ambientes e os processos.…”