Demodekoza (nużyca) uważana jest za schorzenie aparatu włosowo-łojowego wywoływane przez nużeńce Demodex folliculorum i Demodex brevis, w którym zmiany chorobowe występują głównie na skórze twarzy i głowy owłosionej. Rola nużeńców w patogenezie zmian skórnych jest kontrowersyjna. Częściowo pełnią one rolę komensali, ale uważa się, że mogą również brać udział w patogenezie między innymi trądziku różowatego. W 2014 roku zaproponowano nowy podział ludzkiej demodekozy na grupę pierwotną oraz wtórną. Demodekozę wtórną można rozpoznać, kiedy u chorego z innymi schorzeniami skóry lub chorobami ogólnoustrojowymi dochodzi do zwiększenia populacji nużeńca i pojawienia się zmian skórnych. Przykładowo, może to nastąpić u chorych z zapaleniem okołoustnym, trądzikiem różowatym, łojotokowym zapaleniem skóry oraz leczonych miejscowo glikokortykosteroidami lub inhibitorami kalcyneuryny. Wzrost populacji nużeńca opisywano również u pacjentów po przeszczepieniu narządów, zakażonych wirusem HIV, z chorobą nowotworową, leczonych inhibitorami naskórkowego czynnika wzrostu, z cukrzycą, chorobami nerek i w trakcie fototerapii. Rozpoznanie demodekozy należy brać pod uwagę w różnicowaniu zmian skórnych u chorych z zaburzeniami odporności.