No abstract

Cel pracyCelem badania była ocena skuteczności i bezpieczeństwa leczenia elektrowstrząsowego w populacji pacjentów ≥ 65 latMetodaOmawiane badanie miało charakter naturalistyczny, retrospektywny. Do badania włączono 65 pacjentów, kobiety i mężczyzn hospitalizowanych w oddziałach Instytutu Psychiatrii i Neurologii i poddawanych terapii EW. Analizowano przebieg 615 zabiegów przeprowadzonych w latach 2015-2019. Skuteczność EW oceniano z wykorzystaniem skali CGI-S. Bezpieczeństwo oceniano analizując działania niepożądane terapii, uwzględniając obciążenia somatyczne grupy badanych.WynikiAż 94 % pacjentów wyjściowo spełniało kryteria lekooporności. W badanej grupie nie odnotowano poważnych powikłań takich jak zgon, stan zagrożenia życia, konieczność hospitalizacji na innym oddziale czy trwały uszczerbek na zdrowiu. Łącznie w całej grupie działania niepożądane odnotowano u 47,7% starszych pacjentów, w większości przypadków (88%) miały one niewielkie nasilenie i ustępowały bez stosowania żadnego specyficznego postępowania. Najczęściej obserwowanym działaniem niepożądanym EW były wzrosty ciśnienia tętniczego (55,4%). Czterech pacjentów nie ukończyło terapii EW z powodu działań niepożądanych. U większości badanych (86,2%) wykonano co najmniej 8 zabiegów w serii. Zabiegi EW okazały się być skuteczną metodą leczenia w populacji pacjentów po 65 roku życia - reakcję na leczenie stwierdzono u 76,92% chorych, a remisję u 49, 23% leczonych osób. Wyjściowe nasilenie choroby w skali CGI-S wyniosło średnio 5,54, po leczeniu EW 2,67.WnioskiTolerancja zabiegów jest po 65 r.ż gorsza niż u młodszych pacjentów, większość działań niepożądanych jest związana z wyjściowymi obciążeniami somatycznymi, głównie dotyczącymi układu sercowo-naczyniowego. Nie zmienia to faktu, że terapia EW jest w tej populacji wysoce skuteczna i może stanowić bardzo dobrą alternatywę dla często nieskutecznej lub powodującej uboczne działania farmakoterapii.

Background Electroconvulsive therapy (ECT) remains the most effective treatment of depression in the elderly population; however, it is still unclear which type of ECT is most beneficial in this population. The aims of this study were: (i) to assess the feasibility of a randomised controlled trial in elderly depressed patients treated with right unilateral (RUL) or fronto‐temporal bilateral (BT) formula‐based ECT; (ii) to compare formula‐based RUL and BT ECT in terms of efficacy, safety and tolerability in this population. Methods The study lasted 3 years and managed to randomise 29 patients over 65 years old to receive either BT (n = 14) or RUL (n = 15) ECT. Brief pulse width (0.5 ms) and age‐based dosing method were applied. The clinical efficacy was assessed using Hamilton Depression Rating Scale, somatic state was monitored throughout the ECT course. In neuropsychological examination general cognitive performance, executive functions, verbal fluency, memory, autobiographical memory were evaluated. Results The recruitment was poor due to small number of patients able to give informed consent. ECT proved to be a highly effective and safe method of treatment among elders. Formula‐based RUL ECT did not differ from BT in antidepressant efficacy and had cognitive advantages ‐ the indices of general cognitive performance, verbal fluency and memory were significantly better than before the treatment in the RUL group. Decline in retrieval consistency of autobiographical memory was more pronounced in the BT group, although it was observed across both groups. Conclusions Formula‐based RUL ECT might not differ from BT in antidepressant efficacy and has an advantage in terms of tolerability.

No abstract