The aim of this study was to evaluate the effect of Cabergoline on insulin sensitivity, inflammatory markers, and carotid intima media thickness in prolactinoma patients. Twenty-one female, newly diagnosed patients with prolactinoma were included in the study. None of the patients were treated previously. Cabergoline was given as treatment, starting with 0.5 mg/day and tapered necessarily. Blood samples were taken for prolactin, highly sensitive C-reactive protein, homocysteine, total cholesterol, low density lipoprotein (LDL) cholesterol, fasting glucose, insulin, and HOMA (homeostasis model assessment of insulin resistance) score was calculated, prior to and 6 months after starting treatment. The body mass index (BMI) was measured and carotid intima media thickness (CIMT) was evaluated for each patient prior to and 6 months after the treatment. The prolactin levels and LDL decreased significantly after cabergoline treatment. Insulin sensitivity improved independently from the decrease in prolactin levels and BMI. The significant decrease in homocysteine and hs-CRP was not related with the decrease in prolactin levels. The significant decrease in CIMT was independent from the decrease in prolactin levels, HOMA score, and BMI. Our data suggest that cabergoline treatment causes an improvement in insulin sensitivity and inflammatory markers and causes a decrease in CIMT independent from the decrease in prolactin, LDL cholesterol, and BMI. We conclude that short term cabergoline treatment can improve endothelial function independently from the changes in metabolic disturbances and inflammatory markers.

IntroductionCommunication skills and problem-solving skills as well as the educational background, knowledge, and experience of doctors are important for establishing effective communication (1-4). Doctors with good communication skills can conceive the problems of patients more accurately, can provide more compliance and satisfaction of patients with treatment, and can reduce stress while improving their professional work satisfaction (4-7). When communication between physicians and patients is considered from this angle, the features and effectiveness of the communication become more important for maintaining a healthy interaction.Difficult situations in which communication is disrupted or broken during physician-patient interviews may occur. During their daily practice, doctors encounter patients described as "difficult" who leave them in difficult situations, frustrate them, and make them feel helpless and inadequate (8,9). For example, it is estimated that difficult patients constitute 15%-30% of examinations performed by family physicians (8,10). The difficulties in patient-physician communication seem to be affected by many factors stemming from the interactions between physicians, patients, situational factors, and the health care system (11). In the literature, the definition of difficult patient includes patient groups such as female patients, patients of low socioeconomic status, and patients who need excessive medical care such as those with psychosocial problems and substance abuse, with multiple medical complaints, and those feeling constantly ill, exhibiting drug-seeking behavior, and with chronic pain (10,(12)(13)(14)(15). Physicians have to allocate a lot more time and energy for these patients to recognize and solve their problems (15). Sometimes, physicians may perceive a Background/aim: The aim of this study was to examine the reasons constituting the definition of 'difficult patient' and to evaluate attitudes and behaviors of physicians in coping with these patients and their relatives. Materials and methods:This cross-sectional study was conducted in May and June 2013 with 400 randomly selected physicians from different specialties working in two training and research hospitals in Ankara. A questionnaire was created by reviewing the relevant literature, by family medicine clinic, and delivered to the physicians following a pilot study.Results: In our study 92.8% of the physicians participating had experienced a negative contact with patients and/or their relatives, previously; 46.8% of the participants stated that they used their own experiences in coping with those situations. The frequency of negative communications was higher in surgical departments, increasing with average daily working hours and number of patients and decreasing with the experience of the physicians. The ways of coping with a difficult patient were nonjudgmental listening, patience, tolerance, and empathy, in declining order of importance. Conclusion:Physicians frequently experience negative communications with patients...

Emotional intelligence and leadership traits play crucial roles in increasing physicians' personal and professional development. This may also increase physicians' caregiving competencies and thus the quality of health services, as well as potentially decreasing physicians' burnout and health-related costs.

ÖzAmaç: Bu çalışma ile Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi semt poliklinikleri ile Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniklerine başvuran 18-49 yaş grubu evli kadınların, aile planlaması ve doğum-kontrol yöntemleri hakkındaki bilgi, tutum ve davranışlarının değerlendirilmesi hedeflenmiştir. Materyal ve Metot: Çalışmada Ankara Atatürk Eğitim ve Araştırma Hastanesi semt poliklinikleri ile Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniklerine başvuran 18-49 yaş grubu 264 evli kadına yüz yüze görüşme tekniğiyle 37 soruluk çoktan seçmeli yapılandırılmış anket uygulanmıştır. Anketlere verilen cevaplar SPSS 15.0 programı aracılığıyla analiz edildi. Bulgular: Kadınların %65,2'si herhangi bir korunma yöntemi kullanmaktaydı. Doğum kontrol yöntemleri içerisinde en çok bilinenleri sırasıyla; oral kontraseptif (OKS), rahim içi araç (RIA), kondom (prezervatif) idi. Geleneksel yöntemlerden en çok bilineni ise geri çekme yöntemi olarak saptandı. En az bilinen yöntemler ise, kadın kondomu, vajinal halka ve spermisit tablet, jel ve köpüklerdi. En çok kullanılan yöntem, % 28,5 oranında geri çekme idi. Yaş grupları ile yöntem tercihi arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki saptandı. Sağlık personelinin (doktor-ebe hemşire) önerisiyle yöntem kullanım oranı %64,7 idi. Katılımcılardan %79,9u aile planlamasının ne olduğunu bilmekte ve doğru tanımlayabilmekteydi. Eğitim ve gelir düzeyi arttıkça, aile planlamasını bilme durumu da artmaktaydı. Kadınların %26,1'inin plansız gebeliği olmuştu. Toplam kadınların istemli düşük (küretaj) yapma oranı %17,4 idi. Sonuç: Üreme sağlığı ve kontrasepsiyon yöntemleri konusunda bilgi düzeyi hala istenilen seviyede değildir. Aile planlaması kavramı yeterince bilinmemekte ve hala geleneksel yöntemler yaygın olarak kullanılmaktadır. Plansız gebeliklerin ve küretaj oranlarının yüksek olması, karşılanmayan aile planlaması ihtiyacının da yüksek olduğunu göstermektedir. Günümüzde çok çeşitli etkin ve modern yöntemler mevcut olmasına rağmen, geleneksel yöntemler, hala yüksek oranda kullanılmaktadır. Aile planlaması eğitim ve danışmanlık hizmetlerinin artırılması, yaygınlaştırılması ve sürekliliğin sağlanması ile bu konudaki bilgi eksikliği büyük oranda giderilecek ve yanlış uygulamaların önüne geçilebilecektir. Böylece; kadın sağlığı, üreme sağlığı ve toplum sağlığı daha ileri seviyelere taşınabilecektir. Anahtar Sözcükler: Üreme sağlığı, doğum kontrol yöntemleri, kontrasepsiyon Abstract Objectives: In this study, it was aimed to analyze married women's knowledge levels about reproductive health and contraception, their choice of methods, their socio-demographic characteristics and the impact of these parameters on their knowledge, attitude and behaviours. Materials and Methods: In this study, multiple-choice structured questionnaires with 37 questions were administered to 264 married women of 18-49 age group who apply to Ankara Atatürk Training and Research Hospital District Polyclinics and Gynecology-Obstetrics polyclinics with face to face meeting technique. Results: 65,2% of women use a birth contro...

ÖzAmaç: Kanserin önlenebilir hastalıklar arasında olması, kanser taramalarını önemli ve gerekli kılmaktadır. Bazı önlenebilir kanserlerin uygun tarama programları ile erken teşhis ve tedavileri olasıdır. Bu çalışmada, sağlık çalışanlarının bilgi tutum ve davranışları araştırılarak, önlenebilir kanserler ve kanser tarama programları ile ilgili bilgi düzeyinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Bu tanımlayıcı kesitsel çalışma Aralık 2014'te 564 sağlık çalışanına yüz yüze görüşme yöntemiyle anket uygulanarak gerçekleştirilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler frekans dağılımı ve yüzde olarak verilmiştir. Tüm analizler SPSS 15.0 paket programı kullanarak yapılmıştır. Bulgular: Çalışmaya 386 kadın, 178 erkek katılımcı dahil edildi. Katılımcıların mesleklere göre dağılımı incelendiğinde 200'ünün pratisyen hekim, 99'unun aile hekimliği uzmanı veya asistanı, 26'sının genel cerrahi uzmanı veya asistanı, 29'unun kadın hastalıkları ve doğum uzmanı veya asistanı, 41'inin iç hastalıkları uzmanı veya asistanı, 169'unun hemşire, ebe veya aile sağlığı elemanı olduğu görüldü. Ulusal kanser tarama programımızda yer alan kanserleri tam olarak doğru bilenlerin sayısı 274 (%48,58) idi. Geriye kalan 290 (%51,41) katılımcı taranan kanser türünü, yanlış, eksik veya fazla olarak cevapladı. Sağlık çalışanlarının kendilerine kanser tarama testlerini yaptırıp yaptırmadıkları sorgulandığında, taramanın hedef yaş grubuna giren 390 kişi arasında düzenli tarama yaptıran katılımcı sayısı sadece 58 (%14,87) idi. Katılımcıların 237'si (%60,76) düzensiz olarak tarama yaptırdığını, 95'i (%24,35) hiç yaptırmadığını belirtti. Kanser taramalarını düzenli yaptırmayanlar arasında bunun en sık nedeni olarak zaman bulamama ve sağlıklı olduklarını düşünme yer aldı. Sonuç: Çalışmamızın sonuçları, sağlık çalışanlarının ulusal kanser tarama programına yönelik farkındalıklarının yeterli düzeyde olmadığını düşündürmektedir. Hem bilgi düzeyi hem de kendilerinin kanser tarama programlarına katılım oranlarının yetersiz olduğu görülmektedir. Kanser taramalarında sağlık çalışanlarının yeterli bilgi düzeyine sahip olması ve bunu olumlu tutum ve davranışlara dönüştürebilmesi, tarama programının başarıya ulaşması açısından çok önemlidir. Anahtar kelimeler: Kanser taraması, aile hekimliği, sağlık çalışanları Abstract Objectives: The fact that cancer is among the preventable diseases makes cancer screening important and necessary. Some preventable cancers may be diagnosed and treated by appropriate screening programs. In this study, it was aimed to investigate knowledge, attitudes and behaviors of health workers and to evaluate the level of knowledge about preventable cancers and cancer screening programs. Materials and Methods:This descriptive cross-sectional study was conducted in December 2014 by using face-to-face interviews with 564 health workers. Descriptive statistics are given as frequency distribution and percentages. All analyses were performed using the SPSS 15.0 package program. Results: 386 women and 178 male participants were included in the s...

No abstract

No abstract

No abstract