İnfraklavikular brakial pleksus bloğu el, bilek ve dirsek operasyonları için uygun bir rejyonal anestezi tekniği olup, sinir stimülatörü eşliğinde gerçekleştirilmektedir. Son yıllarda ultrasonografinin periferik sinir bloklarında kullanıma girmesiyle birlikte, uygulamalar değişmeye başlamıştır. Çalışmada amacımız, infraklavikular brakial pleksus bloğunda, tek başına ultrasonografi kullanımı ile ultrasonografi ile birlikte sinir stimülasyonu kullanımını, uygulama süresi, başarılı blok oranı, duyusal blok kalitesi açısından karşılaştırmaktır. Gereç ve Yöntem: Çalışma, elektif koşullarda el, bilek ve dirsek operasyonu geçirecek 40 ASA I-II hastada yapılmıştır. Hastalar US (Ultrasonografi) ve USSS (Ultrasonografi + Nörostimulatör) şeklinde iki gruba ayrılmıştır. US ve USSS eşliğinde hastalara, 100 mg bupivakain, 200 mg prilokain 40 ml olacak şekilde SF ile sulandırılarak infraklavikular bölgeye uygulanmıştır. Uygulama süresi kronometre ile takip edilerek kayıt altına alınmıştır. Uygulamadan sonra 30 dk süresince 5 dk'da bir elin motor ve duysal bloğu değerlendirilmiştir. Bulgular: Uygulama süresi Grup US'de 6.68±0.75 dk, Grup USSS'de 6.9±1.02 dk olarak bulunmuştur. Uygulama süresi açısından gruplar arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmamıştır (p>0.05, p=0.62). Grup US'de 20. dk'da 16/20 hastada tam blok ortaya çıkmışken, Grup USSS'de 20. dk'da 14/20 hastada tam blok ortaya çıkmıştır, fark istatistiksel olarak anlamsızdır. Grup US'de 2/20 hastada cerrahi işlem sırasında lokal anestezik infiltrasyonu, Grup USSS'de 1/20 hastada lokal anestezik infiltrasyonu gerekti. Sonuç: İnfraklavikular brakial pleksus blokajında ultrasonografi ile birlikte sinir stimülasyonu kullanımının, sadece ultrasonografi kullanımı ile karşılaştırıldığında blok başarısına ek bir katkısı olmadığı görüldü. Sinir stimülasyonuna bağlı olarak oluşan rahatsızlık hissi ve ağrı göz önüne alındığında, tek başına ultrasonografi kullanımının, sinir stimülasyonuna tercih edilebileceği kanısına varılmıştır. Bununla birlikte istatistiksel olarak anlamlı sonuçlar elde etmek ve kesin sonuçlara ulaşabilmek için, bu konuda çok sayıda çalışmalara ihtiyaç vardır.
Çalışmamızda doğum analjezisi yöntemlerinden, hasta kontrollü epidural analjezi (HKEA) ile hasta kontrollü intravenöz remifentanil analjezisi (HKİVA), hasta memnuniyeti, vizüel analog skala (VAS), anne ve yenidoğan yan etkileri açısından karşılaştırıldı. Gereç ve Yöntem: Tek fetüse sahip, doğum analjezisi isteyen 37 gebe HKİVA (Grup 2) ve HKEA (Grup 1) gruplarına ayrıldı. Grup 1 için hazırlanan 100 mL epidural mayi içinde 1.25 mg/mL bupivakain, 2 mcg/mL fentanil bulunmaktaydı. Başlangıç dozu, 5 mL'lik bölünmüş dozlar halinde 15 mL uygulandı. Devamında 5 mL/saat bazal infüzyon, 5 mL hasta kontrollü bolus ve 20 dk kilit olarak ayarlandı. Grup 2 için hazırlanan solüsyona, 100 mL mayi içine 2 mg remifentanil konuldu. 20 mcg/h infüzyon dozu, 0.05 mcg/kg hasta kontrollü bolus ve 5 dk kilit olarak ayarlandı. Gebelerin, doğum eylemi bitene kadar VAS, maternal kalp hızı, kan basıncı, oksijen satürasyonu, bulantı, kusma, kaşıntı, sedasyon, fetal kalp hızı ve doğum eylemi sonunda yenidoğan Apgar skoru ve anne memnuniyetleri kaydedildi. Bulgular: İki grubun da yeterli düzeyde analjezi sağlayabildiği görülmüştür. Ancak VAS değerleri grup HKİVA'da daha yüksek bulunmuştur. Anne memnuniyetleri ve yenidoğan Apgar skorları benzerdi. Her iki grupta da oksijen desteği gerektiren satürasyon düşüklüğü saptanmamasına rağmen, oksijen satürasyonları Grup 2'de daha düşük seyretti. Yan etki ve hasta memnuniyetleri her iki grupta da benzer bulundu. Sonuç: Remifentanil ile intravenöz HKA'da, anne memnuniyeti yeterli görülse de, HKEA ile karşılaştırıldığında 2. saatten sonraki VAS skorları daha yüksekti. Biz HKEA'nın doğum analjezisinde altın standart olduğunu düşünmekle birlikte, epidural kateter uygulamasının kontrendike olduğu veya gebenin epidural girişimi istemediği durumlarda, HKİVA'nın epidural analjeziye iyi bir alternatif olduğunu düşünmekteyiz.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.