No abstract

Childhood brucellosis is a common public health problem in developing countries. The diagnosis of brucellosis based on nonspecific symptoms is an ongoing problem for physicians, especially in endemic areas. In this study, it is aimed to discuss the efficacy of frequently used test methods in the differential diagnosis of brucellosis. Methods The records of 332 patients admitted to pediatric clinic on suspicion of brucellosis were retrospectively analyzed. Patients with brucellosis were included in the positive group (n = 262) and those without brucellosis were included in the negative group (n = 70). Results As a result of biochemical analysis of the cases, median alanine aminotransferase (ALT), aspartate aminotransferase (AST), gamma-glutamyl transferase (GGT), erythrocyte sedimentation rate (ESR), and C reactive protein (CRP) values were significantly higher in the positive group than that in the negative group (p<0.05). There was no significant difference between median white blood cell, neutrophil, lymphocyte, neutrophil to lymphocyte ratio, hemoglobin, and platelet values between groups (p>0.05). Receiver operating curves were plotted to compare predictive values of CRP (area under curve (AUC): 0.635, p= 0.001), ESR(AUC:0.701, p<0.001), AST(AUC: 0.595, p=0.015), ALT(AUC:0.604, p=0.007), and GGT(AUC:0.593, p=0.016) in 332 patients with suspected brucellosis. Conclusions Increased levels of AST, ALT, GGT, CRP, and ESR may have a complementary role in the differential diagnosis of childhood brucellosis. However, all of these markers should be evaluated with clinical findings due to their low specificity and sensitivity.

No abstract

ÖzetAmaç: Bakteriyel menenjitli hastaların tedavi öncesi ve sonrası serum ve beyin-omurilik sıvısı (BOS)'nda total oksidan, total antioksidan ve S-100B değerlerinde olası değişikliklerin araştı-rılması amaçlandı. Yöntemler: Bakteriyel menenjit tanısıyla hastaneye yatırılan 25 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalardan yatışın ilk iki saati için-de ve 10 günlük tedavi sonrası kan ve BOS alındı. Tedavi öncesi ve tedavi sonrası serum ve BOS'ta S-100B, total oksidan ve total antioksidan seviyeleri ölçülerek oksidatif stres indeksi (OSİ) hesaplandı. Bulgular: Tedavi öncesi serum total oksidan ve oksidatif stres indeks değerleri, tedavi sonrasına göre istatistiksel olarak anlamlı derecede yüksek bulunurken, total antioksidan ve S-100B değer-leri anlamlı derecede düşük bulundu. Hastaların BOS'unun tedavi öncesi total oksidan ve OSİ değerleri tedavi sonrasına göre anlamlı derecede düşük bulunurken, total antioksidan ve S-100B değerleri için anlamlı bir fark bulunmadı. Sonuçlar: Tedavi sonrası klinik ve bakteriyolojik düzelme sağla-nan bakteriyel menenjitli hastalarda OSİ'de azalma görüldü. Ancak klinik ve bakteriyolojik düzelmeye rağmen S-100B değerleri tedavi sonrası yüksek bulundu. Bu durum akut bakteriyel menenjitli olgularda S-100B'deki biyokimyasal düzelmenin daha uzun bir süreç olacağını düşündürmektedir. Klimik Dergisi 2012; 25(2): 67-70.Anahtar Sözcükler: Çocuk, bakteri, menenjit, oksidatif durum, S-100B. AbstractObjective: The objective of this study is to evaluate the S-100B and oxidative status in serum and cerebrospinal fluid (CSF) of children with bacterial meningitis in both pre-and post-treatment periods. Methods: The study comprised 25 paediatric patients hospitalized with a diagnosis of bacterial meningitis. Blood and CSF were taken within the first 2 hours of hospitalization and on day 10 after treatment. Total oxidant and total antioxidant levels were measured and the oxidative stress index (OSI) was calculated for serum and CSF in both pre-and post-treatment periods. Results: The pre-treatment serum total oxidant levels and OSI values were found to be at significantly higher levels compared to the post-treatment values, while the total antioxidant levels and S-100B values were significantly lower. The pre-treatment CSF total oxidant and OSI values were found to be at a significantly lower level compared to the post-treatment levels, whereas no significance was found in the total antioxidant and S-100B values. Conclusions: Following treatment, clinical and bacteriological improvement was observed together with a reduction in oxidative stress in patients with bacterial meningitis. Despite this clinical and bacteriological improvement, the high post-treatment values of S-100B as a biochemical marker indicate that biochemical improvement after acute bacterial meningitis may require a longer process. Klimik Dergisi 2012; 25(2): 67-70.

No abstract

No abstract

Cerebral salt-wasting syndrome is a disorder characterized by severe hyponatremia, volume depletion, and elevated brain natriuretic peptide but normal antidiuretic hormone levels. In this manuscript, we report the case of a six-year-old patient with cerebral salt-wasting syndrome associated with subacute sclerosing panencephalitis. The patient showed dehydration, tachycardia, pyrexia, polyuria, severe hyponatremia, and a significant loss of urinary sodium. He was successfully treated with sodium and fluid replacement therapy.

ÖzGlomerülonefritler hem akut hem de kronik böbrek hastalıklarının en yaygın nedenidir. Akut glomerülonefritin en sık nedeni poststreptokokal olsa da virüsler de sorumlu tutulmuştur. Akut hepatit A, enfeksiyon hastalıklarının en yaygın olanlarından biri olup genellikle hafiftir ve karaciğerde kendi kendini sınırlar. Ancak bazen uzamış kolestaz, fulminan hepatit gibi ciddi komplikasyonlara yol açabilir. Karaciğer dışı bulguları nadir olmasına rağmen bazı vakalarda akut glomerülonefritle ilişkili olarak rapor edilmiştir. Akut viral hepatit ilişkili glomerüler hastalıklara genellikle hepatit B ve C virüsleri neden olmaktadır. Akut glomerülonefritin sebebi olarak hepatit A virüsü pediatrik popülasyonda çok nadiren bildirilmiştir. Bu yazıda nefritik sendromla başvuran, hepatit A virüs enfeksiyonu serolojik olarak belgelenmiş bir hastayı tanımladık.Anahtar Sözcükler: Glomerülonefrit, hepatit A virüs enfeksiyonu, nefritik sendrom. Abstract Glomerulonephritis is the most common cause of both acute and chronic renal disease. The most common cause of acute glomerulonephritis is post-streptococcal, although viruses have also been implicated. Acute hepatitis A is one of the most common infectious diseases; it is usually a mild and self-limiting Keywords: Glomerulonephritis, hepatitis A virus infection, nephritic syndrome. GirişAkut glomerulonefritin (AGN), genellikle grup A betahemolitik streptokok (GABHS) enfeksiyonu sonrası geliştiği ancak hepatit B virüsü, varisella, koksaki, sitomegalovirüs, Epstein-Barr virüse bağlı da gelişebile-ceği bildirilmiştir. Hepatit A virüsüne (HAV) bağlı AGN ise çok nadiren rapor edilmiştir (1,2). Bu yazıda sekiz yaşındaki erkek hastada akut hepatit A enfeksiyonu sırasında gelişen AGN olgusu sunuldu. Olgu SunumuSekiz yaşındaki erkek olgu iki gün önce başlayan göz kapaklarında şişlik, karın ağrısı, koyu renkli idrar yapma şikayetleriyle acil servise başvurdu.