No abstract

Among alternative renewable energy sources, biomass seems to have taken the lead as it competes most favorably in all countries of the world and has a dominant role [1][2][3][4][5][6][7]. Besides erosion, desertifi cation, and depletion problems, bringing up of these species as biomass energy sources may also produce integrated solutions for energy demand. The energy plants, as a clean and environment friendly source, have the potential to supply global energy needs.Soils contaminated with metal and metalloid elements pose a major environmental and human health risk [8].Increasing the production of energy plants will serve both global energy need and the depuration of soil contamination. For this purpose, plant-based technologies for cleaning contaminated soils can be used, and this technology is called phytoremediation, which covers a wide range of pollutants such as inorganic chemicals, including heavy metals [9], metalloids [10], including persistent organic pollutants [11], and radioactive elements [12][13].Plants have a remarkable position for depuration of soil and water due to their different physiological, genetic, and biochemical characteristics. Researchers are also exploring the use phytoremediation biomass as a renewable energy source 14. The main characteristics of plants used for phytoremediation are 15:Pol. J. Environ. Stud. Vol. 27, No. 2 (2018), 591-596 AbstractContamination of agricultural soil is a worldwide problem, with heavy metals being a major part of the concern. Bioenergy crop production is also a profi table phytoremediation strategy using biofuel crops for both utilization and remediation of contaminated soil. To investigate lead (Pb) accumulation and tolerance of three different energy crop cultivars, three-week-old healthy seedlings were grown in Hoagland solution supplemented with fi ve different concentrations of Pb 0, 25, 50, 100, and 150 mg/kg. At the end of 30 days, Pb content and translocation, tolerance index, bioconcentration factor, and growth parameters of the plants were evaluated in the study. Results showed that increasing Pb concentrations did not affected the growth and development of Sunburst (Panicum virgatum L.) and Dinçer (Carthamus tinctorius L.) cultivars. The highest Pb contents were also found in roots and shoots of Sunburst and Tarsan-1018 (Helianthus annuus L.) cultivars. Dinçer cultivar has a high ability to transfer Pb from root to shoot when compared to others. These results suggest that these cultivars may be good candidates for remediation of Pb-contaminated areas for use in biofuel production.

This study aimed to determine the most appropriate control methods for smoothseed alfalfa dodder (Cuscuta approximata Bab.), infesting alfalfa (Medicago sativa L.) in Van, Turkey. The effects of imazethaphyr and imazamox herbicides and their application times, including three cutting heights of alfalfa, on controlling dodder were investigated. The study had a split-plot design with four replications, and the trial was conducted under field conditions from 2010 to 2013. The results indicated that pre-emergence applications of imazethaphyr, pre-and post-emergence applications of imazamox, suppressed dodder during the first year after application; however, the effect decreased in the following years. In 2013, a substantial decrease in the hay yield and raw protein ratio of alfalfa was found. In addition, the control of dodder was not significantly affected by different cutting heights.

Madencilik, kentsel veya endüstriyel katı, gaz ve sıvı atıklar, pestisit ve suni gübre kullanımı, boya sanayi ve araba egzoz gazları ağır metallerin doğaya salınmasına neden olur. Çevresel kirleticilerin neden olduğu bu ağır metal stresi, bitkilerin büyümesini sınırlamakta, ürün verimini ve kalitesini düşürmektedir. Aynı zamanda, ağır metal stresi bitki besin maddelerinin bitkiler tarafından alınmasını, taşınmasını ve kullanılmasını engeller. Sonuç olarak, bu çalışma, geniş bir habitat ve iklim yelpazesine uyum sağlayabilen switchgrass’taki kurşun, kadmiyum ve kromun toksisitesini ve toleransını değerlendirmek için yapılmıştır. Ağır metallerin besin alımı üzerindeki etkilerini belirlemek amacıyla, Switchgrass (Panicum virgatum L.) bitkisi farklı konsantrasyonlarda Cd, Pb, Cr çözeltileri ile suni olarak kontamine edilmiş toprakta yetiştirilmiştir. Uygulanan metallerin farklı konsantrasyonlarından etkilenen switchgrasstaki makro ve mikro besin içeriklerindeki değişiklikler değerlendirilmiştir. Krom, kadmiyum ve kurşun fitotoksik etkiye sahip ve bitkiler için esansiyel olmayan elementler olmalarına rağmen, bu elementlerin switchgrass bitkisinin toprak üstü kısımlarında kolayca emilip biriktiği gözlenmiştir. Genel olarak, switchgrass bitkisindeki makro ve mikro besin konsantrasyonlarının farklı dozlarda Pb, Cd ve Cr uygulamalarında önemli ölçüde veya nispeten azaldığı bulunmuştur. Ca2+ ve Pb2+'nın kök hücrelere giriş için rekabet etmesi nedeniyle, uygulanan farklı Pb dozları ile sadece bitkideki Ca konsantrasyonları önemli ölçüde artmıştır. Bununla birlikte elde edilen sonuçlar lineer regresyon ve Pearson korelasyonu kullanılarak yorumlanmıştır.

This study was carried out in a natural pasture in Van province of Turkey between the years of 2004 and 2005 to determine the effects of nitrogen and phosphorus fertilization on herbage yield. The study was performed in randomized block with three replications. 0, 4, 8, 16 kg da(-1) nitrogen and 0, 6, 12 kg da(-1) phosphorus applications were examined. The effects of different nitrogen and phosphorus fertilizer applications on plant height, green herbage and crude protein yield were significant for both years. Depending on the increasing nitrogen and phosphorus applications, significant increases were in green herbage, hay and crude protein yields. According to results, differences between 8 and 16 kg da(-1) doses of nitrogen and 6 and 12 kg da(-1) doses of phosphorus applications were insignificant. In the first year, in terms of nitrogen applications, the highest green herbage, hay and crude protein yield (1423.1, 263.3 and 29.2 kg da(-1)) were obtained from 8 kg N da(-1), in the second year, the highest values (1426.1, 602.7 and 67.8 kg da(-1)) were obtained from 16 kg N da(-1) application. As for the phosphorus applications, in the first year, the highest green herbage yield was 1142.2 kg da(-1) at the 6 kg P2O5/da application, hay and crude protein yields (218.2, 23.1 kg da(-1)) were recorded from 12 kg P2O5/da application. In the second year, the highest green herbage, hay and crude protein yields were (1335.8, 549.6 and 66.1 kg da(-1)) determined at the 12 kg P2O5/da application.

ÖZET: Bu araştırmada, Van/Edremit İleri Biyolojik Atıksu Arıtma Tesisi çıkış suyunun farklı konsantrasyonlarda Karamba bitkisinin gelişimi ile uygulamalar sonrası bitki ve toprağın bazı besin elementi içeriklerine etkisi araştırıldı. Deneme 2018 yılında Van Yüzüncü Yıl Üniversitesi Ziraat Fakültesi Tarla Bitkileri Bölümü iklim odasında saksılarda; tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak yürütüldü. Araştırmada atık suların Karamba bitkisinin gelişimine etkisini belirlemek için kontrol olarak % 100 saf su (100S), %75 saf su + %25 atıksu (75S25A), %50 atık su + %50 saf su (50S50A) ve %25 saf su + %75 atık su (25S75A) şeklinde uygulama yapıldı. Çalışma sonuçlarına göre, Van İli atık su konsantrasyonlarının Karamba'nın çıkışı ve ortamdan çekilmesi üzerine önemli bir etkisi bulunmadı, bitki boyu, yaş ve kuru ot miktarlarını arttırdığı saptandı. Bitki ve hasat sonrası toprakta element konsantrasyonları genel olarak arttığı belirlendi. Hasat sonrası toprakta pH düştü ancak EC değerinde artış belirlendi. Araştırma sonucunda, Van/Edremit İleri Biyolojik Atıksu Arıtma Tesisi suyunun kısa süreli bitki yetiştiriciliğinde kullanılabileceği, ancak uzun süreli kullanımının belirlenmesi için farklı bitki gruplarıyla daha uzun süreli çalışmalara ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.

Bu araştırmada, kurşun (Pb), kadmiyum (Cd) ve krom (Cr) ağır metallerinin dallı darı (Panicum virgatum)'nın gelişimi üzerine etkileri ile dallı darının bu metalleri akümülasyon potansiyelinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Deneme tesadüf parselleri deneme desenine göre üç tekrarlamalı olarak iklim odasında saksılarda yürütülmüştür. Araştırmada dallı darının Trailblazer çeşidi Pb'nin 0, 30, 60, 90, 120 mg kg -1 , Cd'nin 0, 2.5, 5, 10, 20 mg kg -1 ve Cr'nin 0, 40, 80, 120, 160 mg kg -1 uygulandığı yetiştirme ortamlarında büyütülmüş ve gelişimleri incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre her üç ağır metalin uygulanan düşük konsantrasyonlarında bitki boyu, yaş ve kuru biomas kontrole göre çok az gerileme gözlenmiştir. Uygulanan en yüksek konsantrasyonlarda gelişme geriliği artmış ancak bitki ölümleri olmamıştır. Bitkinin ağır metal içerikleri artan konsantrasyonlara bağlı olarak artmıştır. Biyolojik alınabilirlik indeksi her üç ağır metalin bütün konsantrasyonlarında 1'in üzerinde bulunmuştur. Sonuç olarak Pb, Cd ve Cr ağır metalleri ile kirlenmiş toprakların temizlenmesinde dallı darının iyi bir aday bitki olduğu düşünülmektedir.

Some plants can be used for phytoextraction in order to remediate lead (Pb) heavy metal-contaminated soils. This study was conducted to investigate the Pb phytoextraction and biomass production potentials of Meriç (sunflower), Trailblazer (switchgrass) and Remzibey-05 (safflower) varieties in hydroponic cultures. Three different plant varieties were tested in Hoagland solution supplemented by 0, 25, 50, 100, 150 mg/kg Pb concentrations. The obtained results showed that these plants could phytoextract Pb heavy metal, the ability of accumulation differed with varieties and concentrations of heavy metal. Meriç's and Remzibey-05's root and shoot biomass were less affected from increasing Pb concentrations than those of Trailblazer's were. When compared to other varieties however, Trailblazer absorbed Pb through its roots more effectively. BCF (bioconcentration factor) and TF (translocation factor) values that were important in accumulation and translocation of heavy metals showed differences among varieties. While high BCF values were recorded for Trailblazer, higher TF values were recorded for Meriç and Remzibey-05 than they were for Trailblazer. These results led that Meriç and Remzibey-05 varieties are good candidates for phytoextraction, because of their high biomass and TF values. Trailblazer might be also utilized for the purpose of phytostabilization because it has both high root Pb content and low TF value.