Öz: Bu çalışma yetişkinlerde dinî başa çıkma ile umut, hayat memnuniyeti ve psikolojik sağlamlık arasındaki ilişki ve etkileşimi incelemeyi amaçlayan bir alan araştırması-dır. Ayrıca bu değişkenler ile cinsiyet, yaş, eğitim düzeyi, gelir durumu gibi faktörler arasındaki ilişkiler de incelenmiştir. Bu bağlamda değişkenler arası ilişkiler ve gruplar arasında karşılaştırmalar yoluyla ulaşılması planlanan bilimsel ve nesnel bilgilerin ilgili alana katkı sağlaması amaçlanmıştır. Çalışma Şubat-Nisan 2016 tarihleri arasında uygulanan anket verilerine dayanmaktadır. Örneklem İstanbul' da ikamet eden 314 kişi-den oluşmaktadır. Araştırmada demografik bilgi formu ile dinî başa çıkma, umut, hayat memnuniyeti ve kısa psikolojik sağlamlık ölçekleri kullanılmıştır. Veriler SPSS 20 istatistik programı kullanılarak analiz edilmiştir. Demografik değişkenlerin dinî başa çıkma üzerindeki etkisi incelendiğinde, olumlu dinî başa çıkmada cinsiyetin kadınlar lehine anlamlı bir fark ortaya koyduğu, yaş ve eğitim düzeyi arttıkça başvurulan dinî başa çıkma etkinliklerinin azaldığı görülmüştür. Hayat memnuniyeti, umut düzeyi ve psikolojik sağlamlığın olumlu dinî başa çıkma ile pozitif yönde ve anlamlı bir ilişkisi-nin olduğu; olumsuz dinî başa çıkma ile ise negatif yönde ve anlamlı bir ilişkisinin olduğu bulgulanmıştır.Anahtar Kelimeler: Dinî Başa Çıkma, Umut, Hayat Memnuniyeti, Psikolojik Sağlamlık A Research about the Relationships and Interactions between Religious Coping, Hope, Life Satisfaction and Psychological ResilienceAbstract: The purpose of this research is to investigate the relationships and the interactions between religious coping and hope, life satisfaction, and psychological resilience. In addition to the relationships between demographic variables (gender, age, marital status, education level, perceived income level), the variables mentioned above were also examined. The study is based on a survey conducted between the months of February * Bu makale, yazarların Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Din Psikolojisi Bilim Dalı'nda hazırlamış olduğu bilimsel araştırma ödevi esas alınarak hazırlanmıştır.

During the last two decades, several studies have been carried out to examine the main predictors of life satisfaction and anxiety. This paper investigates the connection between spirituality, religiosity, religious coping, forgiveness, anxiety, and satisfaction with life in the case of a Turkish Muslim sample. In total 560 respondents were selected from different faculties of Bolu Abant İzzet Baysal University. 53.4% (N= 299) of the sample were females and 46.6% (N= 261) of them were males. Participants' age changed to between 18 and 38 years. 28.4% (N=159) of students were from faculty of education, 25.9% (N=145) of students were from faculty of architecture and engineering, 23.8% (N=133) of students were from faculty of theology, and 22% (N=123) of students were from faculty of administrative sciences and economics. In the present researchers utilised the "Forgiveness Scale", "Positive Religious Coping Scale", "Religious Struggles", "Scale for Satisfaction with Life" and "Generalised Anxiety Scale" to collect data. According to multiple regression findings, religiosity and forgiveness were significant predictors for life satisfaction. Moreover, forgiveness and religious coping (religious struggles and positive religious coping) were significant predictors of generalized anxiety.

Bu araştırmanın amacı özel gereksinimli çocuk sahibi annelere yönelik uygulanan manevi içerikli grup rehberliği programının olumlu dini başa çıkma ve olumsuz dini başa çıkma düzeyleri üzerindeki etkisini incelemektir. Araştırmada 66 özel gereksinimli çocuk sahibi anneye ulaşılmış ve gerçekleştirilen taramalar neticesinde dahil etme kriterlerine göre 24 anne deney ve kontrol gruplarına atanmıştır. Gönüllü onam formunun alınmasıyla 12 kişilik kontrol grubuna herhangi bir işlem uygulanmazken 12 kişilik deney grubuna manevi içerikli grup rehberliği programı uygulanmıştır. Manevi içerikli grup rehberliği programı her hafta 90 dakikadan oluşan oturumlarla 10 hafta boyunca devam etmiştir. Katılımcılara program öncesinde ve sonrasında Sosyo-Demografik Bilgi Formu ve Dini Başa Çıkma Ölçeği uygulanmıştır. Veriler SPSS istatistik programı aracılığıyla analiz edilmiş ve nonparametrik testler kapsamında yer alan Mann-Whitney U Testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar Testi kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre deney grubu katılımcılarının olumlu dini başa çıkma düzeylerinde anlamlı düzeyde artma olmuştur. Olumsuz dini başa çıkma düzeylerinde de uygulama sonrasında anlamlı düzeyde azalma meydana gelmiştir. Ayrıca deney grubu ve kontrol grubundaki katılımcıların uygulama öncesindeki olumlu ve olumsuz dini başa çıkma ön-test puanlarında anlamlı bir farklılık bulunmuyorken uygulama sonrasında anlamlı farklılık meydana geldiği tespit edilmiştir.

Günümüz sağlık hizmetlerinde maneviyat kavramı giderek daha fazla vurgulanmaktadır. İnanç ve değerler, hastaların sağlık, hastalık ve ölüm algılarında mühim bir yere sahiptir. Hatta, hastaların manevi değerleri kültürden kültüre farklılık göstermektedir. Buradan hareketle, bu araştırmanın amacı ilahiyat ve hemşirelik bölümü lisans öğrencilerinde dini tutum, empati ve kültürlerarası duyarlılık düzeyini belirlemek ve bu değişkenler arasında bir ilişki olup olmadığını açığa çıkartmaktır. Nitekim, ilahiyat ve hemşirelik öğrencileri, lisans programından mezun olduklarında, hastaların manevi dünyalarıyla en yoğun temas eden mesleklerden manevi danışman ve rehber ya da hemşire olma potansiyeline sahiptir. Bu maksatla İlahiyat Fakültesi ve Hemşirelik Bölümü’nde lisans öğrenimlerine devam etmekte olan 532 öğrenciye ulaşılmıştır. Araştırma verileri; Kişisel Bilgi Formu, Kısa Dindarlık Ölçeği, Empatik Eğilim Ölçeği ve Kültürlerarası Duyarlılık Ölçeğinden oluşan anket formu aracılığıyla elde edilmiştir. Veriler, IBM SPSS Statistics 24 adlı paket program aracılığıyla istatiksel analizlere tabi tutulmuştur. Araştırma neticesinde, dindarlık ile empatik eğilim ve kültürlerarası duyarlılık arasında pozitif yönde istatiksel olarak anlamlılık düzeyinde ilişki bulunmuştur. Empatik eğilim ile kültürlerarası duyarlılık arasında da pozitif yönlü istatiksel olarak anlamlılık derecesinde ilişki bulgulanmıştır. Cinsiyete göre empatik eğilim ölçeği puanları açısından istatiksel olarak anlamlı farklılık tespit edilmiştir. Öğrenim görülen fakülteye göre de dindarlık, empati ve kültürlerarası duyarlılık puanlarında istatiksel olarak anlamlı farklılık görülmüştür.

Bu makale, en az iki hakem tarafından incelendi ve intihal içermediği teyit edildi. This article has been reviewed by at least two referees and scanned via plagiarism software.