No abstract

Breast cancer is the mostly seen malignancy of women. Breast cancer causes lung, bone, liver and brain metastasis. On the other hand, gastric metastasis of breast cancer is a rarely seen metastasis. For this reason, it may be misdiagnosed or diagnosed after its morbid or mortal complications occurred. This may also result as a delay of breast cancers primary treatment. If occurred the best tool is immunohistochemical panels especially gross cystic disease fluid protein 15 (GCDFP-15) for exact diagnosis. In our case, a gastric metastasis of breast cancer is presented which was admitted with the acute abdominal findings caused by its result as gastric perforation and diagnosed by GCDFP-15 immunohistochemical panel.

Genç meme kanseri, 40 yaş altında meme kanseri tanısı almış hasta grubunun tanımıdır. Genç yaş meme kanseri grubunun prognozu çok kötüdür. Buna ek olarak, meme kanseri 35 yaşın altında tanısı konulduğunda çok genç meme kanseri grubu olarak adlandırılır ve prognoz genç meme kanseri grubundan çok daha kötüdür. Gereç ve Yöntemler:Çalışmanın amacı genç meme kanseri hastalarının moleküler alt grupları ve prognostik faktörler değerlendirilerek çok genç meme kanseri grubu ile karşılaştırılmasıdır. Çalışmada Kocaeli Üniversitesi Tıp Fakültesi Genel Cerrahi Anabilim Dalı Meme Cerrahisi Ünitesi'nde Ekim 2013-Şubat 2018 tarihleri arasında meme kanseri tanısı alan 624 hasta değerlendirildi.Bulgular: İki grup arasında demografik veriler, patolojik veriler, moleküler sınıflandırma ve hastalık sağkalım verileri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. Sağkalım analizinde çok genç meme kanseri grubu ile genç meme kanseri grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmadı.Sonuç: Genç meme kanseri grubunun hem hastalık özellikleri hem de sağkalım açısından daha kötü olduğu görüldü. Ancak özellikle moleküler alt gruplar ve prognoz açısından çok genç meme kanseri grubu ile genç meme kanseri grubu arasında fark bulunmadı ve ayrı bir grup olarak tedavi edilmesi gerekmediği sonucuna varıldı.

Background. Anastomotic leakage (AL) following rectal surgery is associated with increased mortality and morbidity. Neoadjuvant radiotherapy disrupts the wound healing process in rectal surgery. Objectives.To evaluate the effects of intra-rectal ozone application on rectal anastomoses after radiotherapy. Materials and methods.This study was performed on animals. Thirty-two male Wistar rats were randomly divided into 4 groups: control group, ozone group, radiotherapy group, and radiotherapy/ozone group. Ozone was administered intrarectally in the ozone group and water was administered intrarectally in rthe control group for 5 days. The radiotherapy group received 20 Gy of pelvic radiotherapy. The radiotherapy/ozone group received 20 Gy of pelvic radiotherapy after the administration of ozone. Afterward, colon resection followed by an anastomosis were performed under general anesthesia in all groups. Anastomotic segments were resected to evaluate tissue hydroxyproline (HYP) and myeloperoxidase (MPO) levels, perform a histological evaluation, and measure bursting pressure.Results. There were no statistically significant differences between groups regarding tissue MPO levels (p = 0.55). Tissue HYP levels were significantly decreased in the radiotherapy group (p = 0.04). Bursting pressure was found to be significantly lower in the radiotherapy group (p < 0.05). No significant differences were found between adhesion scores in the control and ozone groups. Exudate formation was significantly lower in the radiotherapy group (p < 0.05). The lowest macrophage scores were found in the radiotherapy group (p < 0.05). Fibroblast scores were the highest in the control group and the lowest in the radiotherapy group (p < 0.05).Conclusions. Intra-rectal ozone application significantly improved the anastomotic healing process after radiation exposure.

No abstract

No abstract

ÖZETAmaç: Bu çalışmanın amacı Uluslararası Baş Ağrısı Derneği (IHS) Baş Ağrıları Sınıflama Komitesi'nin son baş ağrısı sınıflamasına göre migren tanısı almış ve hali hazırda önleme tedavisi olarak propranolol veya flunarizin kullanan hastalarda sosyodemografik özelliklerin, majör depresif bozukluk görülme düzeylerinin, yaşam kalitelerinin ve bunların birbirleriyle olan ilişkilerinin araştırmasıdır.Yöntemler: Çalışmaya dahil edilme ve çalışmadan dışlanma kriterlerine uygun ve yaşları 19-48 yas arasında olan 45 aurasız migrenli hasta dahil edilmiş-tir. Çalışma kesitsel gözlemsel olarak gerçekleştirilmiş olup hali hazırda proflaksi tedavisi için 10 mg flunarizin kullanan 23 hasta ile 80 mg propranolol kullanan 22 hasta çalışmaya alınmıştır. Tüm hastalarla psikiyatrik görüşme yapılmış ve hastalar DSM-IV-TR tanı kriterleri esas alınarak majör depresif bozukluk açısından değerlendirilmiştir. Hayat kalitesini değerlendirmek için Kısa Form-36 (SF-36) kullanılmıştır. Ayrıca, migren hasta formu ile hastaların sosyodemografik bilgileri ve tıbbi hastalığıyla ilgili bilgileri kaydedilmiştir.Bulgular: Yaş, cinsiyet, eğitim ve medeni durum açısından olgular arasında istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p>0.05). Hastalarımızın %13.3'ünde DSM-IV TR major depresif bozukluk tanı kriterlerine göre major depresif bozukluk saptanmıştır.Profilaktik tedaviye göre depresyon oranları ve SF-36 Yaşam kalitesi ölçeği puanları arasında istatistiksel olarak fark bulunmamıştır (p>0.05).Sonuç: Migren proflaksisinde etkinliği kanıtlanmış bir beta-bir seçici beta-bloker ilaç olan 10 mg propranolol ve 80 mg flunarizinin migrende atak sıklığı, VAS değerleri, major depresif bozukluk sıklığı ve hayat kalitesine etkileri açısından benzer olduklarını vurgulamak istedik. (JAREM 2011; 1: 33-7) Anahtar Sözcükler: Migren, propranolol, flunarizin, depresyon ABSTRACT Objective: The aim of this prospective cross sectional observational clinical trial is to determine the sociodemographic properties, rate of major depressive disorder and quality of life and relationships of migrainous patients who were treated with propranolol (beta blocker) or flunarizine (calcium canal blocker) therapy as a prophylaxic therapy for migraine. We compared the propranolol versus flunarizine prophylaxis efficacy in migraine on sociodemographic properties, rate of major depressive disorder and quality of life. The different number of headache were determined by international headache society (IHS). All patients were grouped using the latest classification scale of the International Classification of Headache Disorders.Methods: Forty five migraine sufferers with or without aura were included in this clinical trial using this study's inclusion and exclusion criterias. Their ages were between nineteen and forty-eight. Twenty-three migraine sufferers treated with 10 mg per day flunarizine treatment and twenty two migraine sufferers treated with 80 mg per day propranolol treatment were included in this cross-sectional observational study. All of the patient details were assesed f...

No abstract