In a series of papers it has been shown that Tityus chromosomes are provided with one centromere at each end (2, 4, 5 and 6). Proofs of such a view were found in the behaviour of the chromosomes in the course of spermatogenesis in the widely distributed Brasilian species T. bahiensis (Perty). Indeed, the long rod-shaped bivalents of this interesting species orient themselves in such a way that, while their bodies lie flat in the equatorial plane, the partners' corresponding ends are turned towards opposite poles. Metaphase side views show that the paired chromosomes are separated throughout their length. Being entirely unconnected by chiasmata, the chromosomes move toward the poles in perfect parallel, with the ends forward until late anaphase, when they bend strongly. Fragments bearing a single terminal centromere perform anaphase movement parallel to the spindle axis, as do the orthodox acrocentric rod-shaped chromosomes (11).
Ischyra brasiliensis sp. n 90 Homotoicha precária sp. n 91 Euceraia rufithorax sp. n 93 Euceraia sangüínea sp. n 94 Euceraia bos sp. n 96 Ceraia laminata sp. n 97 Ischyra brasiliensis sp. n. (Fig. 1) Mas. Viridis, subnitidus. Vertex convexiusculus, fastigio modice deflexo, antice quam postice angustiore, articulo primo antennarum sesqui latiore, in medio late sulcato necnon sulco vix impresso utrinque praedito, ápice indistincte bituber¬ culato, cum fastigio frontis contiguo sed a sulco transverso secto. Fastigium frontale subtriangulare, ápice rotundato, ocello permagno ornatum. Pronotum transversaliter sulcatum, disco inaequali, minutissime et densissime puncturato, margine an¬ tico in medio late dentato, margine postiço rotundato, in medio rotundatim inciso, lobis deflexis rotundatim insertis, perpen¬ dicularibus, altioribus quam longioribus. Elytra elongata, sub¬ parallela, translúcida, a venulis reticulata, ápice rotundata, gra¬ nulis parvis, eburneis, precipue ad campum anticum et prope venas radiales ornata, ramo primo venae radialis posticae cum Vena, ulnari a vènula transversa connector ante medium furcato, ramülis curvis prope originem divergentibus deinde convergen¬ tibus, marginem posticum independenter attingentibus, ramulo postiço prope medium cum vena ulnari a venula transversa con¬ juncto. Pars proximalis venae plicatae modice obliqua, ad basin vix crassior. Femora omnia pilosa, antica et intermedia haud sulcata, inermia, postiça sulcata, spinis parvulis extus quam intus numerosioribus ornata. Mesosternum acute, metasternum obtuse angulatira lobata. Lamina subgenitalis carinata, postice vix recurva, stylis parvulis, cylindricis praedita. Cerci graciles, modice incurvi, pillosi, apice rotundato, minutissime dentato. Lamina supraanalis longior quam latior, sulcata, apice rotundato, inter cercos perpendiculariter deflexa. Pátria : Manaus, E. do Amazonas. Col.: Parko, VIM941. temente na coleção do autor. Parátipos : Dois machos da mesma procedência capturados juntamente com o tipo e um macho bem maior que os precedentes colecionado no Ribeirão do Engenho, Vale do Itauna, E. do Espírito Santo, por Travassos & Santos, em 9-X-1942.
Meroncidius intermedins Brunner. Os espermatogônios em metáfase exibem 30 autossômios de tamanhos diferentes, 14 dos quais são visivelmente maiores que os 16 restantes. (Fig. 1, A). Os maiores, conjuntamente com o sexo-cromossômio, formam um círculo, em cuja parte central se dispõem os menores. Dos autossômios maiores, 4 são indubitavelmente metacêntricos e ficam com ambos os braços dirigiólos para o lado de fora do círculo. Entretanto, uma ou outra vez se encontra um desses autossômios com um dos braços para o centro, ou então, dobrado como de costume, porém localizado na parte central, ao lado dos pequenos. O sexo-cromossômio tem a forma de V de ramos desiguais e embora não seja demasiado grande, é o maior elemento da placa. Na prófase esse elemento se deixa reconhecer como um espesso filamento heteropicnótico de forma helicoidal, disposto periféricamente, no interior de uma vesícula alongada. (Fig. IB). Na anáfase os seus braços caminham distendidos atrás dos autossômios. Os espermatócitos primários apresentam 15 tétrades autossomais, sendo 7 grandes e 8 pequenas, dispostas sem qualquer ordem. (Fig. 1, C). Na metáfase se constata que o heterocromossômio, elemento espesso, condensado e ligeiramente recurvado, fica desorientado, em qualquer posição, numa vesícula, geralmente fora do plano equatorial. A célula parece pequena para conter os cromossômios, ficando porisso completamente tomada por eles. Menos freqüentemente os autossômios se apresentam bem separados, como na Fig. 1,C; na maioria dos casos eles se aglomeram, estabelecendo contato. Apenas um dos espermatócitos secundários recebe o sexocromossômio. Daí a existência de espermatócitos secundários com 16 e com 15 elementos. Os espermatócitos se dividem como nos casos conhecidos, dando origem a espermatídios e por conseguinte a espermatozoides com X e sem X em números iguais. O macho de Meroncidius intermedias é, pois, do tipo sexual X-O. Os Pseudophyllidae têm sido pouco estudados do ponto de vista citológico. Que me conste, é esta a quinta espécie estudada do grupo. Três das anteriormente investigadas pertencem ao gênero Jamaicana (WOOLSEY 1915) e a quarta ao gênero Sathrophyllia (ASANA, .MAKINO & NIIYAMA 1938). Essas quatro espécies concordam quanto ao número de cromossômios e à forma do heterocromossômio. Todas elas possuem 34 autossômios e um grande X acrocêntrico.
Pseudophasma septemtricnalis sp. n.Caput castaneum, stria nigra longitudinali perpronotum mesono¬ tumque continuata in medio ornatum, inter oculos et antennas area scutulata obscuriore praeditum, lateraliter nigrum. Antennae fulvae, dimitia parte apicali densiore segmentis longs albscentbus. Pronotum et mesonotum colore capitis, illo brve, hoc indistincte granulatum, utrin¬ que dentibus spinoformibus nigricantibus 5-6 seriatim armatum. Pleurae nigrae, granulis nonnules seriatis. Caput inferme, partibus orali¬ bus, inclusis, nigrum. Sterna partim nigricantia, obsolete granulata, mesosternum carinatum. Elytra postice oblique truncata, prope mar¬ ginem externum emarginata, area antica nigra, postiça eburnea, areo¬ lis praesunturalibus majoribus obscurioribusque, tuberculo angulato¬ rotundato. Alae campo antico obscuro, postiço uniformiter cinerescen¬ ti. Coqae omnes nigrae. Femora antica nigricantia, apice fulvo. Femora 4 postiça intus nigra, superneet extus partim nigricantia, apice f ulva. Tibiae cum tarsis fulvae. Abdomen castaneum segmentis ul¬ timis nigricantibus. Segmentum analerotundatum, et in medio rotun¬ datim emarginatum. Cerci breves, cylindrici, vix curvi. Lamina sub¬ genitalis rotundato-tumida, postice recte truncata.
Braohyauahenus varicosus sp.n.6 -Colore castaneo-picea. Caput parce sculpturatum. Fas¬ tigium verticis latum, concavum, ápice modice diviso, margi¬ nes scrobum antennarum superante. Frons nigro-nitida. Antennae pilosae, scapo valido, spina acutissima extus, tuberculo parvo intus armato. Pronotum dense rugulato-granulatum, margine antico in medio dente parvo, sulcis profundis, irregula ribus. Elytra extremitatem abdominis valde superantia, venis transversalibus precipue fortiter varicosis. Alae obscurae. Pedes rudini, dense pilosi. Femora antica compressa, basi modice arcuata, subtus spinulis 4-5 armata. Femora intermedia minus arcuata, spinis majoribus. Femora postiça spinis 4 -6 . Tibiae intermediae supra inermes, tibiae posticae fortiter compressae spinis 10 magnis, triangularibus, acutis armatae. Lobi geniculares femorum spinosi, spina externa majore. Lamina supraanalis triangularis, apice obtuso, dimidium cerco¬ rum attingente. Cerci teretes, obtusi. Lamina subgenitalis parte distali angustata, subparalleia, ápice profunde U-inci¬ so, stylis cylindricis, elongatis. * Entregue para publicação em 28/08/80.
RESUMO Seguem-se as descrições PHANEROPTERINAE Acrephyllum g. n.Vertex modice rotundatus, fastigio triangulari, superne sulcato et obsolete tuberculato, apice truncato cum fastigio frontis contíguo. Oculi rotundati. Frons convexa, sub óculos utrinque compressa. Pronotum breve, puncturatum disco subplano, margine antico sinuoso, postiço regulariter curvo, lobis deflexis rotundatim insertis, altioribus quam longioribus, antice rectis, postice rotundatis, inferne sinuosis. Elytra longa, parallela apice rotundata, membranosa, hyalina, nítida, venis radialibus post medium disjunctis, irregulariter ramosis, ramis leniter expressis irregulariter divisis, margines elytrorum attingentibus. Alae extremitatem elytrorum superantes, tarsos postiços attingentia. Mesosternum lobis acutis, matasternum rotundatis. Femora I et II superne et inferne rotundata, inermia. Femora III gracilia, basi compressa, superne rotundata, inferne sulcata et spinis minimis utrinque armatae. Tibiae omnes superne rotundatae, I inermes, Π spinis intus tantum, III utrinque armata. Segmentum anale truncatum. Cerci maris teretes, graciles, paulo curvi, basi modice incrassati. Lamina subgenitalis in medio carinata, margine postiço rotundatim emarginato, stylis parvis instructa.O nome do gênero refere-se à pátria do inseto, Acre.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
hi@scite.ai
334 Leonard St
Brooklyn, NY 11211
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.