In the Netherlands, relative to non-problem gamblers, moderate- to high-risk gamblers appear to have a stronger tendency to approach rather than to avoid gambling-related pictures compared with neutral ones. This gambling approach bias is associated concurrently with past-month gambling expenditure and duration of gambling and has been found to predict persistence in gambling behaviour over time.

Gamblers’ cognitive distortions are thought to be an important mechanism involved in the development and maintenance of problem gambling. The Gambling Cognitions Inventory (GCI) evaluates two categories of distortions: beliefs that one is lucky (i.e., “Luck/Chance”) and beliefs that one has special gambling-related skills (i.e., “Skill/Attitude”). Prior psychometric evaluations of the GCI demonstrated the utility of both subscales as measures of distortions and their concurrent relations to gambling problems among Canadian gamblers. However, these associations have not yet been studied in gamblers from other cultures nor have relationships between the GCI and indices of gambling behavior been investigated. In addition, the predictive validity of the GCI scales have not been evaluated in studies to date. The present study investigated the validity of the GCI as a measure of cognitive distortions in a sample of 49 Dutch gamblers by examining its concurrent and prospective relationships to both gambling problems (as measured through a standardized nine-item questionnaire assessing gambling-related problems) and behaviors (as measured through two variables: days spent gambling and time spent gambling in minutes) at baseline and over 1-month and 6-month intervals. The GCI subscales were internally consistent at all timepoints, and moderately to strongly inter-correlated at all timepoints. Each subscale correlated with an independent dimension of gambling both concurrently and prospectively: Luck/Chance was related to greater gambling problems and Skill/Attitude was related to greater gambling behavior. Thus, the two GCI subscales, while inter-correlated, appear to be related to different gambling outcomes, at least among Dutch gamblers. Moreover, the first evidence of the predictive validity of the GCI scales was demonstrated over a 1-month and 6-month interval. It is recommended that both types of cognitive distortions be considered in research and clinical practice to fully understand and address individual risk for excessive and problematic gambling.

Gerjen Winkeler (tandarts) en Ruby Smits (tandartsassistent) zijn afgelopen maart met een tandheelkundig team naar Nepal gereisd. De reis werd georganiseerd door de Netherlands Oral Health Society (NOHS), die al jaren ervaring heeft met het organiseren van tandheelkundige reizen. Het tandheelkundig team bestond uit 25 personen, maar een dag na aankomst werd het team opgesplitst. De groep van Ruby bestond uit vier tandartsen, twee tandheelkundestudenten, twee mondhygie¨nisten, e´e´n preventieassistente en drie assistenten. De reis duurde in totaal 16 dagen, waarvan er op zes dagen intensief behandeld werd. De overige dagen was er tijd om van Nepal te genieten.Ruby heeft voor Standby een reisverslag bijgehouden gedurende de dagen dat ze werkzaam was in de zogenoemde dental camps. Dag 1 De reis naar KathmanduGerjen en ik hebben vanmorgen heel vroeg de trein naar Schiphol gepakt. We hadden om vier uur 's ochtends met de rest van de groep afgesproken. Om kwart voor zeven vlogen we via Wenen naar Kathmandu. Het vliegen viel gelukkig mee en ging sneller dan we verwacht hadden. Om half twaalf 's avonds Nepalese tijd (4,5 uur later), landden we op het vliegveld van Kathmandu. Daar moesten we meteen een visum halen en wat geld omwisselen in roepies. We werden ontvangen door Keshav, de reisgids, die al jaren met de organisatie samenwerkt. We kregen allemaal een bloemenkrans om; in Nepal verwelkomen ze of nemen afscheid op deze manier. We werden met een busje naar het Imperial Guesthouse gebracht. Daar hebben we nog tot diep in de nacht een drankje gedronken op het dakterras Dag 2 We komen aan in KawasotiWe ontbeten gezamenlijk in Kathmandu. De tandartsen moesten hier een examen afleggen, anders mocht er door hen niet gewerkt worden in Nepal. De rest van de groep kon de vele straatjes van Kathmandu verkennen. Om twee uur 's middags zijn we naar het vliegveld gegaan om naar Bharatpur te vliegen. Na ongeveer een halfuurtje vliegen waren we er. Wat ons opviel was dat het hier een stuk warmer was dan in Kathmandu. Zo rond de 30 graden. Hier heeft de groep zich in tweee¨n gesplitst. De andere groep ging naar Sauraha, het Chitwan Unique wild resort. Na anderhalf uur rijden door de vele arme dorpjes bereikten we de Kumarischool (weeshuis) in Kawasoti, die in een prachtige vallei ligt. Daar werden we hartelijk ontvangen door de kinderen en het personeel. We kregen allemaal een bloemenkrans en een tikka op ons voorhoofd (een rode stip van een soort rode rijst). De kinderen zongen liedjes en dansten voor ons. Daarna werden we naar een terrein gebracht met allerlei kleine stenen huisjes, met in elk huisje twee bedden en een bureau. Hier zouden we de rest van de week verblijven. Inmiddels was het tijd om te eten. We gingen naar de eetzaal en kregen rijst met dahl baht, dat is een soort linzensoep, die je over de rijst giet. Dit aten we met kool en sla. Het eten was erg smakelijk. Dag 3 De eerste behandelingenVandaag gingen we de kinderen van het weeshuis en mensen uit het nabijgelegen dorp behandelen. Eerst moesten we de behand...