Although coronary angiography has been well established as a standard modality for percutaneous coronary intervention guidance, recent developments in intravascular imaging techniques, such as intravascular ultrasound and optical coherence tomography, have become increasingly adopted, enabling direct detailed lesion visualization, including lesions beyond the scope of assessment using exclusively angiography. Intravascular imaging modalities have been reported to potentially improve both short- and long-term percutaneous intervention outcomes. This review aims to provide a comparative summary of recent advancements in research regarding the clinical applications and outcomes of intravascular ultrasound and optical coherence tomography.

No abstract

BackgroundThe pathophysiology of atherosclerotic plaque formation and its vulnerability seem to differ between genders due to contrasting risk profiles and sex hormones, however this process is still insufficiently understood. The aim of the study was to compare the differences between sexes regarding the optical coherence tomography (OCT), intravascular ultrasound (IVUS) and fractional flow reserve (FFR)-derived coronary plaque indices.MethodsIn this single-center multimodality imaging study patients with intermediate grade coronary stenoses identified in coronary angiogram (CAG) were evaluated using OCT, IVUS and FFR. Stenoses were considered significant when the FFR value was ≤0.8. Minimal lumen area (MLA), was analyzed by OCT in addition to plaque stratification into fibrotic, calcific, lipidic and thin-cap fibroatheroma (TCFA). IVUS was used for evaluation of lumen-, plaque- and vessel volume, as well as plaque burden.ResultsA total of 112 patients (88 men and 24 women) with chronic coronary syndromes (CCS), who underwent CAG were enrolled. No significant differences in baseline characteristics were present between the study groups. The mean FFR was 0.76 (0.73–0.86) in women and 0.78 ± 0.12 in men (p = 0.695). OCT evaluation showed a higher prevalence of calcific plaques among women than men p = 0.002 whereas lipid plaques were more frequent in men (p = 0.04). No significant differences regarding minimal lumen diameter and minimal lumen area were found between the sexes. In IVUS analysis women presented with significantly smaller vessel area, plaque area, plaque volume, vessel volume (11.1 ± 3.3 mm2 vs. 15.0 ± 4.6 mm2p = 0.001, 6.04 ± 1.7 mm2 vs. 9.24 ± 2.89 mm2p < 0.001, 59.8 ± 35.2 mm3 vs. 96.3 (52.5–159.1) mm3p = 0.005, 106.9 ± 59.8 mm3 vs. 153.3 (103–253.4) mm3p = 0.015 respectively). At MLA site plaque burden was significantly greater for men than women (61.50 ± 7.7% vs. 55.5 ± 8.0% p = 0.005). Survival did not differ significantly between women and men (94.6 ± 41.9 months and 103.51 ± 36.7 months respectively; p = 0.187).ConclusionThe presented study did not demonstrate significant differences in FFR values between women and men, yet a higher prevalence of calcific plaques by OCT and lower plaque burden at the MLA site by IVUS was found in women vs. men.

No abstract

Chemioterapia daje pacjentom z nowotworami szansę na wyleczenie oraz wydłużenie życia, może jednak powodować także wiele skutków ubocznych. Jednym z nich są zaburzenia funkcji kognitywnych nazywane chemobrain. Chemobrain charakteryzuje się deficytami w wielu obszarach poznawczych, w tym pamięci, uwagi, koncentracji i funkcji wykonawczych. Wystąpienie zaburzeń kognitywnych może pogorszyć jakość życia i wpłynąć na decyzje dotyczące leczenia przeciwnowotworowego. W ostatnich latach zjawisko to wzbudza coraz większe zainteresowanie, co przekłada się na większą liczbę badań wskazujących potencjalne metody diagnostyczne i terapeutyczne. Ze względu na wzrastający odsetek chorych na nowotwory poddawanych chemioterapii, a co za tym idzie -doświadczających zaburzeń poznawczych, podejmowane są poszukiwania skutecznych form leczenia dysfunkcji kognitywnych. Badania wskazują, że poza leczeniem farmakologicznym celowe może być zastosowanie terapii niefarmakologicznych. Należą do nich różne techniki terapii poznawczo-behawioralnej, takie jak trening uważności, rehabilitacja poznawcza i komputerowe programy treningu poznawczego, które prowadzą do zmniejszenia odczuwanych przez pacjentów dolegliwości związanych z chemobrain. Badania dotyczące aktywności fizycznej również wskazują na wysoką jej skuteczność w łagodzeniu zaburzeń poznawczych oraz poprawę funkcji wykonawczych. Poza tym zwraca się także uwagę na zastosowanie różnych metod medycyny alternatywnej, szczególnie akupunktury. Celem publikacji jest podsumowanie wyników dotychczas przeprowadzonych badań oceniających metody leczenia niefarmakologicznego zaburzeń poznawczych w przebiegu chemioterapii.