Bankaların ekonomideki rolleri konusunda literatürde oldukça uzun soluklu bir tartışma vardır. Bankaların finansal aracı olduğunu öne süren Ortodoks iktisat karşısında post Keynesyen görüş bankaların para yaratma gücüne sahip olduğunu öne sürmektedir. Aslında bankaların para yaratma gücüne sahip olduklarına yönelik düşünce sadece post Keynesyen görüşle sınırlı değildir. 1900'lerin başlarından başlayarak bir yüzyıl veya daha uzun bir süre boyunca, ekonomistler bankaların para yaratma gücüne sahip olduğunu kabul etmişlerdir. Bu çalışma bankaların finansal sistem içindeki rollerini sorgulamayı amaçlamıştır. Bu amacı gerçekleştirmeye yönelik olarak ilgili literatür, geniş tarihsel zamanı kapsayacak biçimde incelenmiştir. Bu çalışma, konuyla ilgili post Keynesyen varsayımlara dayanmaktadır. Çalışma, gereke literatür bulguları, merkez bankalarının açıklamaları, bilanço analizleri ve Türk bankacılık muhasebe çerçevesi göz önüne alındığında bankaların finansal sistem içerisinde aracı kurum olmadıklarını aksine para yaratma gücüne sahip oldukları sonucuna ulaşmıştır.

Amaç –Bu çalışma Toporowski (1999)’nin çalışmasından yola çıkarak Türk bankacılık sektörünün hisse fiyatlarının hareketi ve bu hareketin sektör karlılığı ile ilişkisi analiz edilmiştir.Yöntem –Çalışmada analiz yöntemi olarak ARDL kullanılmıştır. Ayrıca, BİST mali sektörün fiyat eğilimini örmek amacıyla Trend Analizine başvurulmuştur. Bulgular –Elde edilen bulgular sermaye piyasası enflasyon teorisini destekleyecek niteliktedir. Trend Analizi bulgusu da ARDL bulgularını desteklemektedir.Tartışma –2020 Kovid-19 salgınının oluşturduğu olumsuz ekonomik koşullara karşı Fed başta olmak üzere rezerv para birimine sahip ülkelerin uyguladıkları parasal genişleme stratejileri, mal piyasasında istenilen genişlemeyi ya da harcama akımını yaratmasa da varlık piyasalarının aşırı büyümesine yol açmıştır. Varlık piyasalarındaki bu genişleme şirketlerin faaliyetlerinden ve bilançolarından kopuk biçimde gerçekleşmiş, zarar eden firmaların bile hisse fiyatları tavan yapmıştır. Toporwski (1999) tarafından geliştirilen sermaye piyasası enflasyon teorisi bu durumu açıklamaktadır. Teoriye göre finansal piyasalara aşırı fon girişleri finansal market enflasyonuna yol açarak hisse fiyatlarındaki artışı şirketlerin bilanço koşullarından ayrıştırmıştır.