Aim. The aim of this study was to describe a group of children who lost a diagnosis of autism following participation in early educational programs. Method. This is a descriptive study reporting the characteristics of children (n: 39) who lost their diagnosis of autism and explaining the educational programs that these children followed. The data were collected by reviewing the participants' files and through examinations. Results. All of the children were placed at regular psychiatric follow-ups. The mean age at referral was 2.39±0.75 years, whereas the mean age at the time of optimal outcome reported was 5.11 ± 1.95 years. Two of the children were in early intensive behavioral intervention (EIBI), and the rest were in a comprehensive naturalistic behavioral program. The childhood autism rating scale (CARS) total scores at baseline and final were 32.75 ± 3.15 and 18.01 ± 1.76, respectively. The mean IQ of the group at final examination was 116.70 ± 18.88. Conclusion. It could be concluded that a group of children with an autism diagnosis could lose the diagnosis of autism upon early intervention. High IQ and the development of communicative and language skills at an early age could be the most powerful factors contributing to an optimal outcome.

Rationale, aims, and objective: Medical consultations of family physicians play a key role in early diagnosis and proper management of hidradenitis suppurativa (HS). This study aimed to investigate family physicians' disease awareness, general attitudes, and knowledge of HS. Material-Methods:This cross-sectional descriptive study was conducted with 211 family physicians and residents through a web-based survey. The questionnaire consisted of 25 questions about the demographic characteristics of the participants as well as their awareness and general knowledge of HS.Results: While 90% of physicians know that the diagnosis of HS is made clinically without any need for a laboratory examination, only 23.7% of them felt confident performing such a diagnosis. About 63% of participants defined HS as an infectious disease of the apocrine glands, contradictive to the real pathophysiology. About 21% of them had not been medically trained in HS, and 3% of them even had never heard the name of HS. Only 33% were aware of the role of biological agents. Most of the family physicians (57.4%) were willing to participate in postgraduate education programmes about HS. Conclusion:The family physicians' awareness of HS is limited. Increased practice in medical education and postgraduate education programmes may help increase the knowledge of family physicians. What's known• The majority of hidradenitis suppurativa (HS) patients are either misdiagnosed or remain undiagnosed for nearly 10 years and this causes a significant burden on healthcare systems.• Because family physicians are often the first visited by HS patients, the former has a crucial

Sağlık çalışanları şiddete maruz kalma riski açısından diğer meslek grupları arasında farklı ve özel bir yere sahiptir. Sağlık çalışanlarına yönelik şiddetin boyutları ve alınabilecek önlemleri ortaya koymak için Türkiye Büyük Millet Meclisi bünyesinde bir komisyon oluşturulmuş ve Başbakanlık ve Sağlık Bakanlığı tarafından yeni uygulamalar geliştirilmiştir. Bunlardan biri olan ve 2012 yılında uygulanmaya başlayan "Beyaz Kod" uygulaması, sağlık kurumlarında meydana gelen şiddet olaylarına hızlı müdahale ile sağlık çalışanları ve hasta güvenliğinin sağlanması ve hukuki sürecin işleyişinin kolaylaştırılması için geliştirilmiştir. Yöntem ve Gereçler: Beyaz kod uygulamasının sonuçları üzerine ülkemizde yapılmış kısıtlı sayıda çalışma bulunmaktadır. Resmi bildirimi yapılmış şiddet olayları üzerine ülkemizde yapılmış en kapsamlı araştırmalardan biri olan bu tez çalışmasında, 162 beyaz kod vakası retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Tüm olaylarda toplam 248 kişi tarafından 236 sağlık çalışanına şiddet uygulandığı saptandı. Beyaz kod tutanaklarına göre sağlık çalışanlarının 162 olayın %98,1'inde sözel şiddete, %35,2'sinde fiziksel şiddete ve %0,62'sinde cinsel içerikli şiddete maruz kaldığı belirlendi. Şiddete en sık maruz kalan sağlık çalışanlarının doktorlar (%60,6), hemşireler (%21,2), güvenlik görevlileri (%8,9) ve (%5,1) kayıt görevlileri olduğu bulundu. Acil serviste doktorların, acil servis dışı birimlerde ise hemşirelerin diğer meslek gruplarına göre şiddete daha sık maruz kaldığı ve bu farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulundu (P < 0,05). Cinsiyete göre farklılıklar incelendiğinde ise acil serviste çalışan erkek personelin daha sık şiddete maruz kaldığı bulundu (P < 0,05). Sadece fiziksel şiddet özelinde ele alındığında ise acil serviste erkek doktorların, acil servis dışında da kadın doktorların fiziksel şiddete uğrama risklerinin daha yüksek olduğu bulundu (P < 0,05). Beyaz kod bildiriminin tamamı için hukuki süreç başlatıldığı, ancak bunlardan sadece 23'ünün (%14,2) sonuçlandırıldığı belirlendi. Sonuç: Çalışmamızda şiddet olaylarının acil serviste ve acil servis dışı birimlerde önemli ölçüde farklılıklara sahip olduğu gösterilmiştir. Bu nedenle şiddeti önlemeye yönelik tedbir ve uygulamaların acil servisler özelinde ayrıca ele alınması ve değerlendirilmesi gerektiğini söyleyebiliriz

No abstract

Posteroanterior akciğer grafisinin (PAG) etkin bir şekilde değerlendirilmesi, özellikle birinci basamak sağlık hizmetinde sık karşılaşılan solunum sistemi hastalıkları tanısında önemlidir. Çalışmamızda birinci basamak sağlık hizmeti veren Aile Hekimliği asistanlarının PAG değerlendirme konusundaki bilgi, tutum ve davranışlarının belirlenmesini amaçladık. Materyal ve Metot: Aile hekimliği asistanlarının PAG değerlendirme konusunda bilgi, tutum ve davranışlarını belirlemeye yönelik hazırlanmış, asistanların tanımlayıcı özelliklerini (yaş, cinsiyet, hizmet yılı, asistanlıktaki yılı) içeren anket soruları sorulmuştur. Bulgular: PAG değerlendirme konusunda asistanların %92,00'ı (n=126) eğitim aldığını belirtmiştir. Bu konuda alınan eğitimin %79,60'ı (n=109) mezuniyet öncesi eğitimi kapsamaktadır. PAG konusunda verilecek pratik eğitimin katkı sağlayacağını düşünenlerin oranı %93,50 (n=128), teorik eğitimin katkı sağlayacağını belirtenlerin oranı ise %98,50 (n=135) bulundu. Sonuç: PAG değerlendirmesine yönelik aile hekimliği asistanlarının gerek teorik gerekse pratik eğitimlerle eksikliklerinin giderilmesi ve/veya tecrübelerinin geliştirilmesi, klinik uygulamalarına katkı sağlayacaktır.