No abstract

Son yıllarda insanoğlunun güvenilir gıdaya olan ihtiyacı, hiç olmadığı kadar artmıştır. Hızla artan nüfus, çevre kirliliği ve iklim değişikliği, zirai denetim uygulamaları ve hayvansal üretim maliyetleri dünyada gıda elde etmeyi dahası mevcut gıdaları güvenilir tutabilmeyi zorlaştırmıştır. Gıdaların uzun süreli güvenilir ve sağlıklı kalabilmesi için birçok gıda koruma yöntemi uygulanmışsa da ancak radyasyonun keşfinden sonra bu alanda hızlı bir ilerleme kaydedilmiştir. Farklı gıdalarda radyasyonla (ışınlama) hijyen ve muhafaza uygulamaları denenerek aynı zamanda gıdaların besin değerleri de takip edilmiştir. Daha önemlisi, farklı gıdaların korunması için uygulanması gereken ışınlama miktarları titizlikle belirlenmiştir. Ayrıca ışınlamaya bağlı gıdaların besin değerlerindeki kayıplar ve gıda zehirlenmeleri ile ışınlama uygulamalarının maliyetleri üzerine uzun süreli araştırmalar yapılmıştır. Gıda endüstrisinde lokomotif bir sektör olan ışınlanma uygulamaları ekonomik katkıları hariç gıda hijyeni ve sağlığı açısından en güvenilir yöntem olması ile tüm dünyada en çok başvurulan yöntemdir. Bu derlemede, gıda koruma yöntemleri içinde önemli bir rolü olan "Işınlama" uygulamasının, mikroorganizmalara, gıda bileşenlerine ve ambalajlama materyallerine etkisi, teknolojik gelişimiyle birlikte gıda güvenliği ve tüketici bakış açısıyla değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Two types of macroalgae (Cystoseira crinita and Halopteris scoparia) and seagrass (Cymodocea nodosa) have been evaluated for their bioavailability as biomonitors of trace metals and 210Po in Izmir Bay during the period of October 2017-July 2018. The levels of Al, Fe, Zn, Mn and Pb in the samples were determined using energy dispersive x-ray fluorescence spectrometry. The activity concentrations of 210Po were measured by alpha spectrometry and the results have shown that C. nodosa were found to accumulate the maximum 210Po concentration in the winter. Besides, macroalgae (C.crinita and H. scoparia) were also found to accumulate 210Po at different levels in the same area. Additionaly, the investigated trace metals were determined in H. scoparia and C. nodosa in the winter. A seasonal fluctuations in trace metals and 210Po concentrations were observed in the study.

No abstract

Agricultural researchers in many countries investigate radiological risks in soil and crops because it concerns human health. In addition, they also study heavy metal pollution in plants in cultivated soil for ecological safety. This study aims to analyze the activity concentrations of radionuclides and heavy metals in soil and corn crops in the Küçük Menderes Basin (Izmir, Turkey) – which is enriched with phosphatic fertilizers. We collected soil and corn samples from the area, and then separately measured concentrations of radionuclides (226Ra, 232Th and 40K) and trace elements (Cd, Cr, Cu, Hg, Ni, Pb and Zn) they contain. Activity concentrations of the radionuclides were acquired by radiometric methods (gamma spectroscopy). Heavy metal amounts were calculated using ICP-MS (inductively coupled plasma-mass-spectrometry). The mean heavy metal concentrations in the soil (Cd, Cr, Cu, Zn, Ni, Pb, Hg) were 0.096, 40.26, 26.51, 72.43, 32.24, 7.05 mg kg-1, 158.28 µg kg-1 and in the corn (Cd, Cr, Cu, Zn, Ni, Pb, Hg) were 0.01, 1.09, 2.05, 22.00, 0.54, 0.24 mg kg-1, 12.15 µg kg-1. The heavy metal concentrations in soil samples were as follows: Hg