No abstract

No abstract

No abstract

In hyperhidrosis, the body’s sweat glands overact. Excessive sweating results from this overactivity, and for many hyperhidrosis patients, managing symptoms can be difficult in day-to-day life. Both surgical and non-surgical types of treatment are available for hyperhidrosis. Surgical treatments include microwave sympathectomy (video-assisted thoracic surgery and robotic). Da Vinci Si and Xi robotic systems are used. This review summarizes the outcomes, complications, advantages, and disadvantages of robotic sympathectomy. We conducted a literature search using PubMed, Cochrane, and Scopus. After analyzing nine articles, we found that robotic sympathectomy decreased compensatory hyperhidrosis with similar outcomes to other procedures. Robotic sympathectomy also reduced complications of Horner syndrome and has changed minimally invasive surgery significantly due to the reduction in tremors by a surgeon’s hands to three-dimensional magnified views. It can potentially address the limitations of human video-assisted sympathectomy. However, the higher cost of robotic surgery, longer perioperative time due to the setting up of the machine, and higher training requirements are some of the disadvantages. The advantages of robotic sympathectomy are a reduction in compensatory sweating, better dexterity, loss of tremors, better visualization, and better accuracy. Although the overall success rates seem to be similar between robotic and video-assisted approaches, more studies are needed.

This case study looks at Left pneumonectomy in a 25 year old with carcinoid tumour, and provides questions with model answers.

Proton density fat fraction (PDFF) is not recognized as a discriminator between nonalcoholic fatty liver (NAFL) and nonalcoholic steatohepatitis (NASH). However, considering the two-hit theory on the pathogenesis of NASH, we hypothesize that in high-risk individuals without known liver disease, MRI-PDFF may predict the presence of NASH. There is a paucity of data to support this hypothesis. Therefore, we examined the predictive value of MRI-PDFF in 29 obese adults without suspected liver disease. We observed excellent diagnostic performance of MRI-PDFF for detecting NASH (AUC=1). If confirmed during this ongoing study, this would constitute a paradigm change in diagnosis of NASH.

Εισαγωγή: Τα καρκινικά κύτταρα μπορούν να κάνουν μετάσταση αφότου ενεργητικά διηθήσουν τα αιμοφόρα αγγεία και λεμφαγγεία στην περιφέρεια της πρωτοπαθούς εστίας. Ο σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να συσχετίσει την διήθηση των αιμοφόρων αγγείων και λεμφαγγείων στην περιφέρεια της πρωτοπαθούς εστίας σε μια σειρά ασθενών με διηθητικό πορογενές καρκίνωμα με διάφορους άλλους προγνωστικούς παραμέτρους και την προγνωστική της σημασία .Μέθοδοι: Στην μελέτη συμμετείχαν 306 ασθενείς με πρωτοπαθές πορογενές καρκίνωμα του μαστού. Για κάθε ασθενή ελήφθησαν υπ' όψη οι εξής κλινικές και παθολογοανατομικές παράμετροι: φύλο, ηλικία, εντόπιση, o βαθμός διαφοροποίησης η έκφραση των ορμονικών υποδοχέων και στάδιο του όγκου σύμφωνα με τα κριτήρια κατά ΤΝΜ. Ο χρόνος επιβίωσης υπολογίστηκε από τη στιγμή της αρχικής ιστοπαθολογικής διάγνωσης μέχρι το θάνατο ή μέχρι τα 5 χρόνια που ήταν η συνολική διάρκεια παρακολούθησής των ασθενών. Επίσης μελετήθηκαν ανοσοιστοχημικά η έκφρασης του υποδοχέα του EGF, η έκφραση του HER-2. Η στατιστική ανάλυση πραγματοποιήθηκε με το στατιστικό πακέτο Statistical Package for Social Sciences 13.0Αποτελέσματα: Η παθολογική εξέταση αποκάλυψε ότι 22,7% των ασθενών είχαν διήθηση των αιμοφόρων αγγείων και 37.2% είχε διήθηση των λεμφαγγείων στην περιφέρεια του όγκου. Η PVI συσχετίζεται με νεότερη ηλικία, υψηλότερη ιστολογική βαθμίδα, ανώτερο στάδιο κατά TNM, ανώτερο στάδιο Τ, ανώτερο στάδιο Ν και θετική έκφραση του Ki67 . Ομοίως, διήθηση των λεμφαγγείων λεμφική διήθηση σκάφος συσχετίζεται με υψηλότερη ιστολογική βαθμίδα, προχωρημένο στάδιο TNM, ανώτερο στάδιο Τ, και υψηλότερο στάδιο Ν. Η διάμεση παρακολούθηση ήταν 60 [37-60] μήνες. Κατά τη διάρκεια της μελέτης 18 (5.8%) ασθενείς υποτροπίασαν και 8 (2,6%) πέθαναν. Όλοι οι ασθενείς χωρίς λεμφαδενική νόσο επέζησαν κατά τη διάρκεια της μελέτης.Στην ομάδα των ασθενών με λεμφαδενική νόσο στην μασχάλη, η μονοπαραγοντική ανάλυση έδειξε μειωμένη επιβίωση σε ασθενείς με διήθηση του αγγειακού δικτύου και των λεμφαγγείων. Μεγαλύτερο διάστημα ελεύθερο νόσου παρατηρήθηκε σε ασθενείς χωρίς ενδείξεις διείσδυσης των αγγείων και λεμφαγγείωνΣυμπεράσματα: Οι δείκτες PVI και LVI είναι σημαντικοί προγνωστικοί παράγοντες χειρότερης κλινικής έκβασης όπως προκύπτει από την συσχέτιση τους με άλλους καθιερωμένους παράγοντες. Θετική ανίχνευση PVI και LVI σημαίνει υψηλότερο κίνδυνο επανεμφάνισης της νόσου και μειωμένη συνολική επιβίωση σε ασθενείς με θετική μασχάλη.

No abstract