Streszczenie Badano wpływ form rodzicielskich na cechy owoców duriana z zapyleń krzyżowych. Odmianami rodzicielskimi użytymi w krzyżowaniach były ‘Matahari’, ‘Kani’, ‘Otong’, ‘Sitokong’, ‘Lai’, ‘Kim’, ‘Sunan’, ‘Bokor’, ‘Hortimart’ i ‘Tangkue’. Badania wykazały, że odsetek zawiązywania owoców wynosił od 0% do 20% w różnych kombinacjach krzyżowań. Wpływ odmiany jako formy matecznej był istotny na takie cechy, jak zawiązywanie owoców, masę owoców, obwód owocu, długość owocu, grubość skórki owocu, grubość miąższu, udział części jadalnej, długość kolców, liczba komór bez miąższu, całkowita masa i liczba nasion w pełni wykształconych oraz procentowy udział nasion niewypełnionych. Odmiana Matahari użyta jako forma mateczna wytwarzała największe owoce z najgrubszym miąższem podskórnym, w najwyższym procencie części jadalnych i wszystkimi komorami wypełnionymi. Formy ojcowskie miały wpływ na zawiązywanie owoców, długość owocu, grubość skórki, liczbę nasion, całkowitą wagę nasion oraz udział nasion niewypełnionych. Odmiana Sitokong użyta jako forma ojcowska miała najniższą całkowitą masę nasion i najmniejszą liczbę nasion oraz najwyższy udział nasion niewypełnionych

The molecular analysis of 32 durian F1 hybrids, resulted from crossing of the Arp 8990 (female parent) and ‘Otong’ (male parent), was conducted in order to determine the genetic characteristics of hybrids and parents, as it would be followed/evidenced by the variability of traits produced from the cross breeding. The RAPD analyses of 14 primers resulted in 114 scoring bands, 112 (98.2%) of them were polymorphic, with 4 to 11 bands amplified per primer. The electrophoresis gel of the PCR results revealed that some hybrids produced different band patterns compared to the parents; this indicated the crossing between parents’ alleles and trait combinations from both the parents. The Dice-Sorensen similarity coefficient demonstrated that most of the hybrids had distant genetic similarities with both parents, which were ranged from 0.141 [71B(4) and 72B(15)] to 0.776 [71B(15) and 48B(1)]. The UPGMA method was used to construct the dendrogram, which grouped the hybrids in five clusters with distinct genetic relationships and was confirmed with the PCA analysis. This result implied that above crossing produced hybrids having characters different from the parents.

Durian merupakan salah satu tanaman buah asli Indonesia dengan tingkat keragaman genetik yang tinggi. Informasi keragaman genetik durian diperlukan untuk mendukung kegiatan perbaikan varietas. Penelitian ini bertujuan mempelajari karakteristik 10 lokus mikrosatelit dan keragaman genetik tujuh populasi durian menggunakan marka mikrosatelit. DNA genom durian diisolasi dari sampel daun muda menggunakan protokol berbasis CTAB. Amplifikasi lokus mikrosatelit menggunakan teknik PCR berlabel fluorescent 6-FAM dan HEX. Analisis data dilakukan menggunakan program Genemarker 2.4.0, GenAlex 6.5, dan Cervus 3.0.3. Hasil analisis menunjukkan bahwa 10 lokus mikrosatelit yang diuji memiliki polimorfisme dan tingkat informatifitas beragam dari tingkat rendah sampai tinggi. Dua lokus DzMTa005 dan DzMTa006 memiliki nilai PIC yang tinggi sehingga keduanya berpotensi sebagai penanda molekuler yang informatif. Analisis PCO secara intra-populasi menunjukkan distribusi alel cukup merata di antara 94 SDG durian yang digunakan. Sebaliknya, secara inter-populasi menunjukkan variasi genetik yang cukup tinggi, dan membuktikan bahwa Kalimantan sebagai pusat asal durian yang kemudian menyebar pada wilayah lainnya.

No abstract