No abstract

In cardiac surgery patients with pre-extubation PaO2/inspired oxygen fraction (FiO2) < 200 mmHg, the possible benefits and optimal level of high-flow nasal cannula (HFNC) support are still unclear; therefore, we compared HFNC support with an initial gas flow of 60 or 40 L/min and conventional oxygen therapy. Ninety nine patients were randomly allocated (respective ratio: 1:1:1) to I = intervention group 1 (HFNC initial flow = 60 L/min, FiO2 = 0.6), intervention group 2 (HFNC initial flow = 40 L/min, FiO2 = 0.6), or control group (Venturi mask, FiO2 = 0.6). The primary outcome was occurrence of treatment failure. The baseline characteristics were similar. The hazard for treatment failure was lower in intervention group 1 vs. control (hazard ratio (HR): 0.11, 95% CI: 0.03–0.34) and intervention group 2 vs. control (HR: 0.30, 95% CI: 0.12–0.77). During follow-up, the probability of peripheral oxygen saturation (SpO2) > 92% and respiratory rate within 12–20 breaths/min was 2.4–3.9 times higher in intervention group 1 vs. the other 2 groups. There was no difference in PaO2/FiO2, patient comfort, intensive care unit or hospital stay, or clinical course complications or adverse events. In hypoxemic cardiac surgery patients, postextubation HFNC with an initial gas flow of 60 or 40 L/min resulted in less frequent treatment failure vs. conventional therapy. The results in terms of SpO2/respiratory rate targets favored an initial HFNC flow of 60 L/min.

Introduction The impact of cardiac myxomas on the immune response is still indefinite, although laboratory tests and histological findings suggest that there is a correlation between myxomas and inflammatory reaction. Objectives Our study speculates that cardiac myxomas are associated with inflammatory response and investigates potential elements of inflammation in the histopathological examination and biomarkers from laboratory tests. Methods It is a retrospective study and data were collected from a single center between May 2010 to May 2018. Autopsies and laboratory tests of 54 cases were analyzed. Results In 20,4% of the autopsies, inflammatory elements were identified. The neutrophil/lymphocyte ratio (NLR) preoperatively is elevated in patients suffering from cardiac myxoma while its value is correlated to the tumor size. Conclusions Cardiac myxoma is an entity that affects the immune response of patients. The biomarker NLR could be utilized as a prognostic factor regarding enlarged cardiac myxomas. Future studies still need to be conducted in order to confirm the usefulness of this biomarker on cardiac myxomas.

Background Life-long anticoagulant therapy is mandatory for patients who undergo heart valve replacement with implantation of a mechanical prosthesis. The aim of this study was to investigate the effects of a nurse-led patient educational program concerning oral anticoagulant therapy intake after heart valve replacement surgery on patients’ knowledge of important parameters of anticoagulant administration. Methods In this single-center study, 200 patients who underwent surgical implantation of a mechanical prosthesis were divided into 2 groups. The control group received the basic education concerning oral anticoagulants, while the intervention group received a personalized educational program. Results Personalized education was correlated with a better regulation of therapeutic international normalized ratio (INR) levels and adequate knowledge among patients. Therapeutic levels of INR were achieved in 45% of the patients during the first month, 71% in the third month, and 89% in the sixth month after discharge in the intervention group, compared to 25%, 47%, and 76% in the control group, respectively. Patients’ satisfaction with the information was higher in the intervention group than in the control group. The percentage of satisfaction reached 80% for the intervention group versus 37% for the patients of the control group. Conclusion The implementation of the nurse-led educational programs was associated with improved clinical results and increased adherence to oral anticoagulant treatment.

Εισαγωγή: Τα μυξώματα αντιπροσωπεύουν το 0,25% όλων των καρδιακών παθήσεων. Η επίδραση των καρδιακών μυξωμάτων στην ανοσολογική απάντηση καθώς επίσης και η ακριβής προέλευσή τους εξακολουθούν να είναι αόριστα, αν και εργαστηριακές εξετάσεις και ιστολογικά ευρήματα υποδηλώνουν ότι υπάρχει συσχέτιση μεταξύ των μυξωμάτων και της φλεγμονώδους αντίδρασης. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της παθογένειας και ανίχνευσης ενδεχόμενων λοιμογόνων παραγόντων των καρδιακών μυξωμάτων σε ασθενείς που υποβλήθηκαν σε εκτομή αυτών. Επιμέρους στόχος της έρευνας αποτέλεσε η επιδημιολογική μελέτη των περιστατικών αφαίρεσης καρδιακών μυξωμάτων σε μεγάλο γενικό νοσοκομείο της Αττικής κατά τα έτη 1986-2018. Υλικό και μέθοδος: Πρόκειται για μια μη πειραματική αναδρομική μελέτη παρατήρησης με τόπο διεξαγωγής τη μονάδα ανάνηψης καρδιοχειρουργικών ασθενών μεγάλου γενικού νοσοκομείου της Αττικής. Τον μελετώμενο πληθυσμό για την επιδημιολογική μελέτη αποτέλεσαν 145 ασθενείς, άνδρες και γυναίκες ανεξαρτήτως ηλικίας που υποβλήθηκαν σε καρδιοχειρουργική επέμβαση αφαίρεσης μυξώματος και εισήχθησαν με τυχαία χρονολογική σειρά κατά τη χρονική περίοδο Ιανουαρίου 1986-Δεκεμβρίου 2018 στην καρδιοχειρουργική μονάδα ανάνηψης ενός μεγάλου γενικού νοσοκομείου της Αττικής. Επιπλέον μελετήθηκαν εκτεταμένα 54 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε αφαίρεση μυξώματος κατά την οκταετία 2010-2018. Η επιλογή της συγκεκριμένης χρονικής περιόδου έγινε με βάση τη δυνατότητα πρόσβασης στον ηλεκτρονικό φάκελο των ασθενών προς συλλογή κλινικών δεδομένων. Αποτελέσματα: Στην έρευνά μας, τα επιδημιολογικά και διεγχειρητικά δεδομένα 145 ασθενών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική εκτομή καρδιακού μυξώματος κατά την περίοδο 1986-2018 αναλύθηκαν στατιστικά. Τεκμηριώσαμε ότι ο διεγχειρητικός μέσος χρόνος ισχαιμίας ήταν 40 λεπτά και ο μέσος χρόνος καρδιοπνευμονικής παράκαμψης (cardiopulmonary by-pass-CPB) ήταν 68,5 λεπτά. Διαχωρίσαμε την 32ετή περίοδο μελέτης μας σε 8ετείς συγκεκριμένες περιόδους, καθώς θέλαμε να επισημάνουμε τυχόν διαφορές που τεκμηριώθηκαν σχετικά με τη νοσηλεία των ασθενών καθ 'όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Ένα ενδιαφέρον εύρημα ήταν ότι η ηλικία, ο χρόνος ισχαιμίας, ο χρόνος CPB και η διάρκεια διαμονής της ΜΕΘ παρουσίασαν σταδιακή αύξηση σε όλες τις περιόδους των 8 ετών. Αντιθέτως, η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο μειώθηκε έως την πιο πρόσφατη περίοδο (μέση τιμή 5 ημέρες), (p <0,001). Ένα επιπλέον εύρημα της μελέτης μας ήταν ότι ο αριστερός κόλπος αποτέλεσε την πιο κοινή θέση ανάπτυξης του όγκου (87,6% των περιπτώσεων, 127 από τις 145) και υπήρχε κυριαρχία του γυναικείου φύλου στον πληθυσμό της μελέτης. Όσον αφορά τους συμπτωματικούς ασθενείς, η πλειονότητα τους ανέφερε δύσπνοια (57,4%) η οποία συσχετίζεται έντονα με την αυξημένη συχνότητα εμφάνισης περικαρδιακής συλλογής (38,9%) και υπεζωκοτικής συλλογής (16,6 %). Ένα άλλο σημαντικό εύρημα της μελέτης μας είναι η θετική συσχέτιση των προεγχειρητικών τιμών του βιοδείκτη NLR με το μέγεθος των καρδιακών μυξωμάτων. Συγκεκριμένα, βρέθηκε ότι υψηλότερες προεγχειρητικές τιμές NLR σχετίζονται με σημαντικά μεγαλύτερο μέγεθος όγκου. Ένα επιπλέον εύρημα της μελέτης μας ήταν η αδυναμία ανίχνευσης λοιμογόνων παραγόντων παθογένειας( HSV1,HSV2,Epstein Barr,CMV) στα αφαιρεθέντα μυξώματα με τη μέθοδο της ανοσοιστοχημείας και του in situ υβριδισμού. Ένα ακόμη σημαντικό εύρημα της μελέτης μας είναι η θετική συσχέτιση του μεγέθους του καρδιακού όγκου με την εμφάνιση αναπνευστικής δυσχέρειας και πλευριτικής συλλογής Τέλος,οι προεγχειρητικές τιμές CRP συσχετίστηκαν θετικά με το μέγεθος του όγκου, και συγκεκριμένα αυξημένες προεγχειρητικές τιμές CRP συσχετίστηκαν με μεγάλο μέγεθος όγκου. Συμπεράσματα: Το καρδιακό μύξωμα είναι μια οντότητα που επηρεάζει την ανοσοαπόκριση στους ανθρώπους, αν και η επίδρασή της παραμένει αόριστη. Η αναλογία ουδετερόφιλων / λεμφοκυττάρων βρέθηκε να σχετίζεται με την παρουσία καρδιακού μυξώματος, ενώ η τιμή του είναι ανάλογη με το μέγεθος του όγκου προεγχειρητικά. Απαιτείται περαιτέρω διερεύνηση για την αξιολόγηση του ρόλου του NLR ως βιοδείκτη για τα καρδιακά μυξώματα και αποσαφήνιση της βιολογικής συμπεριφοράς αυτού του νεοπλάσματος, καθώς επίσης της προέλευσης και της φλεγμονώδους απόκρισης που προκαλεί. Επίσης, η αποτελεσματική μετεγχειρητική περίθαλψη και η νοσηλευτική διαχείριση ως αποτελεσματικό μέσο νοσοκομειακής περίθαλψης μπορεί να μειώσει τη διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο, όπως τεκμηριώθηκε στη μελέτη μας. Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η έγκαιρη χειρουργική εκτομή του μυξώματος ως αποτέλεσμα έγκαιρης ανίχνευσης του όγκου και διάγνωσης μπορεί να παράγει ένα πολύ καλό αποτέλεσμα επιβίωσης για τους ασθενείς.