The foreign exchange market (FX market, forex) is the largest and the most liquid market of the world. Up to the late 1990s, the FX market was dominated by financial institutions and large corporations, which conducted FX transactions for hedging, speculation and arbitrage purposes. While these participants still constitute the most important part of the market, the role of retail investors has been increasing since the beginning of the 2000s. FX trading conducted by retail investors has become significant enough to be included in the FX market statistics, provided by the Bank for International Settlements (BIS). The data collected by BIS is the basis for the analysis conducted in this paper. The main objective of the study is to examine the factors which contributed to the emergence and development of the FX retail market as well as to analyse its size and structure in comparison with the total FX market.
Streszczenie: Cel -Artykuł poświęcono strukturze geograficznej rynku walutowego ze szczególnym uwzględnieniem regionu Azji i Pacyfiku. Dokonano w nim kompleksowej analizy forexu w ujęciu geograficznym. Teza badawcza zaproponowana przez autorki brzmi następująco: według wskaźnika udziału walut azjatyckich w globalnych obrotach forexu rola centrów finansowych zlokalizowanych w regionie Azji i Pacyfiku w światowych obrotach walutowych pozostaje od wielu lat stabilna, a więc rosnące znaczenie gospodarek azjatyckich w rankingu centrów finansowych nie jest współmierne z rozwojem zlokalizowanych w tym regionie rynków walutowych. Metodologia badania -Wykorzystano metodę syntezy oraz analizy danych statystycznych, zbieranych co trzy lata w ramach projektu Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS), współpracującego w tym celu z bankami centralnymi oraz instytucjami nadzorczymi poszczególnych krajów na świecie. Kolejne źródło, na którym opierają się badania realizowane w artykule, to dane pozyskiwane przez Z/Yen Institute, w ramach projektu cyklicznego tworzenia rankingu kluczowych centrów finansowych na świecie The Global Financial Centres Index (GFCI). Wynik -W kwietniu 2013 roku region Azji i Pacyfiku był odpowiedzialny za 21% dziennych obrotów walutowych, zajmując drugie miejsce w rankingu światowych obrotów walutowych i nawet w przypadku najpopularniejszej azjatyckiej waluty, jaką jest jen, nie udało się osiągnąć pozycji lidera. Udział w dziennych obrotach na rynku walutowym trzech największych azjatyckich ośrodków forexu był zaś niższy (łącznie 15,3%) niż osiągany przez Londyn i USA (Wielka Brytania -41%, USA -19%). Oryginalność/wartość -Porównanie stopnia rozwoju globalnych centrów finansowych położonych w regionie Azji i Pacyfiku z obrotami walutowymi na parach walutowych z udziałem dolara amerykańskiego, euro oraz jena japońskiego prowadzi do konkluzji, że centra położone w badanym regionie rozwijają się dynamicznie w zakresie otoczenia zewnętrznego i infrastruktury rozliczeniowo-transakcyjnej i coraz mniejszy dystans dzieli je od największych globalnych ośrodków finansowych, jednakże nie idzie w ślad za tym proporcjonalny wzrost wolumenu obrotów walutowych. słowa kluczowe: rynek walutowy, globalne centrum finansowe, GFCI, Singapur, Hongkong wprowadzenie Centra finansowe są miejscami o niezwykle dużej koncentracji kapitału, reprezentacji instytucji finansowych oraz rozwiniętej infrastrukturze umożliwiającej dokonywanie transakcji i rozliczeń finansowych. Jeszcze na początku XXI wieku wskazywano na trzy największe centra finansowe, ulokowane na różnych kontynentach i w różnych strefach Finanse, Rynki Finansowe, Ubezpieczenia nr 3/2016 (81)
Streszczenie: Cel -Celem artykułu jest wskazanie charakterystycznych cech operacji walutowych z udziałem PLN przeprowadzanych na brytyjskim (londyńskim) rynku walutowym (UK foreign exchange market). Metodologia badania -W artykule dokonano analizy danych statystycznych, zbieranych co trzy lata w ramach projektu Banku Rozrachunków Międzynarodowych (BIS), przez banki centralne oraz instytucje nadzorcze w poszczególnych krajach od około 1300 najbardziej aktywnych na rynku walutowym instytucji finansowych (głównie banków) -ostatnie miało miejsce w kwietniu 2016 roku. Badanie przeprowadzone w artykule objęło jednak przede wszystkim informacje na temat obrotów walutowych dostarczane co pół roku przez kreatorów londyńskiego rynku walutowego do Banku Anglii (podmioty o statusie instytucji raportujących). Dzięki pozyskiwanym w ten sposób danym publikowany jest regularnie raport dla Foreign Exchange Joint Standing Committee (JSC), czyli forum dyskusyjnego stworzonego przez banki oraz brokerów, będących aktywnymi uczestnikami londyńskiego rynku walutowego (we współpracy z Bankiem Anglii). W artykule analizie poddane zostały wszystkie rodzaje transakcji walutowych zawieranych na rynku OTC, a więc spot (rynek kasowy), forward, swapy procentowo-walutowe (CIRS) oraz opcje walutowe (zgodnie z terminologią BIS). Z uwagi na kluczowe znaczenie par walutowych USD/PLN oraz EUR/PLN oraz dostępność danych (zbieranych przez Bank Anglii) przez londyński rynek walutowy PLN rozumie się w artykule rynek właśnie tych dwóch par walutowych. Wynik -Najbardziej aktywnymi na rynku walutowym złotego są instytucje finansowe z Wielkiej Brytanii (zwłaszcza banki). Udział ośrodka londyńskiego w rynku złotego należy uznać za wysoki -na poziomie 44%. Kluczową parą walutową londyńskiego rynku złotego jest relacja USD/PLN, co wynika z wysokich obrotów na rynku fx swapów, których nominał jest najczęściej wyrażony w USD. Liderem na londyńskim rynku kasowym złotego jest jednak euro. Londyński rynek złotego ma charakter międzybankowego (ze wskaźnikiem na poziomie 72%). Rynek walutowy złotego w Londynie to niewielki segment całego londyńskiego rynku walutowego. W latach 2012-2016 udział złotego w rynku londyńskim kształtował się na stabilnym poziomie z przedziału od 0,7% do 1%. Spośród walut regionu Europy Środkowo-Wschodniej polski złoty cieszy się największym zainteresowaniem wśród londyńskich inwestorów. Średnie dzienne obroty pod koniec 2016 r. na parze walutowej USD/PLN wyniosły 10,4 mld USD, a w przypadku relacji EUR/PLN 5,7 mld USD, co w zestawieniu z obrotami na krajowym rynku złotego prowadzi do wniosku o silnym wpły-wie "zagranicy" na poziom bieżących, jak i terminowych kursów walutowych z udziałem PLN. Oryginalność/wartość -Rynek walutowy polskiego złotego jest przede wszystkim badany w ujęciu globalnym lub krajowym. W artykule z kolei zastosowano zupełnie inne ujęcie i skupiono się na jego największym ośrodku handlu, jakim jest londyńskie centrum finansowe. W artykule dokonano kompleksowej charakterystyki londyńskiego rynku PLN, a analizą objęta z...
Streszczenie: Celem artykułu jest prezentacja emisji pierwszych na świecie skarbowych zielonych obligacji przeprowadzonych przez Polskę na rynkach zagranicznych oraz ocena rentowności tych instrumentów w porównaniu do klasycznych obligacji, o podobnych do green bonds parametrach, emitowanych przez państwo polskie na rynkach zagranicznych. W opracowaniu przyjęto hipotezę, iż polskie skarbowe zielone obligacje charakteryzują się wyższą rentownością w terminie do wykupu niż klasyczne obligacje rządowe emitowane przez Polskę na rynkach zagranicznych. W badaniu wykorzystano wskaźniki rentowności obligacji oraz ceny tych instrumentów. Dane do badania zaczerpnięto z serwisu informacyjnego Eikon Thomson Reuters. Przyjęta w opracowaniu hipoteza została zweryfikowana pozytywnie, gdyż obligacje zielone cechowały się, podczas prawie całego okresu analizy, wyższymi poziomami wskaźnika rentowności w terminie do wykupu niż klasyczne zagraniczne obligacje skarbowe o zbliżonym czasie życia.
Transakcja terminowa to umowa pomiędzy dwoma stronami na zakup lub sprzedaż określonej ilości waluty w ustalonym terminie w przyszłości po z góry określonym kursie, tzw. kursie terminowym. Nierzeczywiste transakcje terminowe (non-deliverable forward – NDF) są podobne do zwykłych kontraktów forward, jednakże w terminie zapadalności nie wymagają dostawy walut. W przypadku transakcji NDF jedynym przepływem pieniężnym jest płatność różnicy pomiędzy kursem terminowym a bieżącym kursem rynkowym w dniu zapadalności kontraktu. Głównym celem artykułu jest zbadanie czynników, które przyczyniły się do powstania i rozwoju rynku NDF, oraz analiza jego wielkości i struktury walutowej. Badanie rynku, przeprowadzone w oparciu o dane zebrane przez BIS, prowadzi do następujących wniosków. Rynek transakcji NDF rozwijał się bardzo szybko w latach 2013-2019 i w konsekwencji operacje forward bez fizycznej dostawy osiągnęły 13,02% udział w rynku walutowym w 2019 r. Do niezwykle dynamicznego wzrostu aktywności inwestorów, powodowanego zjawiskiem elektronizacji procesu przeprowadzania transakcji, doszło zwłaszcza w 2019 r. W strukturze walutowej globalnego rynku NDF dominują takie waluty jak koreański won, indyjska rupia, brazylijski real oraz tajwański dolar, które były odpowiedzialne za 68% wszystkich operacji NDF w 2019 r. Koncentracja inwestorów na handlu tymi walutami systematycznie rosła w latach 2013-2019. Główną przyczyną pojawienia się i rosnącego zainteresowania inwestorów kontraktami NDF były ograniczenia walutowe stosowane w niektórych krajach, które uniemożliwiały nierezydentom dostęp do lokalnych rynków walutowych.
scite is a Brooklyn-based organization that helps researchers better discover and understand research articles through Smart Citations–citations that display the context of the citation and describe whether the article provides supporting or contrasting evidence. scite is used by students and researchers from around the world and is funded in part by the National Science Foundation and the National Institute on Drug Abuse of the National Institutes of Health.
hi@scite.ai
10624 S. Eastern Ave., Ste. A-614
Henderson, NV 89052, USA
Copyright © 2024 scite LLC. All rights reserved.
Made with 💙 for researchers
Part of the Research Solutions Family.