Non-deliverable forwards – factors of development and market structure

Abstract

Transakcja terminowa to umowa pomiędzy dwoma stronami na zakup lub sprzedaż określonej ilości waluty w ustalonym terminie w przyszłości po z góry określonym kursie, tzw. kursie terminowym. Nierzeczywiste transakcje terminowe (non-deliverable forward – NDF) są podobne do zwykłych kontraktów forward, jednakże w terminie zapadalności nie wymagają dostawy walut. W przypadku transakcji NDF jedynym przepływem pieniężnym jest płatność różnicy pomiędzy kursem terminowym a bieżącym kursem rynkowym w dniu zapadalności kontraktu. Głównym celem artykułu jest zbadanie czynników, które przyczyniły się do powstania i rozwoju rynku NDF, oraz analiza jego wielkości i struktury walutowej. Badanie rynku, przeprowadzone w oparciu o dane zebrane przez BIS, prowadzi do następujących wniosków. Rynek transakcji NDF rozwijał się bardzo szybko w latach 2013-2019 i w konsekwencji operacje forward bez fizycznej dostawy osiągnęły 13,02% udział w rynku walutowym w 2019 r. Do niezwykle dynamicznego wzrostu aktywności inwestorów, powodowanego zjawiskiem elektronizacji procesu przeprowadzania transakcji, doszło zwłaszcza w 2019 r. W strukturze walutowej globalnego rynku NDF dominują takie waluty jak koreański won, indyjska rupia, brazylijski real oraz tajwański dolar, które były odpowiedzialne za 68% wszystkich operacji NDF w 2019 r. Koncentracja inwestorów na handlu tymi walutami systematycznie rosła w latach 2013-2019. Główną przyczyną pojawienia się i rosnącego zainteresowania inwestorów kontraktami NDF były ograniczenia walutowe stosowane w niektórych krajach, które uniemożliwiały nierezydentom dostęp do lokalnych rynków walutowych.