Yaşam boyu öğrenme ve enformasyon okuryazarlığı kavramlarının öne çıktığı günümüzde, çocuklara okul öncesi dönemden başlayarak erken yaşta kütüphane kullanma alışkanlığı kazandırmak, onların ileriki yaşamlarında sürekli gelişimlerine ve kütüphaneye yönelik olumlu bir algı edinmelerine yardımcı olabilecektir. Ancak öğrencilere kütüphane alışkanlığı kazandırabilecek ortamı yaratmak ya da kütüphane programı oluşturmak için öncelikle onların kütüphane ile ilgili var olan bilgi yapılarının ve deneyimlerinin bilinmesi gerekmektedir. Dolayısıyla bu araştırmanın temel amacı, ortaokul beşinci sınıf öğrencilerinin kütüphane algılarını ortaya çıkartmaktır. Araştırmada öğrencilerin kütüphane ile ilgili algılarını, düşüncelerini ve deneyimlerini ortaya çıkartmak için nitel araştırma yaklaşımlarından yararlanılmıştır. Bu bağlamda araştırmada nitel araştırma desenlerinden olgubilim ve sanat temelli araştırma desenleri kullanılmıştır. Veriler; amaçlı örnekleme yöntemi kullanılarak, Erzurum ilindeki biri özel ikisi devlet olmak üzere üç ortaokulda beşinci sınıfa giden 72 öğrenciden çizme ve yazma tekniği ile elde edilmiştir. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Araştırmada öğrencilerin tamamına yakınının kütüphane ile ilgili bilgilerinin olduğu, kütüphaneye karşı tutumlarının olumlu olduğu, kütüphane deyince akıllarına gelen ilk şeyin kitap ve raf olduğu, kütüphaneye özellikle kitap okumak ve ders çalışmak için gittikleri, kütüphaneyi sessiz ve rahat bir ortam olarak gördükleri belirlenirken; aynı zamanda öğrencilerin çoğunda kütüphaneci olgusunun oluşmadığı, yazılı anlatımlarında ve resimlerinde kütüphanenin işlevsel özelliklerinden çok mekânsal özelliklerine yer verildiği gibi sonuçlara ulaşılmıştır. Bu çalışmanın sonuçlarının kütüphaneciler, akademisyenler, okul yöneticileri, öğretmenler, aile ve karar vericiler arasında konunun önemine ilişkin farkındalık sağlamasında ve bu yöndeki ortak çalışmaların artmasında etkili olması beklenmektedir.

Özet

Atatürk Üniversitesi’ne bağışladığı koleksiyonuyla tanınan Seyfettin Özege’nin yaşamı kişiliği ve çalışmaları hakkında çok fazla yayın bulunmamaktadır. Bu çalışmanın amacı, Özege’nin Atatürk Üniversitesi’ne gönderdiği özel belge niteliğindeki mektuplara ilişkin bağış süreci hakkında bilgi vermek ve söz konusu koleksiyonerin kişilik özelliklerini ve kütüphaneye bakış açısını irdelemektir. Özege bağış kararı ile birlikte bu mektupları yazmaya başlamıştır ve mektupların önemli bir kısmını dönemin Atatürk Üniversitesi rektörlerine hitaben yazmıştır. Mektupların kapsamı çoğunlukla Özege’nin bağış şartlarına yönelik talepleri ve bu taleplerin yerine getirilip getirilmediğine dair yazışmalardan oluşmaktadır. İlk elden birincil kaynaklar olarak bu mektuplar, Özege’nin kitap ve kütüphaneye yönelik yaklaşımı ve hassasiyetini yansıtması anlamında araştırmacılara yardımcı olacaktır. Bunun dışında, bu değerli kaynaklardan oluşan koleksiyonun düzenlenerek bir an önce hizmete sunulmasında ve ilişkili diğer süreçlerde Atatürk Üniversitesi Kütüphanesi’nin neler yaptığının açığa kavuşturulmasında da araştırmacılara bilgi sunulacaktır. Diğer taraftan, Özege’nin hayatı ve kişiliği hakkında pek az kaynağın olması nedeniyle, mektuplarının nispeten de olsa bu bağlamda boşluğu dolduracağına inanılmaktadır. Çalışmada verilerin elde edilmesi ve değerlendirilmesinde doküman/belge analizi (belgesel tarama) yöntemi kullanılmıştır. Verilerin elde edilmesinde Atatürk Üniversitesi arşivinden yararlanılmıştır. Özege’nin Atatürk Üniversitesi’ne gönderdiği mektuplar tarih sırasına göre sıralanmış ve çalışmanın amacı doğrultusunda seçilenler incelenmiştir. Elde edilen bulgular doğrultusunda bağış sürecinin nasıl gerçekleştiği ve bağışlanan yayınlara yönelik üniversite kütüphanesinin yaptığı çalışmaların neler olduğu, Özege’nin kişiliği ve kitap ve kütüphaneye ilişkin nasıl bir bakış açısının olduğu ortaya konulmuştur.

No abstract

No abstract