No abstract

Artykuł omawia działania podejmowane przez Fauziego al-Kawukdżiego i Abd al-Kadira al-Husajniego w czasie tzw. wojny domowej w brytyjskim Mandacie Palestyny. Pierwszy stał na czele Arabskiej Armii Wyzwolenia, stworzonej przez Ligę Państw Arabskich. Jego siły miały charakter ochotniczy, były nieliczne i słabo uzbrojone. Drugi powołał Armię Świętej Wojny, która składała się z ochotników palestyńskich, stanowiła siły podporządkowane rodzinie Husajnich. Obaj dowódcy mieli za zadanie nie dopuścić do wejścia w życie rezolucji Organizacji Narodów Zjednoczonych dotyczącej podziału Palestyny na dwa państwa oraz chronić arabską ludność cywilną. Prowadzili działania bez współpracy ze sobą i nie udało im się powstrzymać działań osadników i sił żydowskich.

Decyzja Zgromadzenia Ogólnego ONZ z 29 listopada 1947 r. o podziale Palestyny na dwa państwa spotkała się z niezadowoleniem państw arabskich. Jednym z tych krajów był Egipt. Toczyła się tam debata polityczna i społeczna na temat udziału w wojnie przeciwko Żydom, planowanej przez członków Ligi Państw Arabskich. Wynikało z niej, że kraj do wojny nie przystąpi, jednak egipscy politycy dokonali politycznej wolty i zdecydowali się na udział w kampanii. Decyzja ta była dla wszystkich zaskoczeniem. Wojna nie była wcześniej planowana jako realizacja zamierzeń politycznych i dyplomatycznych. Nie przygotowano na taką ewentualność społeczeństwa, a nawet armii.

*Kanał do zdobycia -egipskie założenia przeprawy przez Kanał Sueski w przededniu wojny październikowej z 1973 roku Streszczenie. W wyniku wojny czerwcowej z 1967 r. Izrael opanował egipski Półwysep Synaj. Linią rozdzielającą obie strony stał się Kanał Sueski. Izrael, aby zabezpieczyć swój stan posiadania i uchronić się przed nową wojną, wybudował na wschodnim brzegu Kanału system fortyfikacji zwany linią Bar-Leva. Armia egipska, chcąc odzyskać utracony obszar, musiała opracować plany przekroczenia Kanału Sueskiego, a co za tym idzie -uwzględnić specyfikę budowy Kanału, warunki hydrograficzne i system opracowany przez Izraelczyków, w tym bariery z piasku, zagrożenie wywołane pożarem na Kanale. Egipcjanie musieli również opracować sposób przeprawienia się wojsk korpusu inżynieryjnego, piechoty, a następnie czołgów. Wszystkie kwestie zawierał plan opracowany przez S. Shazlyego zwany operacją "Badr", a skuteczność planowania potwierdzona została 6 października 1973 r., w dniu rozpoczęcia wojny październikowej.

No abstract