The aim of the present study was to investigate the relationship between positive orientation (PO) defined as a basic predisposition to perceive and evaluate positive aspects of life, the future and oneself and the Five-Factor Model of personality (FFM). Hypotheses postulated positive correlations between PO and extraversion, conscientiousness, agreeableness and openness; a negative correlation was predicted between PO and neuroticism. Two hundred Polish students completed the following measures: SES (Self-Esteem Scale, Rosenberg), SWLS (The Satisfaction with Life Scale; Diener, Emmons, Larson & Griffin), LOT-R (The Life Orientation Test - Revised; Scheier, Carver & Bridges) and NEOFFI (NEO Five Factor Inventory, Costa & McCrae). The results confirmed correlations between PO and extraversion, conscientiousness, and neuroticism; correlations with openness and agreeableness were not supported. According to canonical correlations, PO shows a clear affinity to the FFM.

<b>Background</b><br /> The relation of positive orientation (a basic predisposition to think positively of oneself, one’s life and one’s future) and personality traits is still disputable. The purpose of the described research was to verify the hypothesis that positive orientation has predictive efficiency beyond the five-factor model.<br /> <br /> <b>Participants and procedure</b><br /> One hundred and thirty participants (at the mean age M = 24.84) completed the following questionnaires: the Self-Esteem Scale (SES), the Satisfaction with Life Scale (SWLS), the Life Orientation Test-Revised (LOT-R), the Positivity Scale (P-SCALE), the NEO Five Factor Inventory (NEO-FFI), the Self-Concept Clarity Scale (SCC), the Generalized Self-Efficacy Scale (GSES) and the Life Engagement Test (LET).<br /> <br /> <b>Results</b><br /> The introduction of positive orientation as an additional predictor in the second step of regression analyses led to better prediction of the following variables: purpose in life, self-concept clarity and generalized self-efficacy. This effect was the strongest for predicting purpose in life (i.e. 14% increment of the explained variance). <br /> <br /> <b>Conclusions</b><br /> The results confirmed our hypothesis that positive orientation can be characterized by incremental validity – its inclusion in the regression model (in addition to the five main factors of personality) increases the amount of explained variance. These findings may provide further evidence for the legitimacy of measuring positive orientation and personality traits separately.

No abstract

health psychology report • volume 6(3), 8 original article background Positive orientation (PO) is a hidden variable explaining a tendency to formulate global evaluations regarding one's self, life and the future. It is inherited to a large degree and it could be considered a common base for numerous aspects of subjective well-being. The self-concept, in turn, is a basic adaptation formed during individual experiences that is responsible for adjustment. The primary aim of the current study was to verify hypotheses about the significant relationship between PO and a "core self" (high self-concept clarity, low self-esteem contingency, low self-rumination), as well as the meditational role of the "core self" in the relation between PO and hedonic balance. participants and procedureA group of 200 participants completed several measures referring to PO, self-concept and emotions. resultsThe canonical correlation analysis revealed PO to be a strong predictor of the adaptive features of the self-concept. Moreover, the tested models suggest that (1) self-concept clarity is a significant mediator between PO and hedonic balance, and (2) PO directly predicts only self-concept clarity, whereas its relations with self-esteem contingency and rumination are mediated by the self-knowledge structure. conclusionsThese findings indicate that PO is an important and independent factor enhancing adaptive features of the self-concept structure as well as well-being.

No abstract

The COVID-19 pandemic, which involves the threat of contracting a potentially fatal disease, can be understood as a source of terror. According to terror management theory, people shield themselves from terror by adopting culturally specific worldviews and protecting self-esteem. The study investigates the protective role of worldviews that are culturally specific to Poles: religiosity and social solidarity. The hypothesis was that Poles who tend to worry, entertain these worldviews and are more likely to maintain high self-esteem and concentrate on the current moment (carpe diem), which theoretically allows them to reduce future-related anxiety. Path analysis confirmed that self-esteem, the centrality of religiosity, and expectation of solidarity due to the COVID-19 pandemic mediate the relationship between the worry trait and carpe diem.

<p>Rola emocji w ludzkiej moralności jest podkreślana przez wielu neuronaukowców i filozofów. Z psychologicznego punktu widzenia rozwiązywanie dylematów moralnych jest niemożliwe w oderwaniu od procesów poznawczo-emocjonalnych związanych z Ja. Niniejsze badanie miało na celu przetestowanie czynników związanych z Ja, potencjalnie wyjaśniających rozbieżności w zakresie szacowanych poziomów wrogości i smutku doświadczanych przez ofiary poważnych przestępstw i drobnych wykroczeń, w których wyobrażonym sprawcą była osoba dokonująca szacowania lub jakaś inna osoba. Badanie przeprowadzono w paradygmatach eksperymentalnym i korelacyjnym, przy czym kluczową metodą analizy danych była analiza powierzchni odpowiedzi (RSA). Przebadano 171 osób za pomocą takich kwestionariuszy, jak: Skala Motywów Autoewaluacyjnych (SMA), Skala Samooceny Rosenberga (SES), Polska Adaptacja testu Ten Items Personality Inventory (TIPIPL) oraz Skala Pozytywnego i Negatywnego Afektu – Wersja Rozszerzona (PANAS-X). Okazało się, że samoocena była predyktorem (nie)zgodności poziomów wrogości przypisywanych ofiarom poważnych przestępstw, podczas gdy motywy autowaloryzacji i samopoznania przewidywały określone wzorce (ro)zbieżności poziomów wrogości przypisywanych ofiarom drobnych wykroczeń. Dyskusja wyników dotyczy m.in. znaczenia perspektywy Ja dla skutecznego rozpoznawania stanów emocjonalnych innych ludzi.</p>

CelNiniejsze badanie laboratoryjne było pierwszym mającym na celu ustalenie związków między czterema głównymi dyspozycyjnymi motywami autoewaluacyjnymi (motywami Ja) i akuratnością samowiedzy. MetodaW badaniu uczestniczyło 178 osób (89 diad znajomych), a średnia wieku wyniosła 24 lata. Zastosowano Skalę Motywów Ja (Gregg, Hepper, Sedikides) oraz osobowościowy Q-sort QOS (Miciuk). WynikiAkuratność samowiedzy korelowała najsilniej i dodatnio z motywem samopoznania, natomiast autowaloryzacja była negatywnym korelatem akuratności. Analizy powierzchni odpowiedzi (RSA) potwierdziły hipotezy na temat możliwości przewidywania poziomu akuratności samowiedzy na podstawie rozbieżności i zgodności wewnątrz par motywów Ja. Przede wszystkim, akuratność samowiedzy była wyższa u tych badanych, którzy uzyskali niższe wyniki w podskali autowaloryzacji, w porównaniu z wynikami w podskalach mierzących pozostałe trzy motywy Ja. Generalnie, motywy Ja i ich interakcje wyjaśniały łącznie 22% wariancji akuratności samowiedzy. KonkluzjeDyspozycyjny motyw autowaloryzacji jest negatywnie związany z akuratnością samowiedzy. Mimo tego, autowaloryzujący się ludzie wciąż mogą osiągać relatywnie wysokie poziomy akuratności, pod warunkiem że motyw autowaloryzacji nie jest u nich silniejszy niż pozostałe trzy motywy Ja. Ogólnie, motywy Ja są ważnymi predyktorami akuratności samowiedzy.