Background. Propranolol has become the treatment of choice for infantile hemangiomas (IH). Neither the pathogenesis of IH nor the mechanism of action of propranolol on them are well understood. Possible explanations include the inhibition of angiogenesis by decreasing vascular endothelial growth factor (VEGF) and basic fibroblast growth factor (bFGF), induction of vascular endothelial cell apoptosis and vasoconstriction.

Background. Propranolol is an effective method of treatment for infantile hemangiomas (IH). A recent concern is a shift of the therapy into outpatient settings.Objectives. The aim of the study was to evaluate the safety of initiating and maintaining propranolol therapy for IH.Material and methods. The study involved 55 consecutive children with IH being treated with propranolol. The patients were assessed in the hospital at the initiation of the therapy and later in outpatient settings during and after the therapy. Each time, the following monitoring methods were used: physical examination, cardiac ultrasound (ECHO), electrocardiography (ECG), blood pressure (BP), heart rate (HR), and biochemical parameters: blood count, blood glucose, aspartate transaminase (AST), alanine transaminase (ALT), and ionogram. The therapeutic dose of propranolol was 2.0 mg/kg/day divided into 2 doses.Results. Four children were excluded during the qualification or the initiation of propranolol; a total of 51 patients were subject to the final analysis. All the children presented clinical improvement. There was a significant reduction in the mean HR values only at the initiation of propranolol. There were no changes in HR during the course of the therapy. Blood pressure values were within normal limits. Both systolic and diastolic values decreased in the first 3 months. Bradycardia and hypotension were observed sporadically, and they were asymptomatic. Electrocardiography did not show significant deviations. The pathological findings of the ECHO scans were not a contraindication to continuing the therapy. There were no changes in biochemical parameters. Apart from 1 symptomatic case of hypoglycemia, other low glucose episodes were asymptomatic and sporadic. The observed adverse effects were mild and the propranolol dose had to be adjusted in only 6 cases. Conclusions.Propranolol is effective, safe and well-tolerated by children with IH. The positive results of the safety assessment support the strategy of initiating propranolol in outpatient settings. Future studies are needed to assess the benefits of the therapy in ambulatory conditions.

Wstęp: Naczyniaki wczesnodziecięce w lokalizacji okołoocznej to poważny problem kliniczny. Nieleczone mogą prowadzić do poważnych konsekwencji, stwarzając zagrożenie dla prawidłowego rozwoju wzroku. Z uwagi na trudną lokalizację bywają nieoperacyjne, dlatego niezbędne jest małoinwazyjne leczenie oszczędzające oko. Celem pracy była ocena skuteczności leczenia propranololem nieoperacyjnych naczyniaków okolicy oczodołu u dzieci.Materiał i metody: Do badania włączono 17 dzieci z naczyniakami górnej i dolnej powieki oraz kąta wewnętrznego powiek. Pacjentów poddano szczegółowemu badaniu okulistycznemu. Guzy naczyniowe znacząco wpływały na prawidłowy ruch powiek, powodując w większości przypadków opadanie powieki. Ponadto zdiagnozowano przypadki astygmatyzmu anizometrycznego oraz wytrzeszcz. Pacjenci zostali zakwalifikowani do terapii propranololem i szczegółowo ocenieni po zakończeniu leczenia.Wyniki: We wszystkich opisanych przypadkach od pierwszych dni stosowania leku zaobserwowano rozjaśnienie powierzchni guza oraz zmniejszenie jego napięcia. U 90% pacjentów doszło do całkowitej inwolucji. W 5 przypadkach pozostało delikatne przebarwienie i zgrubienie skóry. U wszystkich dzieci doszło do znaczącej poprawy w zakresie funkcji narządu wzroku. Stwierdzono 86% redukcję astygmatyzmu w przypadkach, gdy był on zdiagnozowany wyjściowo.Wnioski: Wczesna diagnoza i szybkie włączenie propranololu w leczeniu naczyniaków okolicy oczodołu u dzieci obniża ryzyko powikłań zagrażających prawidłowemu widzeniu. Pomiar redukcji astygmatyzmu może być przydatny w monitorowaniu terapii. Propranolol jest lekiem z wyboru w przypadku naczyniaków okołoocznych, uwzględniając jego skuteczność, szybkość działania i mały odsetek występowania objawów ubocznych.

W pracy przedstawiono rzadko występujący przypadek jatrogennego tętniaka rzekomego tętnicy ramiennej u 4-miesięcznego dziecka. Istnieją doniesienia o tego typu zmianach u dzieci leczonych metodami kardiochirurgicznymi oraz radiologii interwencyjnej z możliwym obciążeniem chorobami układowymi. Pacjent nie miał kaniulowanych naczyń w warunkach szpitalnych ani nie cierpiał na ogólnoustrojowe choroby. Proste pobranie krwi w warunkach ambulatoryjnych spowodowało uszkodzenie ściany tętnicy ramiennej, a następnie uformowanie się tętniaka rzekomego, około miesiąc przed tym, jak rodzice zauważyli guz na ramieniu dziecka. Przeprowadzono operację mikrochirurgiczną polegającą na zszyciu uszkodzonego naczynia. W ostatnich dekadach wzrasta znaczenie zaopatrywania takich zmian metodami wewnątrznaczyniowymi. Sukces terapeutyczny był rezultatem szybkiej diagnostyki radiologicznej i skutecznej współpracy między chirurgiem dziecięcym a specjalistą chirurgii naczyniowej. Przedstawiony w pracy przypadek stanowi wskazówkę, aby jatrogenne urazy naczyń były brane pod uwagę w diagnostyce różnicowej guzów i zmian naczyniowych.