Living in a cohabitation union is a more and more popular way of life in the contemporary societies. Changes in family behaviour and formation, such as increases in births outside of marriage, age at fi rst marriage, and divorce have occurred in western countries with diff erent paces and intensity as the elements of Second Demographic Transition (SDT). Th e aim of the article is to investigate the main determinants which infl uence attitudes towards living in a cohabitation union in two catholic countries: Spain and Poland. Using the European Social Survey conducted in Poland and Spain in two diff erent moments 2006 and 2018, we carried out ordinal regression models in order to confi rm which variables aff ect more the choice of this union. Th e results showed that educational level, placement on the left -right scale and religion are the prevailing predictors in both countries and both periods of time, but with diff erent intensities, being greater for the Polish case.

Th e paper focuses on the analysis of recent family policies on selected programs and actions in Poland and Spain. Th e analysis was made on the basis of a comparison of three spheres of supporting the families in both countries: fi nancial support, institutional support and conditions of parental leaves. Th e main data sources came from the OECD and Ministries in Poland and Spain. Results show that there are diff erences between Poland and Spain in terms of funds assigned to the support of families and children, in terms of the length of maternity and paternity leaves, the level and types of fi nancial support, and also the types of institutional support.

The article analyses job satisfaction among contemporary Korean women in correlation with the respondents’ age group. The examined aspects relate to wage levels, working conditions, working hours, and responsibilities. The results indicate that the respondents’ age group has a significant impact on job satisfaction in the aspects under review. The independence test X2 (chisquare) has been applied and the Cramér’s coefficient V and the materiality level (p) have been interpreted. The analysed data are derived from the Korean Longitudinal Survey of Women and Family (KLoWF) of 2007 (Wave 1) and 2016 (Wave 6). Changes in satisfaction are evident in all analysed aspects, in the context of a comparative analysis of both waves. The analysis demonstrated that contemporary Korean women had little job satisfaction in the surveyed aspects in 2016. However, in 2007, the majority did not have any opinion on the subject. The greatest differences in satisfaction relate to working conditions, working hours, and responsibilities. The slightest difference (although still significant) was observed in the wage satisfaction analysis.

No abstract

Pozytywne i negatywne asPekty życia w kohabitacji w oPinii kobiet i mężczyzn Szeroki kontekst dokonujących się przemian społecznych wykorzystywany jest w rozważaniach na temat kohabitacji i małżeństwa. Procesy przemian działają jednocześnie jako złożona struktura sił społecznych, ekonomicznych oraz kulturowych. W skali makro zachodzą trwające od lat procesy sekularyzacji, indywidualizacji, a także emancypacji, które stopniowo przyczyniły się dążenia jednostek w kierunku indywidualności, wolności i niezależności. Procesy te działają osłabiająco na normy i obniżają rangę instytucjonalnych regulacji dokonywanych przez państwo, Kościół czy rodzinę. Osłabienie norm łączy się ze wzrostem tolerancji społecznej dla życia w inny sposób (np. w związku kohabitacyjnym) niż w formalnym związku małżeńskim. Zmiana preferencji jednostek współwystępuje ze wzrostem możliwości podejmowania wolnego wyboru (Manting 1994).Niniejszy artykuł koncentruje się wokół pozytywnych i negatywnych aspektów życia w związku kohabitacyjnym, dlatego stosowne jest przedstawienie w tym miejscu definicji tego zjawiska społecznego. W literaturze przedmiotu nie istnieje jedna definicja zjawiska kohabitacji. Problemy z ustaleniem długości trwania związku czy częstości zamieszkiwania ze sobą partnerów nie pozwalają na jej precyzyjne sformułowanie. Mimo to w prawie wszystkich propozycjach definicyjnych zjawiska kohabitacji można wskazać kilka cech wspólnych. Autorzy często podkreślają, że aby mówić o związku kohabitacyjnym, ważne jest, aby były to dwie heteroseksualne osoby żyjące razem bez legalizacji (