No abstract

Objective: This study aimed to detect nursing students' drug medication errors in pediatric patients. Methods:The study used a comparative descriptive and qualitative design and was carried out after the necessary ethical and official permissions had been obtained. The universe of the research consisted of the students of the Faculty of Nursing. The sample of the study included 94 students (third-year n=47 and fourth-year n=47). A laboratory of the Faculty of Nursing was simulated as a room where a nurse provides treatment. The students who participated in the study with the determined drug order were asked to prepare the drugs with the most appropriate technique, and they were observed by the researchers. Data were collected one by one by the researchers using a drug medication errors checklist prepared by the researchers. Results:The third-year students did not consider dry powder dosage and obtained the lowest score (X =0.68). The fourth-year students did not attach the right label on the drug taken and received the lowest score (X =0.42). The third-year students were more successful in attaching the right label on the remaining drug (p=0.20) and the fourth-year students were more successful in observing aseptic rules (p=0.03). Students in both groups ignored the dry powder dosage of the drug in total and earned the lowest score from this practice (X =0.64). Conclusion:Drug medication errors committed by the students in both groups were high, and the students did not consider dry powder dosage when reconstituting the drug. ÖZAmaç: Bu çalışmada hemşirelik öğrencilerinin çocuk hastalarda ilaç uygulama hatalarınının belirlenmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Araştırma karşılaştırmalı tanımlayıcı ve niteliksel türde tasarlanmış ve gerekli etik ve resmi izinler alındıktan sonra gerçekleştirilmiştir. Araştırmanın evrenini Hemşirelik Fakültesi öğrencileri oluşturmuştur. Örnekleme ise 94 öğrenci (üçüncü sınıf n=47 ve dördüncü sınıf n=47) dahil edilmiştir. Hemşirelik Fakültesi laboratuvarı, hemşirelik tedavi odası şeklinde simüle edilmiştir. Belirlenen ilaç sırası ile çalışmaya katılan öğrencilerden ilaçları en uygun teknikle hazırlamaları istenmiş ve araştırmacılar tarafından gözlemlenmiştir. Veriler, araştırmacılar tarafından hazırlanan ilaç uygulama hataları kontrol listesi kullanılarak tek tek toplanmıştır.Bulgular: Üçüncü sınıf öğrencilerin ilaç kuru toz hacmini dikkate almadığı ve en düşük puanı aldıkları belirlendi (X =0.68). Dördüncü sınıf öğrencilerinin kalan ilaca doğru etiketi yapıştırmadığı ve en düşük puanı aldıkları bulundu (X =0.42). Üçüncü sınıf öğrencileri kalan ilaca doğru etiketi yapıştırmada daha başarılı (p=0.20) ve dördüncü sınıf öğrencileri aseptik kurallara uymada daha başarılı olduğu tespit edildi (p=0.03). Her iki gruptaki öğrencilerin ilaçların kuru toz hacmini göz ardı ettiği ve bu uygulamadan en düşük puanı aldıkları bulundu (X =0.64).Sonuç: Her iki gruptaki öğrencilerin yaptığı ilaç uygulama hatalarının yüksek olduğu ve öğrenciler ilacı sulandırırken kuru toz hacmini dikkate almadığı görüldü.

Psychometric properties of the revised turkish version of the cancer patients needs questionnaire for parents of children with cancer.

Bu araştırmada, kronik hastalığı olan ve olmayan adölesanlarda kaygı ve otonomi ilişkisini belirlemek amaçlanmıştır. Yöntem: Karşılaştırmalı tanımlayıcı ve ilişkisel türde gerçekleştirilen araştırmanın kapsamına kronik hastalığı (n=79) olan ve olmayan (n=79) toplam 158 adölesan alındı. Araştırma verileri, Erzurum'da bir eğitim-araştırma hastanesi çocuk polikliniğine başvuran kronik hastalığı olan ve olmayan adölesanlara; Adölesan Bilgi Formu, Sürekli Kaygı Ölçeği ve Sosyotropi-Otonomi Ölçeği uygulanarak toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde frekans, yüzde, ki-kare, bağımsız gruplar t testi ve korelasyon testi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırmaya katılan, kronik hastalığı olan adölesanların yaş ortalaması 13.9±2.28, kronik hastalığı olmayan adölesanların yaş ortalaması 14.6±2.06'dır. Adölesanların %41.8'inin endokrin hastalığı, %12.7'sinin gastrointestinal sistem hastalığı olduğu belirlendi. Kronik hastalığı olan adölesanlarda Sürekli Kaygı Ölçeği toplam puan ortalaması 51.0±7.01, kronik hastalığı olmayan adölesanlarda 51.11±8.36 olarak bulundu. Kronik hastalığı olan adölesanların Otonomi Ölçeği ortalama toplam puanı 82.98±13.53, kronik hastalığı olmayan adölesanlarda ise bu puan 76.68±18.20 olarak belirlendi. Kronik hastalığı olan ve olmayan adölesanların kaygı ve otonomi kişilik özellikleri arasında istatistiksel olarak anlamlı ilişki belirlenmedi (r=0.14; p=0.19). Sonuç: Araştırmaya katılan kronik hastalığı olan ve olmayan adölesanların orta düzeyde kaygıya sahip olduğu belirlendi. Kronik hastalığı olan adölesanların otonomisinin olmayanlara göre daha yüksek olduğu tespit edildi. Kronik hastalığı olan ve olmayan adölesanların kaygı ve otonomi puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı.

BACKGROUND: Information and communication technologies can make a significant difference in the lives of individuals with disabilities. Hardware and software services adapted for the type of disability may enable the individuals with disabilities to make use of information and communication technologies. OBJECTIVE: The aim of the study was to examine the use of internet and technological devices in children with disability from the perspective of parents. METHODS: This was a cross-sectional and descriptive study. The sample group was comprised of parents who accepted to take part in the study and who have children continuing their education at a special education and rehabilitation center. Family and Child Introductory Information Form, Use of Internet and Technological Devices Information Form were used for data acquisition. RESULTS AND CONCLUSIONS: It was determined that 97.5% of the children have smart phones, 45% have tablets and 34% have computers and that smart phones, tablets and computers are used for playing games by 64%, 27% and 10% of the children respectively. The present study has shown that children with disability are able use technological devices by themselves for the purposes of following social media, playing games, watching films/cartoons, listening to music, doing homework, chatting and taking photographs.

Purpose This research was conducted to determine the relationship of the COVID‐19 pandemic with the emotional and behavioral problems of children. Method In this study, carried out using the descriptive survey model, the Strengths and Difficulties Questionnaire was used with 205 mothers. Results Significant differences were observed in the emotional and behavioral problems of children according to their mother's working status, having COVID‐19 in the family, and being in contact. According to mothers' perceptions, the level of emotional and behavioral problems differed before and after the pandemic. Conclusions It can be concluded that the pandemic and related factors have an effect on children's emotional and behavioral problems.

No abstract