C-reactive protein (CRP) is an inflammation biomarker that should be quantified accurately during infections and healing processes. Nanobodies are good candidates to replace conventional antibodies in immunodiagnostics due to their inexpensive production, simple engineering, and the possibility to obtain higher binder density on capture surfaces. Starting from the same pre-immune library, we compared the selection output resulting from two independent panning strategies, one exclusively exploiting the phage display and another in which a first round of phage display was followed by a second round of yeast display. There was a partial output convergence between the two methods, since two clones were identified using both panning protocols but the first provided several further different sequences, whereas the second favored the recovery of many copies of few clones. The isolated anti-CRP nanobodies had affinity in the low nanomolar range and were suitable for ELISA and immunoprecipitation. One of them was fused to SpyTag and exploited in combination with SpyCatcher as the immunocapture element to quantify CRP using electrochemical impedance spectroscopy. The sensitivity of the biosensor was calculated as low as 0.21 μg/mL.

Several software packages for relativistic cosmological simulations that do not fully implement the Einstein equation have recently been developed. Two of the free-licensed ones are inhomog and gevolution. A key question is whether globally emergent volume evolution that is faster than that of a Friedmannian reference model results from the averaged effects of structure formation. Checking that emergent volume evolution is correctly modelled by the packages is thus needed. We numerically replace the software's default random realisation of initial seed fluctuations by a fluctuation of spatially constant amplitude in a simulation's initial conditions. The average volume evolution of the perturbed model should follow that of a Friedmannian expansion history that corresponds to the original Friedmannian reference solution modified by the insertion of the spatially constant perturbation. We derive the equations that convert from the perturbed reference solution to the effective solution. We find that inhomog allows emergent volume evolution correctly at first order through to the current epoch. For initial conditions with a resolution of N = 128^3 particles and an initial non-zero extrinsic curvature invariant I_i = 0.001, inhomog matches an exact Friedmannian solution to -0.0058% (Einstein-de Sitter, EdS) or -0.0033% (LCDM). We find that gevolution models the decaying mode to fair accuracy, and excludes the growing mode by construction. For N = 128^3 and an initial scalar potential Phi = 0.001, gevolution is accurate for the decaying mode to 0.012% (EdS) or 0.013% (LCDM). We conclude that this special case of an exact non-linear solution for a perturbed Friedmannian model provides a robust calibration for relativistic cosmological simulations.

No abstract

Celem niniejszej pracy jest przeprowadzenie analizy instalacji słonecznych pod kątem eksploatacyjnym. Zasadniczą część opracowania stanowi analiza istniejącej od 2005 r. instalacji słonecznej pracującej dla potrzeb przygotowania ciepłej wody użytkowej dla mieszkańców budynku wielorodzinnego. W pracy wykorzystano rzeczywiste dane eksploatacyjne z dziesięciu lat działania instalacji, udostępnione przez Spółdzielnię Mieszkaniową "ZODIAK" w Rzeszowie. Przeanalizowano koszty przygotowania ciepłej wody użytkowej oraz koszty serwisowe instalacji. Na koszty eksploatacyjne instalacji słonecznych składają się m.in.: koszty zużycia i przygotowania c.w.u., koszty zużycia energii elektrycznej przez pompy obiegowe instalacji słonecznych, oraz koszty serwisowania instalacji. Na podstawie niniejszej analizy można wysnuć szereg wniosków możliwych do wykorzystania w analizach techniczno-finansowych na etapie projektowania inwestycji w odnawialne źródła energii. Przeprowadzona analiza wykazała, iż instalacja słoneczna w znacznym stopniu obniża koszty przygotowania ciepłej wody użytkowej. Koszt przygotowania 1 m 3 ciepłej wody użytkowej w analizowanym budynku wielorodzinnym w 2015 r. przy udziale instalacji słonecznej stanowił 67% kosztów podgrzewu ciepłej wody w budynku o podobnej kubaturze wykorzystującym ciepło z miejskiej sieci ciepłowniczej. Pompy obiegowe zastosowane w instalacjach słonecznych charakteryzują się stosunkowo małym zużyciem energii elektrycznej. Koszty serwisowe instalacji są niewielkie i zależą od wielkości instalacji, jej lokalizacji oraz budowy.