Aim Influenza vaccination is the most effective method in prevention of influenza disease and its complications. Our study aimed to investigate the rates of vaccination and the behaviors and attitudes against the vaccine in healthcare workers in Turkey. Methods This multicenter national survey is a descriptive study in which 12475 healthcare workers. Healthcare workers were asked to answer the questionnaire consisting of 12 questions via the survey. Results It was found that 6.7% of the healthcare workers regularly got vaccinated each year and that 55% had never had the influenza vaccine before. The biggest obstacle against getting vaccinated was determined as not believing in the necessity of the vaccine (53.1%). Conclusion The rates of influenza vaccination in healthcare workers in Turkey are quite low. False knowledge and attitudes on the vaccine and disease are seen as the most important reasons to decline vaccination. It is important to detect reasons for anti‐vaccination and set a course in order to increase the rates of vaccination.

oronavirus disease 2019 (COVID-19) was declined as a pandemic by the World Health Organization (WHO) in March 2020. The initial diagnosis of the disease was made in a very complex process. In addition to treating and preventing its spread, vaccination studies have been started rapidly (1). Since January 24, 2020, the University of Queensland in Australia started the COVID-19 vaccine development study, many vaccine studies, including our country, continue globally (1, 2). In February 2020, the WHO announced that it does not expect a vaccine against SARS-CoV-2 to be available in less than 18 months (3).

Introduction:The human population is aging at an astonishing rate. The aim of this study is to capture a situation snapshot revealing the proportion of individuals aged 65 years and over among inpatients in healthcare institutions in Turkey and the prevalence and type of infections in this patient group in order to draw a road map. Materials and Methods: Hospitalized patients over 65 years at any of the 62 hospitals in 29 cities across Turkey on February 9, 2017 were included in the study. Web-based SurveyMonkey was used for data recording and evaluation system. Results: Of 17,351 patients 5871 (33.8%) were !65 years old. The mean age was 75.1 AE7.2 years; 3075 (52.4%) patients were male. Infection was reason for admission for 1556 (26.5%) patients. Pneumonia was the most common infection. The median length of hospital stay was 5 days (IQR: 2-11 days). The Antibiotic therapy was initiated for 2917 (49.7%) patients at the time of admission, and 23% of the antibiotics prescribed were inappropriate. Healthcare-associated infections developed in 1059 (18%) patients. Urinary catheters were placed in 2388 (40.7%) patients with 7.5% invalid indication. Conclusion:This study used real data to reveal the proportion of elderly patients in hospital admissions. The interventions done, infections developed during hospitalization, length of hospital stay, and excessive drug load emphasize the significant impact on health costs and illustrate the importance of preventive medicine in this group of patients.

pandemisi şu an için dünya çapında iki milyondan fazla insanın ölümüne neden olmuştur. Hastalığın ciddiyeti subklinik infeksiyonlardan hastaneye yatmayı gerektiren ağır hastalığa kadar değişmektedir. COVID-19 hastalık etkeni olan SARS-CoV-2 esas olarak solunum yolunu etkiler, ancak mide bulantısı, kusma ve ishal gibi gastrointestinal semptomlar da ortaya çıkabilmektedir. Karın ağrısı, COVID-19 hastalığı ile ilişkili bilinen semptomlardan biridir. Şiddetli COVID-19 infeksiyonunun bir komplikasyonu olarak akut pankreatit gelişimi hakkında çok az veri bulunmaktadır. COVID-19 hastalarının bazılarında pankreas enzim yüksekliği ve nadir de olsa akut pankreatit gelişebilmektedir. Bu durum özellikle ciddi klinik tablo ile ilişkilidir. COVID-19'da pankreas tutulum mekanizması net anlaşılamamıştır. Bu derlemede COVID-19 ilişkili pankreatitin değerlendirilmesi amaçlanmıştır.

Özet Amaç: Bu çalışmada ateş nedeniyle servisimize yatırılan hastalara ait verilerin değerlendirilmesi, ateş nedenlerinin irdelenmesi ve güncel durumun tekrar gözden geçirilmesi amaçlandı. Gereç ve yöntem: Ocak 2011-Mayıs 2013 tarihleri arasında ateş şikayetiyle Enfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Kliniği'mize yatırılarak izlenmiş olan 230 hasta retrospektif olarak incelendi. Bulgular: Çalışmaya alınan 226 hastanın 208'inde ateş enfeksiyon kaynaklı, 18'inde ise enfeksiyon dışı nedenlere bağlı idi. Pnömoni, idrar yolu enfeksiyonu, Kırım Kongo Kanamalı Ateşi, selülit ve solunum yolu viral enfeksiyonları sırasıyla en sık saptanan enfeksiyonlardı. Nedeni bilinmeyen ateş (NBA) kriterlerine uyan 19 hasta mevcuttu. NBA olgularının %53'ü enfeksiyon, %21'i inflamatuvar hastalık, %10,5'i malignite, %10,5'i etiyolojisi saptanamayan hastalık, %5,3'ü diğer hastalıklar olarak gruplandırıldı. Başvuru öncesi hastaların %65'i diğer sağlık kuruluşlarına başvurmuş, %43'ü öncesinde antibiyotik kullanmıştı. Sonuç: Bu çalışmada, hastaların büyük bir kısmında ateşin enfeksiyon kaynaklı olduğu, NBA grubunun ise küçük bir oranı oluşturduğu görülmektedir. Ateşe neden olan enfeksiyonlar arasında pnömoni ve üriner enfeksiyonların halen önemini koruduğu ve ateşli hasta grubunda etiyoloji belli olmadan antibiyotik kullanımının çok yaygın olduğu anlaşılmaktadır.