The aim of the study is to determine the effect on death anxiety of loneliness in the elderly during the COVID-19 pandemic. The population of this study that is descriptive and cross-sectional type consist of 354 elderly who meet the inclusion criteria from three different associations operating for charitable purposes in a city center located in north-west Turkey. The average score of Loneliness Scale of Elderly (LSE) of the elderly was determined as 11.39 ± 5.31, and the average score of Death Anxiety Scale (DAS) of the elderly was determined as 8.54 ± 4.82. According to these results, it was found that the elderly experienced acceptable levels of loneliness and moderate death anxiety. A statistically significant difference was found in the LSE and DAS scores of the elderly according to their age, marital status, education status, chronic illness status and living at home with relatives. In addition, during the COVID-19 epidemic, the scale scores of the elderly who have increased worries, who have a hobby at home, and who communicate with their relatives via social media/mobile phones were found to be statistically significant (p < 0.05).

This article aims to demonstrate how neoliberal individualist discourse is represented in compulsory Career Planning Courses added to the curriculum of every department in Turkish universities. For this purpose, the course contents are subjected to critical discourse analysis. As a result of the analysis, it was observed that generating career goals, self-development, selfinvestment, designing oneself as an enterprise, being employed, and being preferred in the market are turned into individual tasks. When reaching career goals is turned into a matter of individual success, unemployment or failure can also be explained through individual deficiencies, instead of individuals' socioeconomic backgrounds. This also serves to hide the structural problems embedded in neoliberalism. This process, called the institutionalization of individualization, individualizes both existing inequalities and market-based risks.

No abstract

Bu araştırma, üniversite öğrencilerinde sosyal medya bağımlılığı ile akademik öz yeterlik ve yalnızlık arasındaki ilişkinin ve etkileyen faktörlerin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı tipteki bu araştırma, Nisan 2022-Haziran 2022 tarihleri arasında yapılmış olup araştırmanın örneklemini 2021-2022 eğitim öğretim yılında Sağlık Hizmetleri Meslek Yüksekokulu’nda öğrenim gören 932 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın verileri, “Öğrenci Tanıtıcı Bilgi Formu”, “Ergenler için Sosyal Medya Bağımlılığı Ölçeği”, “Akademik Öz Yeterlik Ölçeği” ve “UCLA Yalnızlık Ölçeği” ile Google Form ile oluşturulan anket formu ile online olarak toplanmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin yaş ortalaması 20,62+2.04, %57,5’i kız öğrenci ve %97,9’u sosyal medya kullanmaktadır. Öğrencilerin ölçeklerden aldıkları puanlar incelendiğinde; 20,31±3,87 puan ortalaması ile orta düzeyde sosyal medya bağımlılığı yaşadıkları, 15,06±4,08 puan ortalamasına göre orta düzeyde akademik öz yeterlikleri olduğu ve 49,46±8,71 puan ortalamasına göre orta düzeyin üzerinde yalnızlık yaşadıkları belirlenmiştir. Araştırmada ayrıca öğrencilerin sosyal medya bağımlılığı ile akademik öz yeterlikleri arasında negatif yönlü zayıf (r=-0.453; p

Bu çalışma neoliberal ekonominin yükselişi ile ortaya çıkan esneklik söyleminin Kariyer Planlama Dersi’nde bir değer olarak nasıl yeniden üretildiğini ve yüceltildiğini göstermeyi hedeflemektedir. Kariyer Planlama Dersi, ön lisans ve lisans öğrencilerine kariyerlerini nasıl planlayacakları ve şekillendireceklerine ilişkin bilgiler sunmak için verilmektedir. İddiamız odur ki bu dersler sadece kariyer planlamanın yollarını göstermemekte aynı zamanda birtakım neoliberal değerleri aktarmaya ve gençleri neoliberal söylem etrafında toplamaya da hizmet etmektedir. Bu anlamda dersler, esneklik söylemini haklılaştırmaya hizmet eden ideolojik bir aygıt gibi çalışmaktadır. Eleştirel söylem analizi tekniği kullanılan bu araştırmada 14 haftaya yayılan Derslerin içerik çözümlemesi yapılmış ve metinler içerisinde esneklik; değişen koşullara çabuk adapte olma, seçim özgürlüğü, bireyin sorumlulaştırılması, çalışma aidiyeti ve sadakatinin küçümsenmesi kodları üzerinden araştırılmıştır. Sonuç olarak dersler boyunca esneklik söyleminin yoğun biçimde temsil edildiği, yeniden üretildiği ve yüceltildiği; bununla birlikte esnek çalışma rejiminin çalışanlar açısından yarattığı prekerleşmeden, işsizlikten, güvencesiz ve düşük ücretli çalışma koşullarından söz edilmediği görülmüştür.