Normocalcemic PH is characterized by catabolic actions at both cortical and cancellous sites (38 and 4%, respectively), an effect accentuated in hypercalcemic patients. Cortical geometric properties are adversely affected even in normocalcemic patients, whereas trabecular properties are generally preserved.

No abstract

Administrated as a subcutaneous injection every 6 months, denosumab has been shown to decrease bone turnover and increase bone mineral density in postmenopausal women with low bone mass or osteoporosis and reduce vertebral, hip and nonvertebral fracture risk in postmenopausal women with osteoporosis. The rapid, sustained and reversible effect in suppressing osteoclastic bone resorption, the return of responsiveness on rechallenge, its good tolerability and ease of administration are features that distinguish it from other antiresorptive therapies.

No abstract

IntroductionIsolated spinal accessory nerve dysfunction has a major detrimental impact on the functional performance of the shoulder girdle, and is a well-documented complication of surgical procedures in the posterior triangle of the neck. To the best of our knowledge, the natural course and the most effective way of handling spontaneous spinal accessory nerve palsy has been described in only a few instances in the literature.Case presentationWe report the case of a 36-year-old Caucasian, Greek man with spontaneous unilateral trapezius palsy with an insidious course. To the best of our knowledge, few such cases have been documented in the literature. The unusual clinical presentation and functional performance mismatch with the imaging findings were also observed. Our patient showed a deterioration that was different from the usual course of this pathology, with an early onset of irreversible trapezius muscle dysfunction two months after the first clinical signs started to manifest. A surgical reconstruction was proposed as the most efficient treatment, but our patient declined this. Although he failed to recover fully after conservative treatment for eight months, he regained moderate function and is currently virtually pain-free.ConclusionClinicians have to be aware that due to anatomical variation and the potential for compensation by the levator scapulae, the clinical consequences of any injury to the spinal accessory nerve may vary.

No abstract

It is unknown whether the pathophysiology of these atypical insufficiency fractures is related to the mode of action of bisphosphonates, or else if they represent an unusual osteoporotic fracture manifestation. Clinicians should be aware that patients on long-term treatment may develop this side effect. The decision to maintain a patient on therapy beyond 5 years should be taken on a case-by-case approach, guided by individual overall fracture risk, and the drug's efficacy and safety profile.

Ο γενετικός προκαθορισμός της κορυφαίας οστικής πυκνότητας στους άνδρες, ως ρυθμιστικός και προγνωστικός παράγοντας του κινδύνου εμφάνισης μελλοντικού οστεοπορωτικού κατάγματος καθώς και η αλληλεπίδραση του με υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες δεν έχουν πλήρως κατανοηθεί. Σκοπός της παρούσας μελέτης αποτελεί η τεκμηρίωση ή όχι, της συνεισφοράς των γενετικών και υγιεινοδιαιτητικών παραγόντων καθώς και της συνεργικής τους δράσης στον καθορισμό της κορυφαίας οστικής μάζας σε ένα πληθυσμό νέων υγειών ανδρών.Η μελέτη επικεντρώθηκε στον BsmI πολυμορφισμό του υποδοχέα της βιταμίνης D (VDR) και στον AluI πολυμορφισμό του υποδοχέα της καλσιτονίνης (CTR) . Πρόκειται για μία διατμηματική μελέτη η οποία πραγματοποιήθηκε σε κέντρο στρατολόγησης νεοσυλλέκτων του Ελληνικού στρατού. Συνολικά 301 υγιείς Καυκάσιοι νέοι άνδρες αποτέλεσαν το δείγμα μελέτης. Η επιφανειακή οστική πυκνότητα (aBMD),η οστική μάζα ( BMC) και το προβαλλόμενο γεωμετρικό εμβαδόν συγκεκριμένων σκελετικών περιοχών του αντιβραχίου ήταν οι μεταβλητές οι οποίες αξιολογήθηκαν με τη μέθοδο της απλής απορρόφησης ακτίνων Χ ( Osteometer DTX-100). Οι γονιδιακοί πολυμορφισμοί των υποδοχέων της βιταμίνης D και της καλσιτονίνης απομονώθηκαν με τις περιοριστικές ενδονουκλεάσες BsmI και AluI αντίστοιχα, με τη μέθοδο της αλυσιδωτής αντίδρασης πολυμερισμού (PCR). Η διαιτητική πρόληψη ασβεστίου, η σωματική άσκηση και η έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία εκτιμήθηκαν με τη χρήση ενός επικυρωμένου για την αξιοπιστία του ερωτηματολογίου. Χρησιμοποιήθηκε η στατιστική μέθοδος της πολλαπλής γραμμικής εξάρτησης και συγκεκριμένα η εφαρμογή της ανάλυσης συμμεταβλητότητας (ANCOVA), για τη μελέτη του αντικτύπου καθώς και των αλληλοσυσχετίσεων των ανεξάρτητων μεταβλητών (γονιδιακοί πολυμορφισμοί, υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες) πάνω στις εξαρτημένες μεταβλητές ( οστεοπυκνομετρικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά του αντιβραχίου). Κατά συνέπεια, περιορίσθηκε ο κίνδυνος πλασματικών συσχετίσεων. Δεν αναδείχθηκαν στατιστικά σημαντικές διαφορές στις παραμέτρους των aBMD, BMC και γεωμετρικών επιφανειών συγκεκριμένων σκελετικών περιοχών του αντιβραχίου μεταξύ των γονιδιακών πολυμορφισμών των υποδοχέων της βιταμίνης D και καλσιτονίνης. Τα ευρήματα αυτά δεν μεταβλήθηκαν όταν διορθώθηκαν ως προς τις υγιεινοδιαιτητικές συνήθειες και τα σωματομετρικά χαρακτηριστικά του πληθυσμού (ηλικία, ύψος, βάρος). Επίσης δεν αναδείχθηκε οποιαδήποτε συνεργική δράση μεταξύ των γονοτύπων των δυο πολυμορφισμών στον καθορισμό των παραπάνω μεταβλητών.Αντίθετα όταν μελετήθηκε ξεχωριστά η επίδραση των υγιεινοδιαιτητικών συνηθειών στην οστική πυκνότητα του αντιβραχίου διαπιστώθηκαν σημαντικές στατιστικές διαφορές ως προς την διαιτητική πρόσληψη ασβεστίου, τη σωματική άσκηση και την έκθεση στην ηλιακή ακτινοβολία ξεχωριστά (P< 0,05) , όχι όμως και στις αντίστοιχες προβαλλόμενες γεωμετρικές επιφάνειες. Συνοψίζοντας τα πορίσματα της μελέτης υποδεικνύουν ότι οι BsmI VDR και AluI CTR πολυμορφισμοί δεν σχετίζονται με τα οστεοπυκνομετρικά και γεωμετρικά χαρακτηριστικά του αντιβραχίου σε αυτό το δείγμα νέων υγειών ανδρών. Φαίνεται λοιπόν, ότι ο VDR και CTR γονοτυπικός προσδιορισμός δεν έχει κλινική εφαρμογή στον εντοπισμό ατόμων τα οποία θα μπορούν να επωφεληθούν από την τροποποίηση των υγιεινοδιαιτητικών τους συνηθειών για την βελτίωση της κορυφαίας τους οστικής μάζας.