No abstract

ABSTRACT:This study attempts to test the effectiveness of a feedback model which combines teacher and peer feedback systematically on improving students' writing ability in the context of a multiple draft writing course. 57 Turkish EFL students participated in the study which lasted for a 15-week semester. The experimental and control groups were provided different feedback treatments and then statistically compared in terms of the revisions they made in their essay drafts and their writing improvement. A total of 1197 essay drafts, were coded and compared for three types of revisions: content, organization and form. In order to collect data on students' attitudes towards writing and feedback, students were given a questionnaire and asked to write reflections about their writing process. Çalışmanın sonuçları göstermiştir ki, geleneksel öğretmen dönütü modeli genel anlamda daha fazla düzeltme yapılmasını sağlarken, iki farklı dönüt uygulaması düzeltme kalitesi ve yazma becerisi gelişmesinde istatistiksel açıdan farklı sonuçlar ortaya çıkarmamıştır. The results of the study revealed that while the traditional teacher feedback model created more revisions, the two different feedback models did not create statistically meaningful differences in terms of number of revisions and writing quality. However, the combined peer-teacher feedback model was found to be more successful in creating more positive attitudes towards peer feedback and self-revision. In terms of attitudes towards the difficulty of writing activity, on the other hand, important differences were not detected. Based on these results, suggestions have been made about the design and application of feedback activities in the writing class. Keywords: Peer feedback, teacher feedback, revision, drafting, L2 writing ÖZ: Bu çalışma öğrencilerin ve öğretmenlerin dönüt verme sorumluluğunu sistemli olarak paylaştıkları bir akran ve öğretmen dayanışmalı dönüt modeli geliştirerek bu modelin etkinliğini süreç yaklaşımı izlenen ve çok sayıda taslak yazımına dayalı bir yazma dersi kapsamında değerlendirmeyi amaçlamaktadır. 15 haftalık bir yarıyılı kapsayan çalışmaya 57 Türk İngilizce yabancı dil öğrencisi katılmıştır. Deney ve kontrol gruplarına farklı dönüt uygulamaları sağlanmış ve gruplar makale taslaklarında yaptıkları düzeltmeler ve yazma gelişimleri açılarından istatistiksel olarak karşılaştırılmışlardır. Toplamda 1197 makale taslağı içerik, düzenleme ve yapı olmak üzere üç farklı düzeltme türü için kodlanmış ve karşılaştırılmıştır. Öğrencilerin yazmaya ve dönüte karşı tutumları hakkında veri toplamak için öğrencilere bir anket uygulanmış ve yazma süreçleri hakkında düşüncelerini yazmaları istenmiştir. Çalışmanın sonuçları göstermiştir ki, geleneksel öğretmen dönütü modeli daha fazla düzeltme yapılmasını sağlarken, iki farklı dönüt uygulaması düzeltme sayısı ve yazma becerisi gelişmesinde istatistiksel açıdan anlamlı farklar ortaya çıkarmamıştır. Bununla birlikte, akran ve öğrenci dayanışmalı dönüt modeli, öğrencilerde akran dönütü ve kendini düzeltme konularında...

No abstract