This study examines the effects of a seventh-grade science course supported by augmented reality technologies on students' academic achievement on elements and compounds, their motivation towards the science course, and their motivation toward the augmented reality materials used. The study was conducted with the quasi-experimental design of the quantitative research method. The research sample consists of 50 seventh-grade students, 25 in the experimental group and 25 in the control group, studying in a public school. As data collection tools, academic achievement tests, motivation scale for learning science, and motivation scale for the materials used were utilized. In addition, the collected data were analyzed with the SPSS 24.0 program. As a consequence of the research, it was discovered that augmented reality technologies boosted students' academic success and motivation toward science learning (p0.001). In addition, students' motivation toward augmented reality materials was also found to be high.

Baskılar ve izinler: Yazarlar makalelerini USBED/Uluslararası Sosyal Bilimler Eğitimi Dergisinde yayınladıktan sonra basılı olarak veya Birinci Baskı olarak çevrimiçi paylaşma iznine sahiptir. Öne ÇıkanlarAlan yazında cumhuriyetten günümüze ilköğretimdeki fen öğretim programlarının tamamını ele alarak bilimsel süreç becerileri çerçevesinde değerlendiren bir çalışmaya rastlanmamıştır.

Bu çalışmada Covid-19 pandemi sürecinde Türkiye'de gerçekleştirilen uzaktan eğitim faaliyetlerine ilişkin sekizinci sınıf öğrenci velilerinin tutumlarının belirlenmesi hedeflenmiştir. Çalışma nicel araştırma yönteminin bir deseni olan tarama ile gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın ulaşılabilir evrenini 2020-2021 eğitim öğretim yılında Kayseri'de sekizinci sınıfa devam eden öğrencilerin velileri oluşturmuştur. Hedef evrenini ise Kayseri merkez Melikgazi ilçesindeki sekizinci sınıf öğrencilerin velileri oluşturmaktadır. Çalışmanın örneklemini ise basit seçkisiz örnekleme ile belirlenen 140 sekizinci sınıf öğrenci velisi oluşturmaktadır. Kışla (2016) tarafından öğretmen adayları için geliştirilen ve 0,89 güvenirlik katsayısına sahip olan "Uzaktan Eğitime Yönelik Tutum Ölçeği" velilere göre uyarlanmış ve veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Ölçek, fen eğitimi alandaki iki uzmanın geribildirimleri doğrultusunda son şeklini almıştır. Ölçeğin güvenirlik katsayısı 0,93 olarak tespit edilmiştir. Bu aşamadan sonra ölçeğin yapı geçerliği için açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi yapılmıştır. Yapılan faktör analizleri neticesinde 18 maddelik tek faktörlü ölçek elde edilmiştir. Ölçek son hali ile velilere uygulandıktan sonra elde edilen veriler analize tabi tutulmuştur. Verilerin normal dağılım gösterdiği tespit edilmiş ve bu sebeple parametrik testler kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre ebeveynlerin uzaktan eğitime yönelik tutum düzeylerinin düşük olduğu sonucuna varılmıştır. Yapılan analizler sonucunda uzaktan eğitime yönelik veli tutum puanları arasında; cinsiyet, eğitim seviyesi, yaşanılan yer ve öğrencinin öğrenim gördüğü okulun konumu değişkenleri açısından anlamlı bir fark bulunmamıştır. Araştırma sonuçlarından hareketle farklı sınıf seviyelerinde öğrencisi bulunan velilerin ve eğitim sürecinin diğer paydaşları olan öğrenciler, öğretmenler ve öğretim elemanlarının uzaktan eğitim hakkında tutum düzeylerinin belirlenmesi önerilmektedir.