BackgroundBlunt head trauma is a common presentation to emergency departments (EDs). Identifying skull fractures in children is important as they are known factor of risk for traumatic brain injury (TBI). Currently, CT is the reference standard for diagnosing skull fractures and TBIs in children. Identifying skull fractures with point-of-care ultrasound (POCUS) may help risk-stratify children for TBI following blunt trauma. The purpose of this study is to evaluate the sensitivity, specificity, positive predictive value and negative predictive value of POCUS in identifying skull fractures in children.MethodsA systematic search was performed on 17 July 2020 in Ovid Medline, Cochrane Library, Google Scholar, Web of Science and Embase. Prospective studies reporting skull fractures diagnosed with ultrasound in children younger than 18 years due to blunt head injury were included. Studies that did not confirm the fracture with CT were excluded. The quality of studies was evaluated using the QUADAS-2 tool. Data were extracted from the eligible studies to calculate outcomes such as sensitivity and specificity; when possible overall outcomes were calculated.ResultsSeven studies were included. All eligible studies included patients for whom the decision to perform a CT scan was made in advance. Overall, the included studies demonstrated low risk of bias or had minor concerns regarding risk of bias. The pooled data (n=925) demonstrated a sensitivity of 91%, specificity of 96%, positive predictive value of 88% and negative predictive value of 97%.ConclusionThe included studies demonstrate minor methodological limitations. Overall, the evidence suggests that POCUS is a valid option for diagnosing skull fractures in children visiting the ED after blunt head injury.

No abstract

BackgroundA displaced intra-articular calcaneal fracture (DIACF) is known for having a negative influence on the daily activities of patients. A health-related quality of life (HRQoL) outcome instrument is used to quantify the impact of DIACF. It seems that these studies used restrictive inclusion criteria and observe specific patient groups; consequently, an increased risk of bias that results in incorrect estimation of the impact. Therefore, we will systematically review the current literature.Materials and methodsA systematic search was performed in PubMed, Embase and Cochrane library. Inclusion criteria were studies reporting DIACF and HRQoL, measured with SF-36, SF-36v2, EQ-5D or EQ-6D. The identified articles were critically appraised for their relevance and validity. The overall risk of bias was determined. The studies with a low to medium risk of bias were used for data extraction.Results32 articles were available for the critical appraisal. 13 articles had a medium risk of bias. All studies reported the SF-36 and two studies also reported the EQ-5D.ConclusionsThis systematic review indicates that DIACF is a life-changing event for most patients. The HRQoL is substantially lower in comparison to the period before the trauma and to the general population, in particular the subdomains related to the physical domain are affected. In addition, this review reveals that the identified studies have a medium to high risk of bias. Consequently, it is challenging to make reliable and valid conclusions. Therefore, we provided recommendations to decrease the risk of bias in order to improve future research.

No abstract

Our study implies that patients with an intra-articular calcaneal fracture into the talar surface have a lower health-related quality of life, will be less satisfied with the outcome of their feet, and have more complications compared to patients with other type of calcaneal fractures. Furthermore, the Sanders classification was not associated with the patient-reported outcomes.

Introduction: Calcaneal fractures are known to influence patients daily lives negatively. Different levels of trauma centers face a diversity of patients who sustained a calcaneal fracture. Little is known about the demographic, trauma and fracture characteristics for these patients. Moreover, the differences in these characteristics between different levels of trauma care. Knowledge of this is needed, to improve the outcome in these patients. In this study we evaluate in detail the characteristics of patients with a calcaneal fractures in a regional inclusive trauma system.

Η ψηφιακή επανάσταση των προηγούμενων δεκαετιών είχε ως άμεσο αποτέλεσμα την αλματώδη αύξηση της πληροφορίας που διακινείται ηλεκτρονικά, οδηγώντας σε μια κατάσταση που είναι γνωστή ως πληροφοριακή υπερφόρτωση. Συνεπώς, υπάρχει άμεση ανάγκη για την κατασκευή συστημάτων τα οποία θα μπορούν να αναζητούν, να ταξινομούν και να κατηγοριοποιούν την διαθέσιμη πληροφορία. Τα Συστήματα Συστάσεων έχουν προταθεί ως μια λύση που μπορεί να αντιμετωπίσει σε ένα βαθμό το προαναφερθέν πρόβλημα. Η συνεισφορά της διατριβής έγκειται στη μελέτη, στην ανάπτυξη και στην πρακτική εφαρμογή αλγορίθμων για την πιο ευρύτατα διαδεδομένη κατηγορία συστημάτων συστάσεων, τα συνεργατικά συστήματα συστάσεων, με στόχο την βελτίωση της απόδοσής τους.Τα συστήματα συστάσεων είναι επί της ουσίας εργαλεία λογισμικού, τα οποία χρησιμοποιούνται για την παραγωγή εξατομικευμένων προτάσεων για κάθε χρήστη χωριστά, συνήθως υπό τη μορφή ταξινομημένων λιστών. Οι προτάσεις στην πλειοψηφία των περιπτώσεων είναι αντικείμενα οποιουδήποτε τύπου, όπως βιβλία, ταινίες, μουσικά κομμάτια και άρθρα ειδήσεων, τα οποία ενδεχομένως να φανούν χρήσιμα στους χρήστες. Η παραγωγή των προτάσεων στα συνεργατικά συστήματα συστάσεων βασίζεται στις προτιμήσεις του εκάστοτε χρήστη καθώς και σε άλλες παραμέτρους. Οι δε προτιμήσεις συνάγονται με δύο τρόπους: είτε απευθείας από τους ίδιους (κατά βάση εντός καθορισμένης αξιολογικής/βαθμολογικής κλίμακας) είτε έμμεσα από το ίδιο το σύστημα.Στο πλαίσιο της διατριβής αναπτύσσονται αλγόριθμοι παραγωγής συνεργατικών συστάσεων, οι οποίοι αξιοποιούν τις ρητά εκπεφρασμένες προτιμήσεις των χρηστών. Η έννοια της συνεργατικότητας έγκειται στο γεγονός πως τα νέα αντικείμενα που τελικά προτείνονται σε ένα χρήστη βασίζονται στις αξιολογήσεις που αυτά έχουν λάβει από άλλους "παρόμοιους" χρήστες. Δηλαδή, τα συνεργατικά συστήματα συστάσεων μετατρέπουν τον κάθε χρήστη σε "μέσο πρόβλεψης" των προτιμήσεων των άλλων, καθορίζοντας κατ' αυτόν τον τρόπο μια άτυπη μορφή κοινωνικότητας μεταξύ τους. Για την αναζήτηση και την καλύτερη αξιοποίηση αυτού του είδους των έμμεσων σχέσεων μεταξύ των χρηστών, προτείνεται ένας πρωτότυπος αλγόριθμος παραγωγής συστάσεων, δομικό στοιχείο του οποίου αποτελεί ένα πολυεπίπεδο νευρωνικό δίκτυο εμπρόσθιας τροφοδότησης. Οι επιλογές που γίνονται όσον αφορά τη συνάρτηση μεταφοράς των νευρώνων του δικτύου, της δυναμικής προσαρμογής της αρχιτεκτονικής του όπως και του ενισχυτικού αλγορίθμου εκπαίδευσής του, επιτρέπουν την σε βάθος ανάλυση των σχέσεων μεταξύ των χρηστών του που οδηγούν στην παραγωγή καλύτερων συστάσεων.Εκτός της έμμεσης συναγωγής ομοιοτήτων και διαφορών μεταξύ των χρηστών, τα συνεργατικά συστήματα συστάσεων μπορούν να επεκταθούν, συμπεριλαμβάνοντας στους υπολογισμούς τους και τις άμεσες σχέσεις που ενδεχομένως να έχουν οι χρήστες μεταξύ τους, στο πλαίσιο ενός κοινωνικού δικτύου. Παραδείγματα τέτοιων σχέσεων αποτελούν οι δεσμοί φιλίας, εμπιστοσύνης καθώς και οι δεσμοί "ακολούθων". Από τους πιο διαδεδομένους τρόπους προσπέλασης της άμεσης κοινωνικής πληροφορίας στα συνεργατικά συστήματα συστάσεων, είναι η πραγματοποίηση τυχαίων περιπάτων επάνω στα κοινωνικά δίκτυα, με στόχο την ανεύρεση χρηστών με επιρροή. Στο πλαίσιο αυτό, προτείνεται μια νέα μεθοδολογία πραγματοποίησης τυχαίων περιπάτων στο μεικτό δίκτυο που σχηματίζεται από τον συνδυασμό του κοινωνικού δικτύου και του δικτύου "ομοιότητας" (ενός δικτύου σχέσεων μεταξύ των χρηστών που προκύπτει από τις αξιολογήσεις που έχουν ήδη κάνει). Η διαφορά με άλλες αντίστοιχες μεθόδους βρίσκεται στο γεγονός ότι το επόμενο βήμα του περιπάτου δεν επιλέγεται ομοιόμορφα τυχαία, αλλά αντίθετα εισάγεται μια μεροληψία προς εκείνους τους χρήστες που είναι περισσότερο όμοιοι.Πέρα από τον χώρο των χρηστών, οι τυχαίοι περίπατοι μπορούν επίσης να πραγματοποιηθούν και στον χώρο των αντικειμένων. Για το λόγο αυτό στην παρούσα διατριβή προτείνεται η πραγματοποίηση τυχαίων περιπάτων επάνω σε ένα πρωτότυπο δίκτυο, το δίκτυο κατανάλωσης αντικειμένων. Το συγκεκριμένο δίκτυο συνδέει μεταξύ τους αντικείμενα-κόμβους με ακμές των οποίων τα βάρη αποτυπώνουν το πλήθος των κοινών τους προσπελάσεων. Είναι προσωπικό, υπό την έννοια ότι κατασκευάζεται χωριστά για κάθε χρήστη, στη βάση των αντικειμένων που έχει προσπελάσει τόσο ο ίδιος όσο και άλλοι χρήστες που εντάσσονται είτε στο άμεσο κοινωνικό του δίκτυο, είτε παρουσιάζουν κάποια ομοιότητα με αυτόν ή, τέλος, ανήκουν και στις δύο κατηγορίες. Τέλος, η άμεση κοινωνική πληροφορία που εμπεριέχεται στα συνεργατικά συστήματα συστάσεων αξιοποιείται και με έναν ακόμα τρόπο. Αποτελεί το πεδίο εφαρμογής μιας νέας μεθόδου μπεϋζιανής μη-αρνητικής παραγοντοποίησης πινάκων, με στόχο την κατηγοριοποίηση των χρηστών σε επικαλυπτόμενες κοινότητες. Η πρωτοτυπία της προσέγγισης βρίσκεται στην επιλογή της συνάρτησης της εκ των προτέρων πιθανότητας. Ενώ στη βιβλιογραφία συνηθίζεται να χρησιμοποιείται η θεωρία των συζυγών εκ των προτέρων κατανομών, στη συγκεκριμένη περίπτωση εφαρμόζονται τα μοντέλα εκθετικών τυχαίων γράφων. Ο λόγος που επιλέχθηκε αυτή η κατεύθυνση ήταν για να μετριαστεί η τοπικότητα της παραγοντοποίησης μέσω της εισαγωγής στη διαδικασία μακροσκοπικών πληροφοριών για τα υπό εξέταση δίκτυα. Επίσης, στο πλαίσιο της ίδιας διαδικασίας, αναπτύχθηκε και μια πρωτότυπη προσεγγιστική μέθοδος για τον υπολογισμό των υπερπαραμέτρων του μοντέλου των εκθετικών τυχαίων γράφων, η οποία βασίστηκε στη θεωρία του μέσου πεδίου.Συμπερασματικά, η ουσιαστική συμβολή της διατριβής συνοψίζεται στην χρήση ευφυών τεχνικών στα συνεργατικά συστήματα συστάσεων, για την επεξεργασία και ανάλυση της άμεσης και έμμεσης κοινωνικής πληροφορίας που ενυπάρχει σε αυτά. Κάθε τεχνική που αναπτύχθηκε, αξιολογήθηκε πειραματικά σε δημόσια διαθέσιμες συλλογές δεδομένων, οι οποίες χρησιμοποιούνται ευρέως από την επιστημονική κοινότητα, ενώ έγιναν και συγκρίσεις με άλλες αντίστοιχες τεχνικές στο κάθε πεδίο έρευνας.