No abstract

Purpose The aim of this study is to analyze the impact of the COVID‐19 pandemic on the quality of life and the depression, anxiety, and stress levels of individuals above the age of eighteen. Design and Methods This study used the snowball method. Data were collected using the sociodemographic question form, the Depression, Anxiety, Stress Scale‐21, and the SF‐12 Life Quality Scale. Findings A statistically significant relationship ( p < .05) was measured between age, gender, health condition, concomitant chronic and mental disease, fear of the COVID‐19 pandemic, home confinement in this particular period, and the need for psychological support as well as mean scores of Depression, Anxiety, Stress Scale‐21, and SF‐12 Life Quality Scale. Practice Implications Against the likelihood of facing new pandemics in the future, a guideline could be planned to protect and improve prospective the psychosocial wellness of individuals and society.

No abstract

Aim The current study is a descriptive‐comparative study and aims to determine intercultural sensitivity and ethnocentrism levels among nurses and nursing students. Method The study was conducted with 207 nurses working at a State Hospital and 211 nursing students studying at a University between November 30, 2019, and January 20, 2020. The data were collected using a descriptive characteristics form, the Intercultural Sensitivity Scale, and the Ethnocentrism Scale. Findings It was found that both nurses and nursing students (73.4% and 60.7%, respectively) struggled to communicate with foreign patients and experienced problems with cultural differences (49.8% and 22.7%, respectively). A statistically significant negative correlation was found for the nurses and nursing students in terms of their intercultural sensitivity and ethnocentrism scores (p < .05). Practical Implication Nurses and student nurses should interact with people from different cultures to improve refugee health care.

Bu araştırma, yaşlı bireylerin algıladıkları yalnızlık düzeyleri ile depresyon arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Tanımlayıcı ve korelasyonel özellikte olan bu araştırmanın örneklemini, küme örnekleme yöntemleri kullanılarak rastgele seçilen dört aile sağlığı merkezlerine Ekim 2019-Ocak 2020 tarihleri arasında başvuran 65 yaş ve üstü 519 yaşlı birey oluşturmuştur. Verilerin toplanmasında Kişisel Bilgi Formu, Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeği ve Geriatrik Depresyon-15 Scale kullanılmıştır. Verilerin analizinde yüzde, frekans, ortalama, standart sapma, Skewness ve Kurtosis (±1) dağılım testi, İstatistiksel hesaplamaları için t testi, Anova ve korelasyon testleri kullanılmıştır. Çalışmaya alınan yaşlı bireylerin %77.1'inin 65-74 yaş aralığında, %56.5'inin kadın, %81.5'inin evli, %56.5'inin okuryazar olmadığı, %45.1'inin sadece eşi ile birlikte yaşadığı saptanmıştır. Yaşlı bireylerin, Yaşlılar İçin Yalnızlık Ölçeği puan ortalaması 10.84±5.58 ve Geriatrik Depresyon Ölçeği puan ortalaması 7.08±4.12 olarak saptanmıştır. Araştırmada, depresyon ile yalnızlık arasında pozitif yönde bir ilişki olduğu belirlenmiştir.