In human-media interactions, visualizations occur in a large variety of forms. However, they remain but a single form of possible feedback towards a user. In this chapter it is argued that human-centered visualization is a fundamental part of human-media interaction and vice versa. To that end, the focus in this chapter lies first on the more general topic of interaction research, thus providing a solid literary ground for the rest of this chapter (Section 3.1). In Section 3.2 the focus shifts towards the question how a display technology influences the way(s) in which interaction with visualization takes place. This path is then broadened in Section 3.3 by focusing on approaches towards interacting multimodally with visualizations. To that end a chronological overview of developments in that field is given, thus providing an insight of trends and required steps in realizing multimodal interactions. Also, future work in this field is deducted from literature and those development trends. Fourthly, Section 3.4 describes the issues at hand for effectively applying visualizations in group-based collaborative and distributed environments. The aim in this chapter is to provide an overview of developments and the current state-of-the-art of approaches in which visualization supports the human-machine interaction process and vice versa. For that, this chapter is finalized with a short summary of issues to deal with while designing interaction for visualization. In addition current and future challenges in interacting with visualizations will be discussed.1 "An Agent can be a physical or virtual entity that can act, perceive its environment (in a partial way) and communicate with others, is autonomous and has skills to achieve its goals and tendencies." [253] 2 When speaking of an avatar, one refers to an Embodied Conversational Agent that typically exhibits human-based behavior in communication. 3 See Chapter 1 for the definition of a Human-Centered Visualization Environment

Lieve Susan, ik heb je tijdens mijn promotie veel te vaak niet op de eerste plek gezet. Een plek die je wel verdient met alleen al alle geduld die je opbrengt tijdens de tien jaar dat ik inmiddels aan het studeren ben. Daarom wil ik graag mijn dankwoord beginnen met jou. Al die keren dat ik je de oren van de kop zeurde over nieuwe ideeën voor mijn proefschrift, steeds als ik weer eens de tijd vergat bij het op tijd thuis zijn voor het eten, dat ik weer eens weg ben naar een training of vergadering, dat je moest poseren om geschikt beeldmateriaal voor posters en papers te verkrijgen en de vele weekenden dat ik naar de UT ging om te schrijven aan mijn boekje zodat jij thuis in de zooi zat. Je bent er voor me op de momenten dat ik je nodig heb en daarvoor kan ik je nooit genoeg bedanken. Dit dankwoord zal nu eerst even (heel kort) in het Engels zijn, daarna ga ik verder in het Nederlands. Dit betekent overigens niet dat er ook maar enige structuur in dit dankwoord zit, ik schrijf het gewoon op zoals het in me opkomt. Het volgende cliché volgt hier dan ook uit: ik ga mensen vergeten in dit dankwoord en speciaal voor iedereen die zich vergeten voelt (of die meer bedankt wil worden): bedankt! Switching briefly to English. I would like to thank my committee for taking the time to read and exchange thoughts on gesture interaction at a distance. Job, Anton, Stefan, Jack, Harald and Zsofi: I feel really honored that you have taken this time and effort for me. I am looking forward to an interesting discussion at the defense ceremony. And switching back to Dutch already. Om toch maar ergens te beginnen zal ik allereerst de mensen met wie ik de afgelopen jaren heb samengewerkt noemen. Mijn (co)promotoren zouden dan eigenlijk als eerste genoemd moeten worden maar daar komen we dadelijk wel aan toe. Eerst wil ik graag mijn kamergenoten bedanken die het met me hebben uit moeten houden. Sterker nog, ze zitten nog een jaar aan me vast. Ivo, Thijs, Herwin, Bart: ik vond het bijzonder gezellig en inspirerend om samen een kamer te delen bij HMI. Ivo voor je volstrekt onverwachtte plotwendingen; ook in gesprekken waar je niet eens actief aan deel leek te nemen, Herwin voor o.a. de gezellige trips naar Lissabon en Bielefeld, Bart voor de vele bierverhalen op de meest ongeschikte momenten, en Thijs voor de nuchtere vaderrol die je vaak speelde om het zooitje ongeregeld een beetje in het gareel te houden. Heren, onze vele lolletjes en inside jokes zullen me nog lang bijblijven. Naast deze heren hebben ook een paar dames tijdelijk of sporadisch een plekje geclaimd op onze kamer: Hanna en Yujia. Dames, ik vind het jammer dat jullie niet vaker en langer bij ons op de kamer hebben verbleven, dat zou denk ik ons puberale gedrag bij tijd en wijle in de kiem hebben gesmoord. Dan ga ik nu graag door naar mijn projectgenoten. Ingo en Olga, bedankt voor